Το σκυλάκι της ιστορίας μας είναι τόσο χαρούμενο που βλέπει τον κηδεμόνα του να περπατά ξανά και να στέκεται στα πόδια του που δεν μπορεί να το κρύψει. Η Σιένα και η τρυφερή ιστορία της με τον πιστό της φίλο κάνει το γύρο του Διαδικτύου και μας θυμίζει ακόμα μια φορά πόσο πολύτιμα είναι τα ζωάκια μας.
Η ιστορία της Σιένα και του πιστού της φίλου
Αν και ο σκύλος είναι εκπαιδευμένος να κρατά τον ενθουσιασμό του υπό έλεγχο, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη χαρά του όταν είδε τη Σιένα να κάνει μερικά μικρά αλλά σημαντικά βήματα.
Η Σιένα είναι μια νεαρή Αμερικανίδα που πάσχει από μια χρόνια πάθηση που την κρατούσε σε αναπηρικό καροτσάκι για χρόνια. Λόγω της περιορισμένης κινητικότητάς της, της επετράπη να έχει έναν σκύλο υπηρεσίας, την Πάιπερ, ο οποίος είναι πάντα δίπλα της και τη βοηθάει όσο το δυνατόν περισσότερο.
Ο σκύλος καταφέρνει να ανιχνεύσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα της, να την ειδοποιήσει για πιθανή παράλυση , να τη βοηθήσει ενώ υποφέρει από έντονες ημικρανίες και ακόμη και να την στηρίζει στο να κλείνει τις πόρτες και να μαζεύει πράγματα που η Σιένα δεν μπορεί να φτάσει. Από εκεί και πέρα όμως, έγινε ο πιστός και αγαπημένος της σύντροφος.
Για αυτό και πολλά άλλα, η Πάιπερ ήταν μια από τις πιο χαρούμενες που είδαν ότι ο άνθρωπος της, χάρη σε μια νέα θεραπεία , άρχισε να περπατά όπως δεν έκανε εδώ και πολλά χρόνια. «Αν και είναι εκπαιδευμένος να κρατά τον ενθουσιασμό του υπό έλεγχο, όταν είδε τη Σιένα να περπατά για πρώτη φορά, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί» .
«Ήταν πολύ συγκινητικό και για τους δυο μας!» είπε η νεαρή, αφού ανέβασε ένα βίντεο στο Instagram όπου δείχνει τη γλυκιά στιγμή.
«Η Πάιπερ ήταν δίπλα μου σε όλα αυτά και αυτή ήταν η πρώτη φορά που με είδε να περπατάω εδώ και χρόνια! Είναι ο σκύλος μου για την κινητικότητα και την ιατρική επαγρύπνηση, εκπαιδευμένος για αυτό ακριβώς που χρειάζομαι για να μετριάζω τις αναπηρίες μου», είπε η Cienna .
Πρόσθεσε, «Τώρα η Πάιπερ θα προτιμά πάντα το αναπηρικό καροτσάκι από το περπάτημα γιατί μπορώ να πάω πολύ πιο γρήγορα , η υγεία μου είναι πιο σταθερή και διασκεδάζω πολύ περισσότερο . Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χάρηκε που με είδε να κάνω μερικά βήματα!».
Ομοίως, η νεαρή γυναίκα κατέληξε λέγοντας πόσο σημαντικός είναι ο σκύλος στη ζωή της και ότι δεν θα μπορούσε να είναι τόσο καλά σήμερα, αν δεν ήταν αυτός. «Με κάνει να γελάω συνεχώς και ήταν πάντα ο μεγαλύτερος cheerleader μου. Δεν θα ήμουν εδώ σήμερα χωρίς αυτόν και το σωτήριο έργο του » .
Η Cienna είναι τόσο ευγνώμων που έχει έναν σκύλο υπηρεσίας που είναι εκεί για να χουχουλιάσει τις πιο δύσκολες στιγμές της και να γιορτάσει τις μεγαλύτερες νίκες της. Αν και η Piper είναι στην ευχάριστη θέση να είναι με τη Cienna σε οποιαδήποτε τοποθεσία ή ιδιότητα, η Cienna ξέρει ότι πρέπει να ανυπομονεί για το τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτή η νέα θεραπεία για το μέλλον της.
«Ξέρω ότι ξέρει ότι είναι δύσκολο για μένα να κάνω πράγματα που αγαπούσαμε να κάνουμε, όπως να πηγαίνουμε στην παραλία, να επιβιβαζόμαστε μαζί και να πεζοπορούμε», είπε η Σιένα. «Νομίζω ότι μέρος του γνώριζε ότι αυτά τα λίγα βήματα θα έκαναν αυτά τα πράγματα πολύ πιο προσιτά σε εμάς».