Δυσάρεστα είναι τα νέα για το αλογάκι που βρέθηκε αυτές τις μέρες χτυπημένο από αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου Μυτιλήνης- Καλλονής στο νησί της Λέσβου. Το ζώο δυστυχώς ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και του έγινε ευθανασία.
Το άλογο είχε δει ο Τόλης Μάτας περνώντας από εκείνο το σημείο. Είχε σπασμένα τα δύο πίσω του πόδια και σφάδαζε από τους πόνους. Ήταν μάλιστα από την προηγούμενη μέρα στο σημείο χωρίς να το έχει βοηθήσει κανείς και χωρίς να νοιαστεί κανείς, υπεύθυνος ή μη. Αυτός φυσικά που το χτύπησε είχε εξαφανιστεί και κανείς δεν θα μιλήσει αν γνωρίζει κάτι. Όπως πάντα συμβαίνει σε όλες τα ατυχήματα και τις κακοποιήσεις ζώων. Κλείνουν ξαφνικά όλα τα στόματα.
Ο κ. Μάτας έμεινε στο σημείο προσπαθώντας να βρει κάποια βοήθεια ώστε το ζώο να πάει σε κτηνιατρείο. Να φύγει από εκεί και να ανακουφιστεί από τους πόνους. Πήρε τηλέφωνα, έστειλε μηνύματα, προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με κάποιους… Τίποτα. Το αλογάκι παρέμενε εκεί.
Την επόμενη μέρα κάποιοι αρμόδιοι πήγαν και πήραν το ζώο. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και δεν γινόταν τίποτα. Έτσι οδηγήθηκε σε ευθανασία.
Εμείς τρία πράγματα έχουμε να πούμε για όλο αυτό:
1. Λυπόμαστε πολύ που το ζώο παρέμενε εκεί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και υπέφερε από φριχτούς πόνους. Κανένας δεν συγκινήθηκε; Κανένας δεν λυπήθηκε αυτό το πλάσμα; Από ό,τι φαίνεται κανένας. Η απανθρωπιά μας έχει χτυπήσει κόκκινο. Χρόνια τώρα.
2. Πώς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτόν που το χτύπησε και έφυγε σαν να μην έγινε τίποτα; Που δεν γύρισε να δει τι έκανε. Πόση ανευθυνότητα και αποφυγή ανάληψης ευθυνών μπορεί να υπάρχουν στους ανθρώπους. Ναι, μπορεί να χτυπήσεις ένα ζώο κατά λάθος, να μην προλάβεις να το δεις-αν και το άλογο το βλέπεις καλά- και να γίνει το ατύχημα. Αλλά από αυτό μέχρι να εξαφανιστείς;
3. Ο άνθρωπος, που είχε αυτό το ζώο, πού βρίσκεται; Πού βρισκόταν εκείνη τη στιγμή; Γιατί δεν εμφανίστηκε; Δεν το έψαξε; Δεν το αναζήτησε; Πού το είχε και εκείνο έφυγε; Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλές ακόμα ερωτήσεις. Αλλά ας μείνουμε σε αυτές.
Μπράβο μας, έχουμε αποτύχει εντελώς σαν κοινωνία. Με αποτέλεσμα να την πληρώνουν πάντα οι αδύναμοι και όσοι δεν φταίνε.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, [email protected]
