Να παρακαλούμε την Παναγία να μας δώσει μετάνοια
1. Χριστιανοί μου, τι θα γίνει με τα αμαρτήματά μας, τα πολλά και τα μεγάλα αμαρτήματά μας; Με αυτά που πράξαμε όταν ήμασταν μικροί και με αυτά που πράξαμε όταν μεγαλώσαμε; Αλλά και γερνώντας δεν λέμε να αφήσουμε την βρώμικη αμαρτία!… Και να σκεφθεί κανείς ότι η αμαρτία είναι το χειρότερο, γιατί μας λερώνει την όμορφη ψυχή μας, γιατί μας παίρνει την χαρά και μας μελαγχολεί και το χειρότερο, το ότι μας χωρίζει από τον Θεό.
Έχω όμως να σας πω, αδελφοί, για να χαρείτε, ότι βρέθηκε φάρμακο που θεραπεύει την ψυχή που αμάρτησε, που την πλένει και την καθαρίζει από την ασχήμια της αμαρτίας. Και αυτό το φάρμακο είναι το ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Ναι! Ο σταυρικός θάνατος του Χριστού ήταν Θυσία για την άφεση των αμαρτιών μας. «Το Αίμα Ιησού Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» (Α´ Ιωάν. 1,7). Ο,τι και να κάναμε εμείς οι άνθρωποι, αν δεν χυνόταν το Αίμα του Χριστού, δεν θα μπορούσαμε να σβήσουμε κανένα αμάρτημά μας, ούτε ένα μικρό ψεματάκι. Ξαναλέγω: «Το Αίμα Ιησού Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας»!
2. Από την πλευρά την δική μας, για την άφεση των αμαρτιών μας, είναι απαραίτητη η ΜΕΤΑΝΟΙΑ. «Μετάνοια» σημαίνει να παραδεχθούμε ταπεινά ότι φταίξαμε γι᾽ αυτό που κάναμε, ότι είμαστε ένοχοι γι᾽ αυτό, ότι δεν έπρεπε να το κάνουμε και ότι, αν μας τύχει πάλι παρόμοιος πειρασμός, δεν θα το ξανακάνουμε. Όπως το καταλαβαίνουμε θέλει ταπείνωση η μετάνοια, γιατί ο εγωϊστής άνθρωπος δεν λέγει το «ήμαρτον». Αλλά μετάνοια, αδελφοί, δεν είναι ένα απλό «εν τάξει αμάρτησα», αλλά είναι ένα βαθύ πονετικό αίσθημα για το ότι παραβήκαμε τον νόμο του Θεού, για το ότι ο Θεός είπε να μην το κάνουμε αυτό και εμείς το κάναμε και έτσι εναντιωθήκαμε στο πανάγιο θέλημά Του!… Είναι φοβερό αυτό!… Και αυτό το αίσθημα να μας κάνει να χύνουμε δάκρυα, τα ευλογημένα δάκρυα της μετανοίας.
3. Αλλά τέτοιου είδους μετάνοια, όπως την βλέπουμε στους βίους των αγίους, μετάνοια με στεναγμούς και βογγητά, δεν υπάρχει η σπάνια υπάρχει σε μας σήμερα. Και λοιπόν, αδελφοί, τι θα γίνει; Χωρίς μετάνοια δεν θα σωθούμε. Ναι! Γιατί για την σωτηρία μας δεν φτάνει μόνο το ότι σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός. Είναι απαραίτητη και η μετάνοιά μας. Όπως είπε κάποιος, σωστά και πολύ ωραία, το σκληρό αυτό πράγμα που λέγεται «αμαρτία» σπάει με το μίγμα δύο σταγόνων. Η μια σταγόνα είναι το Αίμα του Χριστού και η άλλη σταγόνα είναι το δάκρυ του αμαρτωλού!
4. Αφού, λοιπόν, είναι τόσο απαραίτητη η μετάνοια για την σωτηρία μας – και η σωτηρία μας είναι το παν – ας φροντίσουμε να έχουμε μετάνοια, αλλά σωστή και αληθινή μετάνοια. Μην πλανευόμαστε και φροντίζουμε για άλλα πράγματα και αφήνουμε το κύριο πράγμα, που είναι η μετάνοια για τα αμαρτήματά μας. Γιατί πολλοί χριστιανοί σήμερα παθαίνουν υπερκόπωση με την ιεραποστολική τους δράση, με τις προσκυνηματικές τους εκδρομές, με την εξάσκηση των φιλανθρωπικών τους έργων, αλλά, όπως φαίνεται από την απογοητευτική συμπεριφορά τους, δεν ξέρουν καθόλου το μάθημα της μετάνοιας.
Και φαίνονται από την όλη τους συμπεριφορά και από τα λόγια τους ακόμη ότι δεν το ξέρουν το μάθημα αυτό, ότι δεν ζουν δηλαδή την μετάνοια. Πρώτα – πρώτα, αυτός που ζει πραγματικά και όχι επιφανειακά την μετάνοια δεν κατηγορεί κανένα. Δεν τον αφήνει ο πόνος για τα αμαρτήματά του να κατηγορήσει άλλον. Αυτός έπειτα που ζει σωστά την μετάνοια δεν μιλάει για την δράση του (!) διαφημίζοντάς την μάλιστα και με ογκώδη βιβλία, στα οποία παρουσιάζει άπταιστο και ακέραιο τον εαυτό του.
Και για να πω ένα τρίτο χαρακτηριστικό, αυτός που ζει αληθινή μετάνοια και κατηγορεί συνέχεια τον εαυτό του για τις πράξεις του, δεν ταράσσεται όταν τον κατηγορούν οι άλλοι, έστω και αν είναι ψέματα αυτά για τα οποία τον κατηγορούν. Γιατί λέει ότι, και αν δεν είναι αλήθεια αυτά που λέγουν εναντίον μου, όμως έχω τόσα άλλα κρυφά μεγαλύτερα αμαρτήματα που δεν τα γνωρίζουν. Καλά κάνουν και με κατηγορούν. «Εν άλλοις πταίομεν και εν άλλοις τιμωρούμεθα»!
5. Αδελφοί Χριστιανοί! Να παρακαλούμε την Παναγία να μας δώσει μετάνοια. Οπωσδήποτε πρέπει να πάμε όλοι μας σε ένα πνευματικό – και σε άγνωστο πνευματικό – για να εξομολογηθούμε τα αμαρτήματά μας. Όχι για να μας διαβάσει μια ευχή, αλλά να εξομολογηθούμε τα αμαρτήματά σας. Θα τιμωρηθούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε!…
Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία
