Οι αστακοί αισθάνονται πόνο; Ένας αστακός 100 ετών δόθηκε ξανά στη ζωή χάρη στη βίγκαν Κέιτι Κόνκλιν, η οποία έσωσε το θαλάσσιο ζώο.
Ένας αστακός 100 ετών, 23 κιλών, δόθηκε ξανά στη ζωή χάρη στη βίγκαν Κέιτι Κόνκλιν, η οποία έσωσε το θαλάσσιο ζώο.
Ο αστακός, ονόματι King Louie, πιάστηκε από τον Rodney MacDonald στον κόλπο του Fundy στο New Brunswick, μια από τις θαλάσσιες επαρχίες του ανατολικού Καναδά. Ο MacDonald πήγε το μεγάλο ζώο στο κατάστημα θαλασσινών της οικογένειάς του, το Alma Lobster Shop. Η επιχείρηση μοιράστηκε εικόνες του King Louie στο Facebook, πυροδοτώντας συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει με τον αστακό, ο οποίος έχει μήκος 1 μέτρο και 200 εκατοστά και προβλέπεται να είναι περίπου ενός αιώνα ζωής, σύμφωνα με την συνιδιοκτήτρια του Alma Lobster Shop Catherine MacDonald.
Η Κόνκλιν, η οποία ζει σχεδόν 230 μίλια μακριά στη Νέα Σκωτία, πλήρωσε 230 δολάρια στην οικογένεια με το σκεπτικό ότι ο Βασιλιάς Λούι θα απελευθερωθεί ξανά στη θάλασσα.
Ο ΜακΝτόναλντ πήγε τον Βασιλιά Λούι στο κέντρο του κόλπου για να τον απελευθερώσει. «Ο Rodney MacDonald έκανε αυτό που έρχεται αφύσικα σε έναν ψαρά αστακού: έβαλε τον αστακό ξανά στο νερό», ανέφερε το CTV News . Πριν κατεβάσει τον King Louie στο νερό, ο MacDonald είπε: «Ευχαριστώ Katie».
Μιλώντας στο CTV News, η Conklin είπε ότι ελπίζει ο αστακός να ζήσει μια «ευτυχισμένη ζωή» στο φυσικό του περιβάλλον και να περάσει τα γονίδιά του στην επόμενη γενιά. Ο ερευνητής Adam Cook είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο ότι ο King Louie έχει «υψηλές πιθανότητες επιβίωσης».
Ο αστακός υπολογίζεται ότι είναι 100 ετών
Ο MacDonald είπε ότι ο King Louie ήταν ο μεγαλύτερος αστακός που είχε συναντήσει.
Οι αστακοί αισθάνονται πόνο;
Περισσότεροι άνθρωποι εξετάζουν την ηθική του φαγητού που τρώνε. Μερικοί πιστεύουν ότι οι αστακοί δεν μπορούν να αισθανθούν πόνο και ως εκ τούτου, το βράσιμο και το φαγητό του ζώου είναι ανθρώπινο.
Μιλώντας στην Washington Post , ο Bob Bayer, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Αστακών του Πανεπιστημίου του Μέιν, δήλωσε ότι ενώ τα δεκάποδα καρκινοειδή μπορούν να «αισθανθούν το περιβάλλον τους», «πιθανώς» δεν είναι σε θέση να επεξεργαστούν τον πόνο.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα από μια μελέτη του 2013 στο Journal of Experimental Biology έδειξαν ότι τα καρκινοειδή μπορεί να αισθάνονται πόνο. Ο συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο Queen’s University του Μπέλφαστ, Μπομπ Έλγουντ, είπε στο BBC News : «Δεν ξέρω τι συμβαίνει στο μυαλό ενός καβουριού. . . . Αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η όλη συμπεριφορά υπερβαίνει μια απλή αντανακλαστική απόκριση και ταιριάζει με όλα τα κριτήρια του πόνου».
Άλλη έρευνα από την ίδια ομάδα διαπίστωσε ότι οι γαρίδες και τα καβούρια ερημίτες εμφανίζουν συμπεριφορά που ευθυγραμμίζεται με την αντίληψη του πόνου της ανθρωπότητας.
Ο Έλγουντ είπε ότι τα αποτελέσματα τον κάνουν να αμφισβητεί εάν η μεταχείριση των θαλάσσιων ζώων είναι «λογική». Είπε στο BBC News, «Ακόμα κι αν διστάζετε να πιστεύετε ότι τα δεδομένα είναι έντονα υποδηλωτικά [ότι τα ζώα βιώνουν πόνο], αξίζει τον κόπο να το επιβάλλετε σε δισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο;»
Η βιολογική ανθρωπολόγος Barbara King, συγγραφέας του «Personalities on the Plate: The Lives and Minds of Animals We Eat», έχει παρόμοια άποψη. Είπε στην Washington Post, «Νομίζω ότι η υπεροχή των στοιχείων υποδηλώνει ότι μπορούν να αισθανθούν πόνο. Είμαι πεπεισμένη ότι μπορούν να νιώσουν πόνο».
