Με αφορμή το πρόσφατο τροχαίο ατύχημα με θύμα λύκο στα όρια της Αττικής (2 χλμ. μετά τον Άγ. Στέφανο στην Κηφισιά, παράδρομος Ε.Ο., ρεύμα προς Αθήνα) η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος καλεί την Πολιτεία να λάβει μέτρα, τα οποία πολλές φορές έχει ζητήσει.
Για να δούμε τι λένε και τι ζητάνε οι κυνηγοί:
Η Ομοσπονδία εφιστά στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν πραγματοποιούν περιπάτους, ιδιαίτερα κατά την περίπτωση που συνοδεύονται από κατοικίδια ζώα.
Παράλληλα, καλεί την Πολιτεία να λάβει μέτρα όπως τα παρακάτω, τα οποία κατ’ επανάληψη έχει γνωστοποιήσει στις αρμόδιες Αρχές:
Μεταξύ άλλων, όπως μας ενημερώνει το site Ευρυτανικά ΝΕΑ – Η ανεξάρτητη εβδομαδιαία εφημερίδα της Ευρυτανίας (evrytanika.gr) οι κυνηγοί ζητούν τη λήψη μέτρων για τη διαχείριση περιστατικών προσέγγισης-αλληλεπίδρασης λύκου σε κατοικημένες περιοχές, με τη δημιουργία τοπικών ομάδων άμεσης επέμβασης για περιστατικά προσέγγισης λύκων στις περιοχές υψηλής επικινδυνότητας. Οι εν λόγω ομάδες αιτούνται οι κυνηγοί θα πρέπει να έχουν “τη δυνατότητα θανάτωσης του ζώου με επικίνδυνη συμπεριφορά”.
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος επισήμανε εγκαίρως το πρόβλημα των συγκρουσιακών σχέσεων Λύκου – Ανθρώπου, ιδιαίτερα στις κατοικημένες περιοχές και πέρα από τις προτάσεις διαχείρισης που κατά καιρούς έχει υποβάλει στους αρμόδιους, πέρσι το καλοκαίρι η Γενική Συνέλευση εξέδωσε το παρακάτω Ψήφισμα:
ΑΠΟΦΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑ της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ 180.000 ΚΥΝΗΓΩΝ για τις συνέπειες της ραγδαίας αύξησης του πληθυσμού του λύκου:
Με ομόφωνη απόφασή της, στις 2-8ου-2020, η Γενική Συνέλευση της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία της για τις συνέπειες που έχει για την ύπαιθρο χώρα η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού των λύκων, αλλά και την ατολμία ή τους δισταγμούς της Πολιτείας να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί την κατάσταση.
Κάθε χρόνο γίνεται, πλέον, όλο και πιο φανερό ότι, αυτή η παρατηρούμενη αδράνεια συσσωρεύει «κόστος» σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο, αλλά, τελικά, υπονομεύει και την ίδια την άγρια ζωή, τη βιοποικιλότητα και τις προσπάθειες διατήρησης και προστασίας… του ίδιου του λύκου.
Μέσα στα δύο – τρία τελευταία χρόνια οι ζημιές από λύκους στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, η ζώνη εξάπλωσης του είδους έχει μετατοπιστεί μέχρι τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας και τον Κορινθιακό Κόλπο, ενώ κάθε χρόνο εκατοντάδες κυνηγετικοί και άλλοι σκύλοι κατασπαράσσονται ακόμα και μέσα… στις αυλές των σπιτιών των κατόχων τους.
Ήρθε η στιγμή που η Πολιτεία και τα αρμόδια Υπουργεία θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά τι είδους ανοχή και αντοχή έχει η πλάτη του κάθε αγρότη και του κάθε κτηνοτρόφου, ώστε να αντέχει χρόνια τώρα την απώλεια εισοδήματος, την αγωνία και την αβεβαιότητα, που του προκαλεί η απώλεια των ζώων του από τις επιθέσεις των λύκων.
Ήρθε η στιγμή που τα αρμόδια Υπουργεία και οι υπηρεσίες τους, θα πρέπει να διατυπώσουν κάτι περισσότερο από «ευχολόγια» και έναντι των κυνηγών, που με οδύνη αντικρίζουν κατασπαραγμένα τα σκυλιά τους…
Σε μία κατάσταση που τείνει να ξεφύγει «εκτός ελέγχου», θύμα κινδυνεύει να γίνει και ο ίδιος ο λύκος. Τα δηλητήρια, οι φόλες, οι παγίδες και άλλες πράξεις αυτοδικίας που σήμερα καταγράφονται στην ύπαιθρο, με θλιβερό κόστος για την άγρια πανίδα, κινδυνεύουν αύριο να μετεξελιχθούν σε καθεστώς, εάν δεν αμβλυνθούν οι συγκρουσιακές σχέσεις μεταξύ των λύκων και των ανθρώπων της υπαίθρου.
Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία συνεχίζει να αντιμετωπίζει τον λύκο σαν «ταμπού»! Με απαξιωμένη και περιθωριοποιημένη τη Δασική Υπηρεσία, τα Υπουργεία αποφεύγουν να δουν την ίδια την «εικόνα» και προτιμούν να αγνοούν τις συνέπειες της αρπακτικότητας του λύκου, ακόμα και δίπλα στον αστικό ιστό!
Και για να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους, εκχώρησαν το μονοπώλιο των αρμοδιοτήτων στους… «ειδικούς» των ΜΚΟ!
Όχι στα Δασαρχεία ή στα εντεταλμένα όργανα του κράτους που θα έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο και την κύρια ευθύνη, αλλά σε οργανώσεις που όσο πιο… λίγοι, «σπάνιοι» και «απειλούμενοι» είναι οι λύκοι, τόσο πιο αδρά επιδοτούνται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και, βέβαια, οι ΜΚΟ ανέλαβαν με ευχαρίστηση αυτό το ελληνικό παράδοξο: να έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά… καμία ευθύνη!
Μόνο που τώρα ο πληθυσμός του λύκου «ξέφυγε»! Δεν αποτελεί ένα καλά «κρυμμένο» πρόβλημα των απομονωμένων ορεινών κοινωνιών, άλλα έφτασε στους κάμπους έξω από τη Θεσσαλονίκη, χτυπάει μέσα στην Κωπαΐδα και κυκλοφορεί στην Πάρνηθα, στις παρυφές της Αθήνας.
Θέλουν δεν θέλουν άπαντες θα έρθουν αντιμέτωποι με το οδυνηρό πρόβλημα, όπως έγινε και με τον υπερπληθυσμό του αγριόχοιρου.
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος είναι έτοιμη να συμβάλει με τις προτάσεις της στη διαχείριση αυτής της κατάστασης, με τρόπο που θα ενσωματώνει την διεθνή εμπειρία και θα προσαρμόζει στην ελληνική πραγματικότητα τις πολιτικές διαχείρισης που εφαρμόζονται στις άλλες χώρες της Ε.Ε.!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΦΩΤ. ΤΡΑΚΑΚΗΣ
Για να δούμε τώρα πιο απλά αυτά που ζητούν:
1. Ο αριθμός των λύκων είναι πλέον πολύ μεγάλος. Τα ζώα αυτά δημιουργούν προβλήματα. Τρώνε τα ζώα των κτηνοτρόφων και είναι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο καθώς έχουν κατέβει κοντά στις πόλεις. Οι εν λόγω ομάδες που πρέπει να γίνουν αιτούνται οι κυνηγοί θα πρέπει να έχουν “τη δυνατότητα θανάτωσης του ζώου με επικίνδυνη συμπεριφορά”. Οπότε να ξεκινήσουμε να τους σκοτώνουμε.
2. Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία συνεχίζει να αντιμετωπίζει τον λύκο σαν «ταμπού»! Μάλιστα. Ένα προστατευόμενο ζώο είναι ταμπού. Το ακούσαμε και αυτό.
3. Ο μεγάλος αριθμός των λύκων υπονομεύει και την ίδια την άγρια ζωή, τη βιοποικιλότητα και τις προσπάθειες διατήρησης και προστασίας… του ίδιου του λύκου. Ενδιαφέρον εδώ των κυνηγών είναι όχι μόνο η άγρια ζωή που απειλείται από το λύκο και η βιοποικιλότητα αλλά και για ο…ίδιος ο λύκος.
4. Σύμφωνα με τους κυνηγούς ο λύκος κινδυνεύει από φόλες, δηλητήρια, παγίδες, οπότε πρέπει να μειωθεί ο πληθυσμός τους. Κύριοι κυνηγοί, ποιος βάζει τις φόλες, τα δηλητήρια και τις παγίδες; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι μας απειλείτε έμμεσα. Γιατί αν ξέρετε ποιοι κάνουν αυτά, γιατί δεν τα καταγγέλλετε;
5. Και τέλος λένε ότι οι ΜΚΟ που προστατεύουν το ζώο αυτό, το κάνουν για τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εσείς όμως, θέλετε να προστατεύσετε το ζώο αυτό για ποιον ακριβώς το λόγο; Την ψυχή της μάνας σας; Ρωτάμε απλά.
Πηγή: petpet.news