Άγιος Φανούριος: Είναι ο προστάτης από τις ζωοκλοπές που δεν απολείπουν ακόμα και στις μέρες μας από την Κρήτη. Η τιμωρία του ζωοκλέφτη είναι ηθικής τάξεως.
Μπροστά στο εικόνισμα του Αγίου δεν μπορεί κάποιος να πει ψέματα ποτέ και για αυτό το ξεκαθάρισμα τέτοιων παράξενων λογαριασμών γινόταν πάντα μπροστά στην εικόνα του.
Άγιος Φανούριος: Ο όρκος αυτός αποτελεί διαδικασία πλήρους επιβεβαίωσης ή οριστικής απαλλαγής από κάθε υποψία. Λένε πως κάποιοι βοσκοί που ψευδομαρτύρησαν δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στα σπίτια τους.
Το τάμα των βοσκών δεν είναι φανουρόπιτα. Προσφέρουν ένα τουλάχιστον ζώο για να βρεθεί ό,τι αυτοί θεωρούν πως έχασαν.
Κι οι αγρότες πάλι του τάζουν λάδι για να φανερώσει τα χαμένα τους.
Άγιος Φανούριος: Στον Κρουσώνα Ηρακλείου έφτιαχναν «το τριβίδι του Αγίου Φανουρίου» με σταφίδες, πετιμέζι και λάδι καθώς και στο Αμάρι ζύμωναν το «Φανουροτρίβιδο» σαν στενόμακρο ψωμί που το πρόσφεραν δώρο στη γειτονιά.
Στην Κύπρο, στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές, ο Άγιος μπορεί να φανερώσει στην κάθε ανύπαντρη κοπέλα το μέλλοντα σύζυγό της.
Στη Σκιάθο πίτα στον Άγιο τάζουν οι μάνες για να τους φανερώσει το γαμπρό που θα κάμουν στην κόρη τους.
Στη Φλώρινα η φανουρόπιτα (που την πάνε οι ελεύθερες κοπέλες στην εκκλησιά) χρησιμοποιείται ως ονειρομαντικό μέσον με ένα κομμάτι που βάζουν κάτω απ’το προσκέφαλο (ο Άγιος θα φανερώσει το μέλλοντα σύζυγο).
Άγιος Φανούριος: Στα Ανώγεια πάλι τη ζυμώνουν με προζύμι και δεν ξεχνούν σαν την μοιράζουν να ευχηθούν στις γυναίκες της οικογένειας.
Κι είναι ο Άγιος των Ξυλούρηδων που τον γιορτάζουν κάθε χρόνο στην εκκλησιά του στον Ψηλορείτη.
Συνήθως η Φανουρόπιτα παρασκευάζεται με επτά ή εννιά υλικά.
Η επιλογή των αριθμών αυτών δεν είναι καθόλου τυχαία, μια και είναι γνωστός ο ρόλος των αριθμών στις μαντικές και μαγικές πρακτικές.
Τα επτά ή εννιά υλικά φαίνεται να ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη δύναμη της πίτας.