Ξέρετε τι λατρεία έχω για τα μικροσκοπικά νεογέννητα γατάκια. Μην ξεχνάτε ότι το τελευταίο 20ήμερο έχουν εμφανιστεί στο δρόμο μου 2 αδερφάκια (ευτυχώς λίγο πιο μεγάλα από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μας) και η ιστορία που θα σας διηγηθώ τώρα μου προκάλεσε μια κάποια ταύτιση!
Δύο μικροσκοπικά γατάκια (αδερφός και αδερφή) βρέθηκαν μόνα τους στο Φοίνιξ της Αριζόνας, εγκαταλελειμμένα, τραυματισμένα, σε οριακη κατάσταση. Η ηλικία τους υπολογίστηκε περίπου στις 5 ημέρες και κανείς δεν ξέρει πόσες μέρες ήταν χωρίς τη μητέρα τους! Και όμως αυτά τα δύο αδύναμα πλάσματα που κρατιόταν στη ζωή από μια κλωστή κατάφεραν να κρατήσουν το ένα το άλλο ζωντανό μέχρι .. να έρθουν ενισχύσεις!
Η χουμανιστική ηρωίδα της ιστορίας μας είναι η Μελίντα Μπλέιν ιδρύτρια της οργάνωσης Bottle Baby Fosters, που ενημερώθηκε για την παρουσία αυτών των δύο μικροσκοπικών πλασμάτων. Δυστυχώς δεν κατάφερε να εντοπίσει (αν ήταν ζωντανή) τη μητέρα των δύο αδερφιών! Η Μελίντα ξαφνιάστηκε με το πως αυτά τα δύο εύθραυστα πλασματάκια άντεχαν ακόμη και δήλωσε: “Η ταρταρούγα ήταν μόνο 85 γραμμάρια ενώ ο αδερφούλης της 120 γραμμάρια. Το βάρος της τόρτι ήταν σαν το βάρος ενός γατακιού που μόλις είχε γεννηθεί – παρόλο που ήταν 5 ημερών”.
Και τα δύο γατάκια είχα πληγές στα πόδια τους και χρειαζόταν άμεση φροντίδα και αγωγή για να επιβιώσουν. Δεν έχασε χρόνο, η γλυκούλα μας, τα πήρε αμέσως και άρχισε να τα φροντίζει και να τα ταϊζει!
Η ιερή διαδικασία της επιλογής ονόματος έγινε με συνοπτικές διαδικασίες και ο τζιντζερόγατος ονομάστηκε Βούδας και η τόρτι Μπονζάι! Εντωμεταξύ ο αδερφός και η αδερφή ήταν τελείως αχώριστες και κάθε στιγμή που αποχωριζόταν έκλαιγαν ζητώντας το αδερφάκι τους πίσω. Εντωμεταξύ μόλις οι ενισχύσεις (η Μελίντα) κατέφθασαν και τα δύο άρχισαν να γουργουρίζουν σαν να μην υπάρχει αύριο, λες και κατάλαβαν ότι ο σωτήρας τους είχε έρθει.
Η ανάκαμψη των δύο μικροσκοπικών πλασμάτων ήταν εντυπωσιακή και ταχύτατη. Σε μια μέρα μόλις η Μπονζάι πήρε 15 γραμμάρια και με τον Βούδα δίπλα της συνέχιζε να ανθίζει. Όταν τα δύο γατούνια έγιναν 10 ημερών άνοιξαν πλήρως τα μάτια και των δύο, ενώ τα φουσκωμένα κοιλιδάκια τους αποδείκνυαν την αγάπη τους για το φαγητό.
Οι μέρες πέρασαν και τα γλυκά γατάκια έφαγαν για πρώτη στερεή τροφή και ο αδερφός και η αδερφή ξετρελάθηκαν. Η Μελίντα σημείωσε “Είναι σχεδόν απογαλακτισμένοι και δεν έχουν χάσει την επιθυμία τους για ασταμάτητες αγκαλιές”. Ταυτόχρονα οι γούνες τους ζωήρεψαν, φούντωσαν, όντας ένα ακόμη σημάδι υγείας. Η Μελίντα σχολιάζει το ταμπεραμέντο των δύο παιδιών: “H Μπονζάι είναι ένας μικρός εξερευνητής που απολαμβάνει να σκαρφαλώνει ενώ ο Βούδας αγαπάει τις αγκαλιές και το παιχνίδι με την αδερφή τους”
Αυτή η ιστορία πολύ με συγκλόνισε γιατί τα δύο αδύναμα πλασματάκια ενστικτωδώς ήξεραν τι πρέπει να κάνουν για να κρατήσουν με όλη τους τη δύναμη ο ένας τον άλλον στη ζωή. Και τώρα είναι υγιή, χαρούμενα και ευτυχισμένα! Δείτε μερικές φώτος που δείχνουν την μεταμόρφωσή τους: