Αίσιο τέλος είχε η δυστυχία ενός ρακούν στην Ουκρανία, το οποίο ζούσε σε άθλιες συνθήκες φυλακισμένο, στην πίσω αυλή, κρυμμένο καλά, ενός ξενοδοχείου.
Δυστυχώς, αυτό σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με τον πόλεμο. Σε κάποιες χώρες, όπως Ουκρανία, Πολωνία, σε μέρη της Ρωσίας, της Βουλγαρίας αλλά και σε άλλες τέτοιες χώρες στην ευρύτερη αυτή περιοχή η κατάσταση με τους φυλακίσεις ζώων της άγριας ζωής είναι τραγική. Έχει μείνει όπως ήταν στη δεκαετία του 50 και του 60. Παρόλο που φυσικά υπάρχουν οι ανάλογοι νόμοι. Απλά δεν τηρούνται. Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία έχουμε ασχοληθεί αρκετά με τη συγκεκριμένη χώρα και πέσαμε σε πολλά τέτοια περιστατικά, τα οποία ανέδειξαν φιλοζωικές ή απλοί φιλόζωοι πολίτες. Και έχουμε μιλήσει και με κάποιους εθελοντές εκεί. Και τα πράγματα είναι έτσι. Πολλά εστιατόρια, καταστήματα, ξενοδοχεία αλλά και άλλοι χώροι-και δεν μιλούμε για ζωολογικούς κήπους- κρατούν σε κλουβιά παράνομα άγρια ζώα για ατραξιόν. Για όλη τους τη ζωή. Χωρίς να μπορούν να κάνουν ούτε δύο βήματα. Χωρίς να μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις ούτε να στριφογυρίσουν, να κάνουν ένα εκατοστό λίγο πιο εκεί. Πολλά δυστυχώς πεθαίνουν σύντομα.
Η ιστορία της διάσωσης του ρακούν, που είπαμε αρχικά, και που πραγματικά έχει ενδιαφέρον, είναι η εξής:
Ήταν αρχές Μαΐου όταν η Таня Танюшкина ανάρτησε φωτογραφίες από ένα ρακούν που ζούσε σε ένα μικρό κλουβί, στην πίσω αυλή του πολυτελούς ξενοδοχείου “Park Hotel Zhovkva”, στην πόλη Λβιβ της δυτικής Ουκρανίας. Πήγε για διαμονή στο ξενοδοχείο, πέρασε από την πίσω αυλή και έτυχε να το δει. Έτυχε γιατί δεν ήταν και σε σημείο που θα το έβλεπε κάποιος οπωσδήποτε. Ρώτησε για αυτό αλλά η γυναίκα του ξενοδοχείου ήταν αδύνατον να της δώσει κάποια πειστική απάντηση. Όμως την άφησε να βγάλει φωτογραφίες.
Όλη του η ζωή, 7 και πλέον χρόνια, ήταν πίσω από ένα αγκαθωτό τριπλό σύρμα, πάνω σε μια ξύλινη σανίδα, τρώγοντας και πίνοντας από βρωμερούς κουβάδες. Το δε νερό δεν πρέπει να άλλαζε ποτέ. Μόνο του, χωρίς καμία επικοινωνία με κανέναν και με τίποτα.
Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στα social media και σόκαραν καθώς το ζώο ήταν εμφανώς στρεσαρισμένο και σε κατάθλιψη, κάτι που όντως αποδείχτηκε στην πορεία.
Η γυναίκα αυτή για κάποιον λόγο δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ο κόσμος φυσικά ξεσηκώθηκε. Πολλοί ζήτησαν ακριβή τοποθεσία για να πάνε εκεί να το πάρουν. Άλλοι για να πάνε με την αστυνομία. Τα πράγματα όμως έπρεπε να γίνουν προσεκτικά γιατί ξέρουμε και από τα δικά μας ότι συχνά τα εξαφανίζουν τα ζώα και… τρέχα γύρευε μετά.
