Καταπληκτικό είναι το θαύμα ενός Θεσσαλού.
Αυτός έπασχε και ζήτησε να τον μεταφέρουν από την Θεσσαλία εις την Κωνσταντινούπολη στο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής για να γίνει καλά.
Στο δρόμο όμως όταν έφθασε εις τον Αθύραν «Μεγάλον Τσεκμετζέν», κατάλαβε ότι θα απέθνησκε. Ζήτησε τότε από τούς δικούς του να τον πάνε έστω και πεθαμένο και να τον θάψουν στον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αφού προτύτερα χύσουν στο νεκρό του σώμα τρεις κάδους από το Ιερό Αγίασμα.
Πράγματι τον επήγαν. Μόλις όμως έριξαν στον νεκρό το Αγίασμα αναστήθηκε και παρέμεινε εκεί ως Μοναχός. Έζησε πολλά χρόνια, έγραψαν δε στον τάφο του σε πλάκα τα εξής:
«Ενταύθα κείται Θετταλός προς εισόδοις
ος μη φθάσας τέθνηκεν, ηγέρθη όμως,
ως ‘χύθη οι τρις ο ζωήν φέρει ύδωρ,
παρ’ ω μοναστής άχρι τέρματος μένει».