«Είτε γνωρίζουμε είτε δεν ξέρουμε, είναι ηθική μας ευθύνη να τους δώσουμε το πλεονέκτημα της αμφιβολίας και να μην τους βάλουμε σε βραστό νερό» , πρόσθεσε.
Ένας αστακός 2 κιλών χρειάζεται δύο με τρία λεπτά για να πεθάνει σε βραστό νερό. Η Maisie Tomlinson, διευθύντρια του Crustacean Compassion , είπε στο Metro , «αν ένα ζώο μπορεί να αισθανθεί το βραστό νερό για τρία λεπτά, αυτό είναι ένα επείγον ζήτημα ευημερίας. Αυτό δεν θα γινόταν ποτέ αποδεκτό για ένα σπονδυλωτό». Η Crustacean Compassion είναι μια φιλοζωική οργάνωση με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που κάνει εκστρατεία για την καλύτερη μεταχείριση των αστακών, των καβουριών, των γαρίδων και των καραβίδων. Γράφει στον ιστότοπό της, «είμαστε μια ομάδα επαγγελματιών ακτιβιστών για την καλή μεταχείριση των ζώων που συγκλονίζονται από την απάνθρωπη μεταχείριση των καβουριών, των αστακών, των γαρίδων και των καραβίδων στη βιομηχανία τροφίμων, δεδομένου του γεγονότος που είναι γνωστό τώρα για το συναίσθημά τους».
Ένα παράδειγμα καρκινοειδούς που βίωσε πόνο παρατηρήθηκε πέρυσι στην Κίνα. Μια καραβίδα έγινε αίσθηση του Διαδικτύου αφού έδειξε θέληση για ζωή. Το ζώο έβραζαν ζωντανό σε μια κατσαρόλα όταν αφαίρεσε ένα από τα μέλη του σε μια προσπάθεια να ξεφύγει. Λόγω της απέραντης επίδειξης θάρρους του, η ζωή του ζώου σώθηκε, αλλά οι συντρόφισσες καραβίδες του αφέθηκαν να βράσουν. Η Crustacean Compassion συνεχίζει, «η αίσθηση οποιουδήποτε ζώου δεν μπορεί ποτέ να αποδειχθεί 100% οριστικά, αλλά όπου εξακολουθεί να υπάρχει αμφιβολία μαζί με ισχυρά θετικά στοιχεία, πιστεύουμε ότι το όφελος της αμφιβολίας πρέπει να ισχύει και να λαμβάνονται απλά μέτρα για να διασφαλιστεί ότι κανένα ζώο δεν υποφέρει άσκοπα τα πιάτα μας.”
Νομιμοποίηση κατά του βρασμού αστακούς ζωντανός
Η Ελβετία έχει απαγορεύσει στους μάγειρες να βράζουν ζωντανούς αστακούς
Πέρυσι, η Ελβετία εισήγαγε έναν νόμο για την προστασία των ζώων που απαγορεύει στους μάγειρες να βάζουν ζωντανούς αστακούς σε βραστό νερό. Αντίθετα, τα ζώα πρέπει να χάσουν τις αισθήσεις τους μέσω ηλεκτροπληξίας ή «μηχανικής καταστροφής» του εγκεφάλου. Η χώρα ενώνεται με τη Νέα Ζηλανδία και το Reggio Emilia, μια πόλη στη βόρεια Ιταλία, στην απαγόρευση της πρακτικής. Ο ενημερωμένος νόμος της Ελβετίας ορίζει επίσης ότι οι αστακοί και άλλα δεκάποδα καρκινοειδή – συμπεριλαμβανομένων των γαρίδων και των καβουριών – δεν μπορούν να μεταφερθούν σε πάγο ή σε παγωμένο νερό. πρέπει να διατηρούνται σε αλμυρό νερό για να μιμούνται περισσότερο τον βιότοπό τους.
Το Business Insider εξήγησε, «Οι αστακοί εμπνέουν περισσότερη συμπόνια από το κοτόπουλο, τα γουρούνια ή άλλα ψάρια, επειδή είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που οι αστοί πρέπει να αυτοκτονούν όταν μαγειρεύουν». Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης εξετάσει την απαγόρευση του βρασμού ζωντανών αστακών. Όταν ρωτήθηκε για τη στάση του, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων είπε στη Mirror πέρυσι, «αυτό είναι ένα θέμα που εξετάζει η κυβέρνηση. Δεσμευόμαστε για τα υψηλότερα πρότυπα καλής διαβίωσης των ζώων και αναλαμβάνουμε ισχυρή δράση σε αυτόν τον τομέα». Ο Tomlinson σχολίασε την αναγνώριση του θέματος από την κυβέρνηση. «Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι οι αστακοί στριμώχνονταν τακτικά σε φωτεινές, υπερβολικά γεμάτες δεξαμενές με ελάχιστη πρόβλεψη για τις ανάγκες ευημερίας του είδους» , είπε.
«Ανυπομονούμε για περαιτέρω δέσμευση με την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση αυτού του παραμελημένου ζητήματος καλής διαβίωσης των ζώων».
Είναι δυνατόν να φάτε αστακό χωρίς σκληρότητα;
Η εταιρεία καθαρών θαλασσινών BlueNalu εργάζεται για τη δημιουργία αστακού που καλλιεργείται στο εργαστήριο
Στο μέλλον, μπορεί να είναι δυνατό να αποφευχθεί εντελώς η θανάτωση των αστακών. Το BlueNalu προσπαθεί να αναπτύξει θαλασσινά χωρίς σκληρότητα, που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. Όπως τα καθαρά προϊόντα κρέατος, τα κύτταρα εξάγονται από ψάρια και καρκινοειδή και στη συνέχεια αναπτύσσονται σε βιοαντιδραστήρα.
Με έδρα το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, η εταιρεία πρόκειται ήδη να σερβίρει ψάρι mahi-mahi και κρέας κεχριμπαριού κιτρινοουρά στα μέλη του προσωπικού φέτος, μετά από αυτό, ελπίζει να αναπτύξει καβούρι χωρίς σκληρότητα, λαβράκι Χιλής, τραχύ πορτοκάλι και αστακό. «Το BlueNalu θα διαταράξει και θα συμπληρώσει την τρέχουσα πρακτική του κλάδου, κατά την οποία ψάρια εκτρέφονται ή αλιεύονται άγρια στους ωκεανούς και τις θάλασσές μας», αναφέρει η εταιρεία στον ιστότοπό της. «Αντίθετα, θα παράγουμε πραγματικά προϊόντα θαλασσινών απευθείας από κύτταρα ψαριών, που είναι τόσο νόστιμα και θρεπτικά όσο προϊόντα που έχουν καλλιεργηθεί συμβατικά, με τρόπο υγιεινό για τους ανθρώπους, ανθρώπινο για τα ζώα και βιώσιμο για τον πλανήτη μας».
Συνεχίζει, «είμαστε ενθουσιασμένοι που θα φέρουμε ένα νέο «κύμα σκέψης» — και ένα κίνημα BlueNalu — που θα δώσει μια υπεύθυνη λύση στην παγκόσμια ζήτηση για θαλασσινά και στα σημαντικά περιβαλλοντικά και βιωσιμότητας ζητήματα που υπάρχουν σήμερα». Η εταιρεία δεν είναι μόνη στην αποστολή της να δημιουργεί ηθικά θαλασσινά. Η New Wave Foods έχει ήδη αναπτύξει vegan γαρίδες και πέρυσι, αποκάλυψε ότι το φυτικό κρέας καβουριού και αστακού ήταν το επόμενο στην ατζέντα της. Όπως τα προϊόντα γαρίδας του, ο αστακός μπορεί να δημιουργηθεί από φύκια αειφόρου εκτροφής. «Οι βιώσιμες, φυτικές γαρίδες μας είναι εξίσου νόστιμες και πιο υγιεινές για εσάς και το περιβάλλον από τις πραγματικές», λέει η μάρκα στον ιστότοπό της.
«Η κατανάλωση γαρίδων New Wave επιτρέπει στον καθένα μας να κάνει μικρές αλλαγές στη ζωή του που έχουν μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις». Ορισμένες εταιρείες εργάζονται για να δημιουργήσουν vegan θαλασσινά, συμπεριλαμβανομένων των Ocean Hugger Foods, Good Catch Foods και Terramino Foods, τα οποία θα μπορούσαν να καταλήξουν επίσης στη δημιουργία αστακού φυτικής προέλευσης. Όπως το BlueNalu, η Finless Foods εργάζεται επίσης για τη δημιουργία θαλασσινών που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. Ξεκινά με τη δημιουργία τόνου, αλλά μετά από αυτό, σκοπεύει να επεκτείνει το χαρτοφυλάκιό της ώστε να περιλαμβάνει μια ποικιλία από ψάρια και άλλα προϊόντα θαλασσινών. «Χρησιμοποιούμε τεχνολογίες κυτταρικής γεωργίας αιχμής για την ανάπτυξη κυττάρων θαλάσσιων ζώων, δημιουργώντας ψάρια και προϊόντα θαλασσινών που απολαμβάνουν σε όλο τον κόσμο», αναφέρει η Finless Foods στον ιστότοπό της.
«Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος μπορεί να απολαύσει φρέσκα, βιώσιμα θαλασσινά σε προσιτές τιμές, χωρίς να πιάνει ή να καλλιεργεί τα είδη στα οποία βασίζονται». «Η παραγωγή ψαριών απευθείας από υγιή κύτταρα θαλάσσιων ζώων αντί για ζωντανά ζώα σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να εκμεταλλευόμαστε τα ωκεάνια μας οικοσυστήματα ή να σκοτώνουμε ψάρια για να απολαύσουμε τα θαλασσινά» , συνεχίζει.