Ένας από τους σημαντικούς σταθμούς της επίγειας μοναχικής ζωής του Οσίου Παϊσίου ήταν το κελί της Παναγούδας.
Εκεί στο αγιασμένο κελί της Παναγούδας εγκαταστάθηκε μετά το 1979 ως εξαρτηματικός μοναχός της κυρίαρχης Μονής Κουτλουμουσίου στην οποία ανήκει το συγκεκριμένο κελί.
Η Παναγούδα ήταν ένα κελί εγκαταλελειμμένο και ο Γέροντας Παΐσιος εργάστηκε σκληρά για να το καταστήσει λειτουργικό σύμφωνα με τις ασκητικές του ανάγκες. Από την εποχή της εγκατάστασής του στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν. Ήταν μάλιστα τόσος ο κόσμος ώστε τοποθετήθηκαν ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, για να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς.
Η Παναγούδα θα αποτελούσε τον τελευταίο σταθμό της επίγειας ζωής του Οσίου Παϊσίου, ο οποίος δέχτηκε τους καημούς και τις αγωνίες ανθρώπων που προσέτρεχαν στις προσευχές και στη γεμάτη αγάπη καρδία του. Σήμερα αγιορείτες μοναχοί ασκητεύουν στο ευλογημένο κελί, κρατώντας τη λειτουργική κανδήλα αναμμένη και μαζί της ζωντανή τη μνήμη και την τιμή στο πρόσωπο του οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη.