Μερικές φορές η ζωή κρέμεται από ένα νήμα … ή μάλλον ένα πόδι, όπως στην περίπτωση της γιαγιάς της Annabelle
Οδηγώντας σε μια ερημική περιοχή, ένα κορίτσι είδε ένα σκυλί, λυπημένο και κοκαλιασμένο και το πήρε σπίτι. Θα μπορούσε να είναι μια συνηθισμένη ιστορία, αλλά, δυστυχώς, η κατάσταση περιπλέχθηκε από το γεγονός ότι η Anabelle ζούσε με τη γιαγιά της – και η γιαγιά απαγόρευε κατηγορηματικά την εγγονή της να φιλοξενήσει το σκυλάκι.
Η Anabelle Camp δημοσίευσε αυτήν την ιστορία στη σελίδα μιας τοπικής κοινότητας στο Facebook, η οποία ψάχνει για χαμένα σκυλιά. Η Anabelle είπε ότι όταν τον βρήκε, ήταν περίπου 4 μηνών, ήταν κοκαλιάρικο, δεν ήξερε πώς να συμπεριφέρεται στο σπίτι, υπήρχαν πολλά προβλήματα μαζί του, αλλά την ίδια στιγμή ο Mason – σκύλος – ήταν πολύ φιλικός. Η γιαγιά είπε όχι – επέτρεψε να κρατήσει το σκυλί στο σπίτι για μια εβδομάδα το πολύ, έως ότου υπάρχει και βρει ένα μέρος σε οποιοδήποτε από τα πλησιέστερα καταφύγια.
Ο Mason αποδείχθηκε ένας πολύ φιλικός και χαρούμενος σκύλος.
Δυστυχώς, όλα τα καταφύγια στην περιοχή ήταν τόσο συνωστισμένα που δεν υπήρχε δωρεάν κλουβί για τον Mason. Μετά από συνεννόηση με έναν από αυτούς, η Anabel συμφώνησε να δώσει τον σκύλο σε ένα καταφύγιο. Ωστόσο, εκεί ο σκύλος άρχισε να αρνείται το φαγητό και πολύ γρήγορα έπρεπε να νοσηλευτεί. «Ήμουν νευρική», θυμάται η Anabel. “Έπρεπε να πάρω το μωρό μου σπίτι.” Η Anabelle παρακάλεσε τη γιαγιά της να τον πάρει στο σπίτι και συμφώνησε απρόθυμα.
Υπό τη φροντίδα της Anabel, το Λαμπραντόρ ζωντάνεψε ξανά, άρχισε να τρώει όπως πριν και άρχισε να μοιάζει με ένα ικανοποιημένο και χαρούμενο σκυλί. Απαγορεύτηκε αυστηρά όχι μόνο να μπει στο δωμάτιο της γιαγιάς της, αλλά ακόμη και να εμφανιστεί στο μέρος του σπιτιού όπου ζούσε η γιαγιά της Anabel.
«Χθες το βράδυ ξύπνησα από το γεγονός ότι ο Mason στάθηκε δίπλα στο κρεβάτι μου και γάβγιζε στο πρόσωπό μου έντονα « κάτι σοβαρό έχει συμβεί ». Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, καθώς του αρέσει να κοιμάται και το πρωί κυριολεκτικά πρέπει να τον βγάλω με το ζόρι από το κρεβάτι. ”
Το κορίτσι είπε ότι της έδωσε μια ένδειξη ότι η Anabel πρέπει να τον κυνηγήσει και έσπευσε κατευθείαν στο μέρος του σπιτιού όπου ζούσε η γιαγιά της και όπου απαγορευόταν αυστηρά να εισέλθει. Από εκεί πήγε κατευθείαν στο μπάνιο, όπου ποτέ δεν είχε πάει πριν, και εκεί ανέβηκε στην αναίσθητη γιαγιά και άρχισε να κλαίει και να γλείφει το πρόσωπό της.
Η γιαγιά μου είχε καρδιακά προβλήματα – και αυτός είναι ο λόγος που ζούσα μαζί της, για να την βοηθάω και να την προσέχω. Η Annabelle κατάφερε να δώσει τις πρώτες βοήθειες στην γιαγιά της και να την συνεφέρει. «Πιθανώς, κατάλαβε ότι η ζωή της είχε σωθεί από τον σκύλο μου- και τώρα ήθελε να του επιστρέψει το καλό. Αν και η γιαγιά μου δεν μπορούσε να τον αντέξει. ”
Η στάση της γιαγιάς απέναντι στον σκύλο άλλαξε μετά το συμβάν; «Λοιπόν,», λέει η Anabel. Το επόμενο πρωί η Annabelle της είπε τι είχε συμβεί και η γιαγιά ήταν πραγματικά πολύ, πολύ έκπληκτη. “Ου άου! Ευχαριστώ Mason! ” – είπε. «Από τότε, τον χαϊδεύει όταν είναι κοντά της, και αυτό είναι ήδη πολύ περισσότερο από ότι θα περίμενα. Νομίζω ότι τον αγαπά με τον δικό της τρόπο. ”