Άλλη μια εγκατάλειψη, την οποία ακολούθησε δύσκολη διάσωση, έγινε πριν από λίγες μέρες σε μια από τις πιο γνωστές πλέον χωματερές ζώων στην Ελλάδα, το Φράγμα του Πηνειού στην Ηλεία. Ό,τι και να πούμε για αυτό, ό,τι και να γράψουμε είναι λίγα. Τα γεγονότα μας υπερβαίνουν.
Σε αυτό το φράγμα εδώ και πολλά χρόνια γίνεται ένα έγκλημα σε βάρος αθώων ζώων. Οι εθελοντές καλούνται συνέχεια να διασώσουν ζώα που κάποιοι εγκληματίες πετάνε από ψηλά εκεί μέσα. Για να τα ξεφορτωθούν και για να έχουν σίγουρο θάνατο. Τα ζώα αυτά είναι αδύνατον να βγουν από εκεί. Και έτσι θα πεθάνουν με μαρτυρικό τρόπο, χωρίς φαγητό, εξουθενωμένα και μόνα.
Όπως ενημέρωσαν οι εθελοντές της ομάδας Αδέσποτες Ψυχές Αμαλιάδας – Φιλοζωική Ένωση Αμαλιάδας και η δημιουργός της Άρτεμις Δημητροπούλου Ψυχολόγος δύο μικρά σκυλάκια, μια σταλιά πλάσματα, πετάχτηκαν εκεί μέσα. Ζωντανά για να πεθάνουν. Τα παιδιά ειδοποιήθηκαν και πήγαν για άλλη μια φορά να κατέβουν στο φράγμα για να μπορέσουν να τα πάρουν και να τα σώσουν. Και το έκαναν. Πόσες φορές το έχουν κάνει; Αμέτρητες.
Χρειάστηκαν 6 (!) ώρες προσπάθειας για να πιάσουν το ένα (καθότι και τα δύο φοβικά και στρεσαρισμένα από το πέσιμο). Αποχώρησαν 12:00 τη νύχτα με το ένα σκυλί. Όταν η κ. Δημητροπούλου πήγε την επομένη να το βρει και να το πιάσει, το βρήκε μέσα στη λίμνη νεκρό. Είχε πνιγεί. Όπως αναφέρει η ίδια προφανώς έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα από ψηλά.
Το σκυλάκι που τα κατάφερε το ονόμασαν Ρομέο. Του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες και έγινε περίθαλψη ώστε να διαπιστωθεί αν έχει κάτι. Και ξεκίνησε η προσπάθεια να βρει ένα σπίτι.
Και βρήκε. Δυο υπέροχοι άνθρωποι αποφάσισαν να ανοίξουν το σπίτι τους και να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Να ζήσει ευτυχισμένος και ασφαλής. Όπως άλλωστε του αξίζει.
Τέλος ρωτάμε για άλλη μια φορά. Ο Δήμος έχει υποσχεθεί την κατασκευή ράμπας εκεί στο φράγμα ώστε να μπορούν να διαφεύγουν τα ζώα και να μην εγκλωβίζονται μέσα. Η κατασκευή της κάποια στιγμή ξεκίνησε. Και σταμάτησε. Γιατί;
Έλεος πια! Μια ράμπα είναι. Τόσες αθώες ψυχές που πετάγονται εκεί μέσα δεν έχουν καμιά αξία για εσάς κύριοι;
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com