Πριν ζήσει με τον άνθρωπο του, ήταν ντροπαλός σκύλος. Τώρα εκμεταλλεύονται κάθε στιγμή για να χορέψουν ή να παίξουν, μόνο και μόνο που γνωρίζουν ότι είναι εκεί τους κάνει χαρούμενους.
Η υιοθεσία ενός κατοικίδιου είναι μια σοβαρή ευθύνη, πρέπει να καταλάβουμε ότι το παίρνουμε σπίτι γιατί μας χρειάζονται και όχι το αντίστροφο. Το διευκρινίζουμε γιατί μερικές φορές σταματούν να δίνουν σπίτι σε ηλικιωμένους ή άρρωστους σκύλους βλέποντάς τους ως πρόβλημα, αντίθετα είναι αυτοί που πρέπει να βρίσκονται περισσότερο σε έναν ασφαλή χώρο.
Αυτό είναι κάτι που η Julie Elrod γνωρίζει πολύ καλά, η οποία υιοθέτησε έναν σκύλο που ονομάζεται Beanie, ο οποίος είναι κωφός και επίσης τυφλός, επομένως η επικοινωνία είναι δύσκολη.
Και είναι ότι αυτό το λευκό κουτάβι δεν είχε γνωρίσει την αγάπη, αγνοήθηκε μέχρι που ήρθε στη ζωή του αυτός ο υπέροχος άνθρωπος με τον οποίο συνδέθηκε αμέσως. Αν και δεν μπορεί να τη δει, μοιράζονται έναν δεσμό μέσω του χορού, παρά το γεγονός ότι η Beanie δεν ακούει τη μουσική.
“Χορεύω με την Beanie κάθε μέρα από τότε που την υιοθετήσαμε από το Rescue Dogs Rock το 2018. Επειδή είναι τυφλή και κωφή, επικοινωνώ μαζί της μέσω της αφής. Όταν προσπαθήσαμε να τη χαϊδέψουμε πριν, ήθελε να φύγει μακριά μας και να είσαι μόνη, αλλά τώρα, κάθε μέρα, κάνω «αργή χοροθεραπεία» για να την αγκαλιάσω και να την κουνήσω πέρα δώθε. Παρόλο που δεν με ακούει, της τραγουδάω κι εγώ».
Και είναι ότι δεν μπορούμε να εκφράσουμε πόσο υπέροχη είναι η Miss Elrod και πόσο τυχερή είναι η Beanie, που αν και δεν είχε τύχη πριν, με τη Julie τώρα έχει περισσότερο από αρκετή. Είναι μαζί 4 χρόνια, χορεύουν και φροντίζουν ο ένας τον άλλον, έχει γίνει το αγαπημένο ον.
«Με εμπιστεύεται απόλυτα, χαλαρώνει εντελώς και λιώνει στο σώμα μου καθώς αρχίζουμε να χορεύουμε» , λέει χαρούμενη, μιλώντας για το πόσο σίγουρος μπορεί να είναι.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλλειψη δύο αισθήσεων είναι κάτι δύσκολο στη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου, ωστόσο, για εκείνη ήταν ένα κάλεσμα για βοήθεια από ένα ον που ζητούσε να αγαπηθεί. Μια εμπνευσμένη ιστορία που πολλοί πρέπει να επαναλάβουν, γιατί και οι δύο είναι χαρούμενοι και με τον δικό τους τρόπο, συνοδεύουν ο ένας τον άλλον.
Ας ελπίσουμε ότι μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο έτσι, μοιράζοντας περιπέτειες και κάνοντας ο ένας τη ζωή του άλλου πολύ καλύτερη.