Το θέμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα ακόμα και στο εξωτερικό. Η δύναμη της φωτογραφίας που λέμε. Οι συνομιλίες στο Facebook και οι κοινοποιήσεις ατελείωτες.
Και να που εμφανίζεται η κυρία του ξενοδοχείου να απαντάει και να συνομιλεί με τον κόσμο. Με επιθετικότητα, αγένεια και ειρωνεία. Η Ira Dovgan, όπως είναι το όνομά της, άρχισε να γράφει ότι το ρακούν ζει εκεί 7 χρόνια και ποτέ δεν παραπονέθηκε ότι δεν περνάει καλά. Τρώει κόκκινο χαβιάρι, πουρέ πατάτας που του αρέσει και τα πιο ακριβά φαγητά. Του πάνε τρία γεύματα τη μέρα, σε πορσελάνινα σερβίτσια και πριν κοιμηθεί στο λευκό του κρεβάτι του δίνουν ένα φιλί στο μέτωπο. Και ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να δώσουν το ζώο.
Φυσικά η συζήτηση ξέφυγε, όπως καταλαβαίνουμε, καθώς τις προκλητικές απαντήσεις της κυρίας δεν μπορούσαν να τις αφήσουν έτσι.
Ειδοποιήθηκαν οι φιλοζωικές και οι ανάλογες δημόσιες υπηρεσίες. Μην ξεχνάμε όμως ότι η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο. Οι πρώτες επαφές ήταν άκαρπες καθώς οι άνθρωποι του ξενοδοχείου δεν ήθελαν να το δώσουν. Και άρχισαν τις απειλές. Η συμπεριφορά τους, όταν τους ενημέρωσαν για το νόμο, ήταν ξανά και ξανά επιθετική. Εδώ να σημειώσουμε ότι το γεγονός αυτό ήταν γνωστό σε πολλούς στην περιοχή αλλά και σε επισκέπτες φυσικά του ξενοδοχείου. Πάλι αυτό κάτι μας θυμίζει.
Όμως μετά από πολλές προσπάθειες και κινητοποίηση αλλά και τη συμβολή της αστυνομίας τελικά ο νόμος επιβλήθηκε και το ρακούν τους αφαιρέθηκε. Και μεταφέρθηκε αυτές τις μέρες από εθελοντές σε ένα καταφύγιο που λέγεται «Σπίτι των Κρυμμένων Ζώων». Είναι απίστευτα στρεσαρισμένο και σε κατάσταση σοκ. Με δυσκολία τρώει και κινείται. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα χρόνια που έζησε σε συνθήκες σκλαβιάς. Το ονόμασαν Σαφρόν.
Για την ιστορία η κυρία του ξενοδοχείου συνεχίζει να είναι επιθετική και κατηγορεί ότι της αφαίρεσαν το ζώο παράνομα, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Και ότι το έκαναν για να βγάλουν χρήματα(;) Δεν μπορεί με τίποτα να καταλάβει το νόμο της χώρας της που απαγορεύει να έχεις στην κατοχή σου ζώο της άγριας ζωής. Και, όπως η ίδια καθημερινά και συνέχεια γράφει στα social media, δεν θα σταματήσει μέχρι να το πάρει πίσω. Όπως και να έχει, ό,τι και να κάνει, ένα είναι το βέβαιο. Το ζώο σώθηκε.
Τα ρακούν ζουν κατά μέσο όρο 2-5 χρόνια στη φύση, ενώ τα ρακούν σε αιχμαλωσία ζουν πολύ περισσότερο. Για παράδειγμα, ένα ρακούν με το όνομα Μέρλιν έζησε σε αιχμαλωσία τουλάχιστον 14 χρόνια! Ορισμένα ρακούν είναι γνωστό ότι φτάνουν σε ηλικία τουλάχιστον 20 ετών.