Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ
0Ι ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ, ΠΑΥΣΙΡΙΟΣ και ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ οι αυτάδελφοι
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΑΒΥΛΑΣ ο εν Σικελία και ΑΓΑΠΙΟΣ και ΤΙΜΟΘΕΟΣ οι μαθητές του
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ του Πέρσου
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ και ΜΑΜΑΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΩΝ επίσκοπος Καλπασίου (Καρπασίας)
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ ο πρεσβύτερος
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΙΜΟΣ και τα ΔΥΟ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΙΑ
Ο ΟΣΙΟΣ ΖΩΣΙΜΑΣ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΗΜΩΝ επίσκοπος Καρπάθου
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ο Έγκλειστος
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΛΑΔΙΟΣ ο Κομενταρήσιος
Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΟΠΛΟΚΗ
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ιδρυτής Μονής Φιλόθεου Αγίου Ορους & ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΣΥΜΕΩΝ, ΔΟΜΕΤΙΟΣ, ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΑΣ (ό Αιτωλός)
Μνήμη εγκαινίων ναού άγ. Ζαχαρία στη Μονή της όσίας Δομνίκης
Η ΑΓ. ΞΕΝΙΑ της Πετρουπόλεως. ή θαυματουργός (Ρωσίδα).
Ο ΑΓΙΟΣ CADOC, ηγούμενος (Ουαλός)
Αναλυτικά
Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ
Όνομαζόταν Εύσεβία, καταγόταν από τη Ρώμη και ήταν «φεμινίστρια» της εποχής της, με την ύγιά, βέβαια, έννοια της λέξης. Πίστευε πώς ή γυναίκα είχε δικαιωμα και καθήκον να μη δέχεται σύζυγο πού θα της ήταν καθημερινό εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή. Και όπως είπε ο Απ. Παύλος: «Μη γίνεσθε έτεροζυγούντες απίστοις»1. Δηλαδή, μη ‘ μπαίνετε στον ίδιο ζυγό (γάμο) με ανθρώπους πού δεν έχουν πίστη στό Θεό. Διότι «το μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την έκκλησίαν»2, πού σημαίνει, το μυστήριο αυτό του γάμου είναι μεγάλης σημασίας. Και το λέω αυτό, αναφερόμενος στην πνευματική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας. ΟΙ γονείς, όμως, της όσίας, είχαν διαφορετική γνώμη και ήθελαν να την παντρέψουν στανικώς, με όποιον αυτοί ήθελαν. Τότε εκείνη κρυφά φεύγει για την Αλεξάνδρεια. Μετονομάζεται Ξένη και για να χαθούν τα ίχνη της, πηγαίνει στο νησί Κως. Και από εκεί, στα Μύλασσα τής Καριάς. Εκεί, εγκαταστάθηκε με τις δύο υπηρέτριες πού την είχαν συνοδεύσει σε ήσυχαστικά κελιά. Κοντά εκεί, έκτισε μικρό ναό στο όνομα του Άγιου πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Αφού ήλθαν κοντά της και μερικές άλλες μοναχές, έκαναν μια εξαίρετη χριστιανική αδελφότητα. Ή παιδεία της, ή ευγένεια της και ή θερμή της πίστη γρήγορα έφθασαν παντού. Καθημερινά έτρεχαν κοντά της γυναίκες, για να πάρουν συμβουλές και να ζητήσουν τις προσευχές της. Έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο ή όσια τις είλκυε στο Χριστό και τίς οδηγούσε στο δρόμο της σωτηρίας.
Β’ προς Κορινθίους στ’ 14
Προς Έφεσίους ε’ 32.
Απολυτίκιο. Ηχος γ’. Θείας πίστεως.
