Η μικρή αυτή ιστορία που θα σας πούμε είναι αφιερωμένη σε αυτούς που μας λένε ότι τα σκυλιά και οι γάτες δε είναι για το σπίτι αλλά η κανονική ζωή τους είναι έξω στη φύση.
Τι εννοούν φύση; Τους δρόμους και τις λεωφόρους των πόλεων, τα πεζοδρόμια, τα φανάρια, τις διασταυρώσεις, τις υπόγειες διαβάσεις, τις πεζογέφυρες, τις πλατείες και όλα αυτά τα απολύτως ακατάλληλα μέρη για ένα ζώο. Που μόνο φύση δεν είναι. Αλλά όταν δεν σηκώνεσαι από τον καναπέ σου να βοηθήσεις ένα πλάσμα που έχει ανάγκη, θεωρείς ότι δεν έχει ανάγκη. Και μιλάς για φύση.
Δυστυχώς το περιστατικό αυτό, η ιστορία αυτή που θα σας πούμε, είναι ένα από τα καθημερινά περιστατικά και ιστορίες που λαμβάνουν χώρα σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Από το πιο μικρό χωριουδάκι ελάχιστων κατοίκων μέχρι την Αθήνα. Και δείχνει την πραγματική ζωή και τη φριχτή μοίρα των αδέσποτων αλλά και τους ανθρώπους που αρνούνται να τα βοηθήσουν και να τα προστατέψουν. Τους ανθρώπους που αδιαφορούν. Που δεν ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους να σώσουν ένα από αυτά.
Όχι όλοι φυσικά. Υπάρχουν κάποιοι που κάνουν τα πάντα για αυτά. Αλλά δυστυχώς η πλειοψηφία είναι εντελώς αδιάφορη. Θεωρεί, όπως είπαμε, φυσικό ένα αδέσποτο να ζει και να πεθαίνει στο δρόμο με το χειρότερο τρόπο. Όμως αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι ότι το φυσικό περιβάλλον ενός ζώου δεν είναι το τσιμέντο και οι φόλες. Α, και κάτι άλλο. Ότι για τα αδέσποτα και το άδικο και πολύ σκληρό τέλος τους υπεύθυνοι είμαστε εμείς.
Πριν λοιπόν από δύο περίπου μήνες, όπως μαθαίνουμε από τους εθελοντές της Κιβωτος, Μυτιληνη – Kivotos, Mytilene, Greece, βρέθηκαν στην Παγανή, στη Μυτιλήνη, πεταμένα κουταβάκια περίπου 2,5 μηνών, 4,5 κιλών. Έπρεπε να βρουν άμεσα σπίτι καθώς κινδύνευαν. Βασικά από τους ανθρώπους που θα τους έριχναν φόλες. Όμως και από άλλα μεγαλόσωμα ζώα.
Η Κιβωτός έκανε πόσες εκκλήσεις. Για προσωρινή φιλοξενία ή ένα μόνιμο σπιτάκι. Να φύγουν αρχικά από το μέρος που ήταν και το δρόμο. Το πραγματικά πανέμορφο αυτό αγοράκι της φωτογραφίας αλήθεια είναι ότι πιστέψαμε ότι θα βρει αμέσως σπίτι. Δεν βρήκε όμως. Συνεχίστηκαν οι αναρτήσεις και οι κοινοποιήσεις κανονικά για όλα. Τα ζωάκια κινδύνευαν. Πολλές φόλες και πολλές κακοποιήσεις στο συγκεκριμένο νησί. Οι ελπίδες να επιβιώσουν λίγες.
Ο κούκλος στις φωτογραφίες περίμενε μια αγκαλιά. Ένα χάδι. Που δεν θα τα πάρει δυστυχώς ποτέ. Καθώς τα τελευταία νέα των εθελοντών μας λύπησαν αφάνταστα. Βρέθηκε σκοτωμένος. Δεν πρόλαβε να ζήσει. Δεν πρόλαβε να βρει σπίτι και να χαρεί. Κανείς δεν θέλησε να τον σώσει. Να του χαρίσει μια γωνιά του σπιτιού του. Να τον πάρει από το δρόμο και να του χαρίσει έναν άλλον κόσμο όπου θα ζει προστατευμένος και χαρούμενος. Να του δώσει και ένα όνομα.
Καλό ταξίδι όμορφε. Δεν ξέρουμε εκεί που θα πας αν θα είναι καλύτερα. Χειρότερα πάντως δεν θα είναι.
Ξέρετε ποια είναι η καλύτερη υιοθεσία; Εκείνη που βγαίνεις έξω από το σπίτι σου, πηγαίνεις μέχρι τα σκουπίδια, μέχρι το δρόμο και αγκαλιάζεις ένα ζωάκι που ζει εκεί, μόνο, και κινδυνεύει. Το παίρνεις και επιστρέφετε μαζί σπίτι.