Όταν σκεφτόμαστε τα αιλουροειδή, τα πρώτα ζώα που μας έρχονται στο μυαλό είναι οι τίγρεις, τα λιοντάρια, τα τζάγκουαρ και οι λεοπαρδάλεις.
Τα ζώα αυτά είναι πολύ μεγάλα και διαχωρίζουν τον εαυτό τους από τις άλλες αγριόγατες, παρόλο που όλα βρυχώνται. Επίσης, έχουν εξαιρετικές δεξιότητες στο κυνήγι και είναι πολύ επικίνδυνα.
Ωστόσο, κάποιες φορές ξεχνάμε τις εκατοντάδες μεσαίου μεγέθους γάτες, που είναι πολύ συνηθισμένες στην άγρια φύση.
Συνήθως, αναφέρονται ως λύγκες της ερήμου ή αλλιώς “Καρακάλ”, το οποίο βγαίνει από την τούρκικη λέξη “karakulak”, που σημαίνει μαύρα αυτιά. Οι γάτες αυτές έχουν μια σπάνια και εξωτική εμφάνιση και είναι πολύ κοινές σε κάποια μέρη της Αφρικής και στην Νότια Ασία.
Το χαρακτηριστικό τους είναι τα μαύρα και ασυνήθιστα αυτιά τους και είναι γνωστές για την εξαιρετικές δεξιότητές τους στο κυνήγι.
Μερικές φορές τρώνε μικρά τρωκτικά, αλλά είναι κυρίως γνωστά για την ικανότητά τους να κυνηγούν πουλιά. Ιστορικά, έχουν χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για το κυνήγι άγριων πτηνών. Όταν επιτίθενται σε ένα κοπάδι, μπορούν να πιάσουν μέχρι και 12 πουλιά με ένα μόνο άλμα.
Είναι μεσαίου μεγέθους γάτες. Τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν τα 13 έως 18 κιλά, ενώ τα θηλυκά περίπου 11 κιλά.
Το χρώμα της γούνας τους επιτρέπει να εναρμονίζονται τέλεια με τα ξηρά λιβάδια, που χρησιμοποιούν για να κυνηγούν. Το χρώμα τις γούνας τους ποικίλει ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο ζουν, αλλά συνήθως είναι χλωμό. Το ανοιχτό κόκκινο και καφέ είναι μερικές από τις παραλλαγές χρωμάτων.
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αιλουροειδή τα καρακάλς είναι μοναχικά ζώα. Κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστούν σε ζεύγη, αλλά συνήθως είναι μόνα τους.
Τα παιδιά αυτών των ζώων μεγαλώνουν σε κρησφύγετα που έχουν σκαφτεί στο έδαφος ή κάτω από ρίζες δέντρων. Το μικρό μέγεθός τους επιτρέπει να μεγαλώσουν τα μικρά τους σε αυτές τις τοποθεσίες μακριά από τον ήλιο και τα αρπακτικά ζώα.
Εξαιτίας της ιστορίας τους με τους ανθρώπους, κάποιοι ντόπιοι τα κρατούν ακόμα στο σπίτι τους ως κατοικίδια. Μπορείτε να φανταστείτε πως είναι να έχεις για κατοικίδιο αυτή την γάτα;
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές είναι σπάνιες περιπτώσεις και τα καρακάλ που κρατούνται ως κατοικίδια προέρχονται από συνήθως από μια γενεαλογία που έχει εξημερωθεί.
Κάποιες φορές μπορεί να φαίνονται τρομακτικά, αλλά ως γατάκια είναι αξιολάτρευτα.
Λόγω του φυσικού ξερού τους περιβάλλοντος, τα καρακάλ έχουν μάθει να επιβιώνουν με πολύ λίγο νερό. Στην πραγματικότητα, ένα μεγάλο μέρος του νερού που καταναλώνουν προέρχεται από τη λεία τους.
Όπως ακριβώς και οι περισσότερες γάτες, τα καρακάλ κοιμούνται κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.
Αν τα συναντήσετε ποτέ σε καμία περίπτωση μην υποθέσετε, ότι είναι ασφαλές να τα πλησιάσετε. Μπορεί να φαίνονται χαριτωμένα και γλυκά, αλλά είναι άγρια ζώα.
Ο τέλειος συνδυασμός του μεγέθους τους, της ευκινησίας τους και της δύναμής τους είναι ιδανικός για να κυνηγούν πουλιά, ακόμα και πάνω σε κλαδιά δέντρων.
Το πορτοκαλί- κόκκινο χρώμα αυτών των γατιών είναι πανέμορφο.
Όπως όλα τα παιδιά και αυτά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα.
Ποιος δεν θα ερωτευόταν αυτό το γλυκό πρόσωπο;
Για να μάθετε περισσότερα γι’ αυτό το πανέμορφο ζώο, επισκεφθείτε την σελίδα San Diego Zoo.
Πηγή: Honest To Paws