Ξένην ήνυσας, ζωήν εν κόσμω, ξένην έσχηκας, προσηγορίαν, ύπεμφαίνουσαν τη κλήοει τον τρόπον σου’ συ γαρ νυμφίον λιπούσα τον πρόοκαιρον, τώ άθανάτω όσίως νενύμφευσαι. Ξένη ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ήμίν το μέγα έλεος.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ, ΠΑΥΣΙΡΙΟΣ και ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ οι αυτάδελφοι
Έζησαν επί Διοκλητιανού και κατάγονταν από την Κλεοπατρίδα της Αιγύπτου, το τωρινό Σουέζ. ΟΙ δύο πρώτοι ακολούθησαν την αγία ερημική ζωή. Οταν όμως άναψε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, συνελήφθησαν από τον έπαρχο Άρειανό και καταδικάστηκαν σε θάνατο. ο τρίτος αδελφός, ο Θεοδοτίων, είχε πάρει άλλο δρόμο. Παρασύρθηκε από κακούς φίλους και έγινε ληστής. Οταν όμως έμαθε την τύχη των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, πήγε να δει το τέλος τους. Τότε ή καρδιά του μαλάκωσε, συγκινήθηκε, μετάνιωσε και ομολόγησε τον εαυτό του χριστιανό, έπιπλήττοντας θαρραλέα τον τύραννο. Εκείνος εξαγριωμένος διέταξε να τον βασανίσουν ανελέητα. Κατόπιν τον αποκεφάλισαν. Τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του, τους έριξαν στα νερά και τους έπνιξαν. Ετσι και τα τρία αδέλφια μαζί, πήραν το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΑΒΥΛΑΣ ο εν Σικελία και ΑΓΑΠΙΟΣ και ΤΙΜΟΘΕΟΣ οι μαθητές του
Ό Άγιος Ίερομάρτυς Βαβύλας καταγόταν από τη Θεούπολη (την Αντιόχεια πιθανώς), και πήρε από τους γονείς του την ανάλογη χριστιανική ανατροφή. Μετά το θάνατο τους, διαμοίρασε τα πλούτη του ατούς φτωχούς και τα ορφανά, και αποσύρθηκε σε ησυχαστήριο με δύο μαθητές του, τον Αγάπιο και τον Τιμόθεο. ‘Εκεί, συμπλήρωσε τίς μελέτες του, και κατάρτησε καλά τους μαθητές του στην αρετή και την πίστη. Μετά από έντονη παράκληση και πίεση, χειροτονήθηκε Ιερέας, με πλήρη συναίσθηση των μεγάλων και Ιερών υποχρεώσεων του. Μετά από καιρό ταξίδεψε στη Ρώμη και κατόπιν στη Σικελία, εργαζόμενος πάντα υπέρ της χριστιανικής θρησκείας. Άλλα ο έκεϊ διοικητής, αφού μάταια προσπάθησε να αποσπάσει αυτόν και τους μαθητές του από τη χριστιανική ομολογία, τους υπέβαλε σε σειρά σκληρών βασανιστηρίων. Όταν δε και αυτά αποδείχτηκαν αδύνατα να κάμψουν τη σταθερότητα των Αγίων, τους κατέσφαξε με μαχαίρια και τα σώματα τους έριξε στη φωτιά. Τα λείψανα τους, όμως, διαφυλάχτηκαν αβλαβή, και χριστιανοί ευσεβείς τα παρέλαβαν και τα έθαψαν με όλη τη χριστιανική τιμή.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ
Πέρασε τη ζωή του στα ερημικά αναχωρητήρια της Φοινίκης, της Συρίας και της Κιλικίας. Περίφημος για την εγκράτεια και την αρετή του, έβλεπε πολλές φορές να έρχονται σ’ αυτόν άνδρες μεγάλων αξιωμάτων, πού ωφελούνταν πολύ από τη συνομιλία του. Άλλα και στις πόλεις κατέβαινε, Οταν ήταν ανάγκη να πάρουν ενίσχυση οί χριστιανοί στις γενικές δοκιμασίες τους. Είναι γνωστό το γεγονός, πού ο’ι κάτοικοι της Αντιόχειας συνέτριψαν τους βασιλικούς ανδριάντες επί Μεγάλου Θεοδοσίου και ή πόλη περίμενε με τρομερή αγωνία την απόφαση του αυτοκράτορα, στον οποίο πήγε σαν Ικέτης ο επίσκοπος Φλαβιανός. ο Χρυσόστομος, ιερέας τότε, έβγαζε τους περίφημους παρηγορητικούς λόγους του, πλήθη δε ερημιτών κατέβηκαν για να δώσουν και αυτοί ηθική ενίσχυση και παρηγοριά. Μεταξύ δε αυτών ήταν και ο Μακεδόνιος, πού πολύ συνετέλεσε στην ενθάρρυνση των φοβισμένων κατοίκων. Τον κόσμο αυτό άφησε ο Μακεδόνιος 70 χρονών. ο δε θάνατος του θρηνήθηκε από πολλούς.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ του Πέρσου
Ή ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου οσιομάρτυρα Αναστασίου του Πέρσου, έγινε δέκα χρόνια μετά το μαρτυρικό του τέλος. Κατά τους Συναξαριστές, κάποιος επίσκοπος Ρωμαίος πήγε στην Περσία και μετακόμισε αυτά στην Καισαρεία της Παλαιστίνης, τη δε κάρα του μετέφερε στη Ρώμη.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ και ΜΑΜΑΣ
Που και πώς μαρτύρησαν δεν γνωρίζουμε. Ίσως να είναι αυτοί πού γιορτάζουν την 10η Δεκεμβρίου, Μηνάς ο Καλλικέλαδος και Ερμογένης.
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΩΝ επίσκοπος Καλπασίου (Καρπασίας)
Τον Φίλωνα, απλό ακόμα διάκονο, εκτίμησε πολύ ο άγιος Έπιφάνιος και τον ανέδειξε επίσκοπο Καλπασίου στην Κύπρο το 401. Κατά δε τον Σουίδα, ο επίσκοπος αυτός έγραψε υπομνήματα στην Πεντάτευχο και στο Άσμα Ασμάτων.
