Η Λίλι είναι μια άρτια εκπαιδευμένη Λαμπραντόρ Ριτρίβερ που βοηθά την Μπρίτζετ, μια γυναίκα με κινητική αναπηρία, στην καθημερινή της ζωή. Αυτό που κανείς δεν περίμενε ήταν ότι το σκυλάκι θα έκανε επίσης τον κόπο να βοηθήσει την Kinley, τη νέα της αδερφή.
Λένε ότι ακόμα και τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να μας συμβούν στη ζωή μπορούν να έχουν μια θετική πλευρά. Αν υποφέρουμε από ένα ατύχημα και μείνουμε με αναπηρία ως κάτι αρκετά κακό, το να περνάμε τις μέρες μας με βοήθεια (και φυσικά χαϊδεύοντας) ένα έξυπνο και τρυφερό μαύρο τετράποδο πρέπει να είναι η θετική πλευρά αυτής της θλιβερής κατάστασης.
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Bridget, μια γυναίκα που λόγω φυσικής κατάστασης έπρεπε να περάσει όλη της τη ζωή σε αναπηρικό καροτσάκι. Ήταν εξαιτίας αυτού που αποφάσισε να πάρει ένα εκπαιδευμένο σκυλάκι που να μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους στην κατάστασή της. Αυτό που δεν περίμενε κανείς ήταν ότι η Λίλι, το σκυλάκι που στάλθηκε στο πλευρό της, ήταν ένα όμορφο σκυλί με γυαλιστερή γούνα και μάτια για να την ερωτευτείς.
Όσο χαριτωμένη και παιχνιδιάρικη κι αν ήταν, η Λίλι θα ήταν καταστροφή αν δεν εκπλήρωνε τα καθήκοντα που την περίμεναν. Αλλά υπό αυτή την έννοια, η Μπρίτζετ δεν είχε τίποτα να ανησυχεί: η Λίλι ήξερε πολύ καλά τι να κάνει αν ο κηδεμόνας της της ζητούσε μία από τις πολλές συγκεκριμένες οδηγίες, όπως «πήγαινε να ζητήσεις βοήθεια».
Αυτό που δεν περίμενε η Μπρίτζετ, ήταν ότι η Λίλι αναπτύσσει και κάτι ακόμα εκτός από αυτό: να βοηθήσει την Κίνλεϊ, τον άλλο σκύλο του σπιτιού.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι λίγο μετά την άφιξή της στο σπίτι, η Lily ανέπτυξε μια γρήγορη φιλία με την Kinley. Δεδομένου ότι το κρεμ κουτάβι είναι κωφό, η Λίλι έβγαλε όλα τα ένστικτα της υπηρεσίας. Τώρα κάθε φορά που βγαίνουν βόλτα, η Μπρίτζετ όχι μόνο καλεί τη Λίλι (που εμφανίζεται αμέσως), αλλά λέει και «πήγαινε να βρεις την Κίνλεϊ» και το σκυλάκι τρέχει να ενημερώσει τη φίλη της ότι είναι ώρα να βγει.
«Η Kinley είναι ένα σκυλάκι 9 ετών και την έχω από τότε που ήταν 8 εβδομάδων. Έχει κάποιες νευρολογικές αναπηρίες που την έκαναν να χάσει την ακοή της όταν ήταν περίπου 6 μηνών.
«Έχω εκπαιδεύσει τη Lily ως σκύλο υπηρεσίας κινητικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι εκτελεί εργασίες που βοηθούν στον μετριασμό της σωματικής μου αναπηρίας. Της έμαθα να «πάει να ζητήσει βοήθεια» για τις περιπτώσεις που χρειάζομαι περισσότερη βοήθεια. Νομίζω ότι αυτή ήταν η βάση για να «πάμε Kinley». Επίσης, η Lily λατρεύει την Kinley και θέλει να είμαστε μαζί όλη την ώρα».
Μια όμορφη φιλία μεταξύ σκύλων που ξέρουν πώς να είναι εκεί για τον άλλο.