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ ο πρεσβύτερος
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΙΜΟΣ και τα ΔΥΟ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΙΑ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΖΩΣΙΜΑΣ
Ό όσιος Ζωσιμάς, άλλος από τον άββά Ζωσιμά πού βρήκε την όσια Μαρία την Αιγύπτια και γιορτάζει στις 4 Απριλίου, διακρίθηκε για την λαμπρή μέθοδο πού είχε εφαρμόσει στον εαυτό του εναντίον του θύμου και δίδαξε κατόπιν και στους άλλους. Ή μέθοδος αυτή ήταν να μένει σε απόλυτη σιωπή, όταν θύμωνε. Έτσι ο θυμός έσβηνε από ατροφία, χωρίς να βγάλει φλόγες, και ή οργή κόπαζε εύκολα, όπως ησυχάζει αμέσως ή θάλασσα, από την οποία πέρασε άνεμος στιγμιαίος.
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ
Ίσως των εγκαινίων του ναού του Προδρόμου κοντά στον Ταύρο.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΗΜΩΝ επίσκοπος Καρπάθου
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266, χωρίς βιογραφικό υπόμνημα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ο Έγκλειστος
Αυτός ήταν Κύπριος και γεννήθηκε στη Λευκάρα της επαρχίας Άμαθούντος το 1134. Με τη μεγάλη του ασκητική ζωή, αναδείχτηκε ένας από τους πιο μεγάλους ασκητές της Κύπρου. Έκτισε μάλιστα τη διάσημη Έγκλείστρα, πού σώζεται μέχρι σήμερα, στην οποία μέσα πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή του με προσευχή και μελέτη. Επίσης, αναδείχτηκε γλαφυρός συγγραφέας και ασκητής όσιος. Πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στη σπηλιά της Έγκλείστρας. (Ή μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 12η Απριλίου).
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Δημητριεύσκη, Τυπικόν Α, 158. Δεν βρίσκουμε άλλο στοιχείο για την περίπτωση αυτή.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΛΑΔΙΟΣ ο Κομενταρήσιος
Ή μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1578 και στις παλιές εκδόσεις των Μηναίων. Ισως να είναι ο ίδιος με αυτόν της 18ης Ιανουαρίου.
Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΟΠΛΟΚΗ
Την μάρτυρα αυτή αγνοεί ο Άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του. Ή μνήμη της αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266 μαζί με αυτή της Θεοδούλης (6λ. 18 Ιανουαρίου). Αλλά στις 24 Ιανουαρίου, την ήμερα αυτή δηλαδή, αναφέρεται στον Κώδικα αυτόν και ή μνήμη Ερμογένους και Φιλήμονος επισκόπου Καρπάθου», για τους οποίους καμιά αναφορά δεν γίνεται από τον Άγιο Νικόδημο στον Συναξαριστή του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ιδρυτής Μονής Φιλόθεου Αγίου Ορους & ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΣΥΜΕΩΝ, ΔΟΜΕΤΙΟΣ, ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΑΣ (ό Αιτωλός)
Υπήρξε ο πρώτος Ιδρυτής της Μονής Φιλόθεου στο Άγιο Όρος και έζησε στα τέλη του 10ου αιώνα. Τη μνήμη του γιορτάζουν οι μοναχοί της εν λόγω Μονής, μαζί με τους άλλους οσίους πού έλαμψαν πνευματικά σ’ αύτη, όπως μαρτυρεί ή χειρόγραφη Ακολουθία, πού σώζεται στη Μονή. Και έχει ως έξης: «Ακολουθία των οσίων και θεοφόρων Πατέρων Φιλόθεου πρωτίστου δομήτορος της ιεράς ταύτης επωνύμου αυτού Μονής. Θεοδοσίου ηγουμένου ταύτης και μητροπολίτου Τραπεζούντος. Διονυσίου και Συμεώνος ήγησάντων αυτής. Δομετίου του ήσυχαστού και σημειοφόρου. Διαμιανού μαθητού αυτού και όσιομάρτυρος. Και Κοσμά του Ίσαποστόλου και ίερομάρτυρος, εφόρων, προστατών και συνασκητών της Ιεράς ταύτης Μονής». Ή μνήμη δε όλων αυτών είναι άγνωστη ατούς Συναξαριστές.
Μνήμη εγκαινίων ναού άγ. Ζαχαρία στη Μονή της όσίας Δομνίκης
Η ΑΓ. ΞΕΝΙΑ της Πετρουπόλεως. ή θαυματουργός (Ρωσίδα).
Δια Χριστόν σαλή.
Ο ΑΓΙΟΣ CADOC, ηγούμενος (Ουαλός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αύτοϋ του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο «Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων» του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.