Δεν θα ήταν περιττό να τονίσουμε ότι στην προσευχή με το Όνομα του Ιησού δεν έχουμε τίποτε το αυτόματο ή μαγικό. Αν δεν αγωνιζόμαστε να τηρήσουμε τις εντολές Του μάταια θα είναι και η επίκληση του Ονόματός Του…
Η αγάπη προς Αυτόν θα αναπτύσσεται και θα τελειοποιείται κατά το μέτρον της αυξήσεως και της εμβάθυνσής μας στη γνώση της ζωής του αγαπημένου Θεού.
Όταν αγαπούμε κάποιον άνθρωπο τότε προφέρουμε το όνομά του με ευχάριστο αίσθημα και δεν κουραζόμαστενα το επαναλαμβάνουμε. Το ίδιο και πολύ περισσότερο συμβαίνει με το όνομα του Κυρίου.
Όταν ένα αγαπημένο μας πρόσωπο συνεχώς όλο και περισσότερο αποκαλύπτεται μπροστά μας με τα χαρίσματά του αυξάνει και η αξία του για μας και με χαρά παρατηρούμε σε αυτό νέα χαρακτηριστικά. Έτσι συμβαίνει και με το όνομα του Ιησού Χριστού.
Με συναρπαστικό ενδιαφέρον ανακαλύπτουμε στο όνομά Του νέα μυστήρια των οδών του Θεού και γινόμαστε οι ίδιοι φορείς της πραγματικότητας εκείνης που περικλείεται στα Ονόματα. Με τη ζωντανή αυτή γνώση στην πείρα της ζωής μας μετέχουμε στην αιωνιότητα…
Το όνομα Ιησούς δόθηκε με άνωθεν αποκάλυψη.
Προέρχεται από την αιώνια θεία σφαίρα και δεν αποτελεί διόλου επινόηση γήινου νου, παρόλο που εκφράζεται με ανθρώπινη λέξη.
Η αποκάλυψη είναι πράξη ενέργεια της Θεότητας και ως τέτοια ανήκει σε άλλο επίπεδο και υπερβαίνει τις κοσμικές ενέργειες. Στην υπερκόσμια δόξα του το όνομα Ιησούς είναι μετακοσμικό.
Όταν προφέρουμε το όνομα αυτό του Χριστού, όταν Τον καλούμε να έρθει σε κοινωνία με μας τότε αυτός, ο τα πάντα πληρών, μας προσέχει κι εμείς εισερχόμαστε σε ζωντανή επαφή μαζί Του.
Ως προαιώνιος λόγος του Πατρός μένει σε αδιάσπαστη ενότητα με Αυτόν και ο Θεός Πατέρας με τον Λόγο Του έρχεται σε κοινωνία με εμάς. Ο Χριστός είναι ο μονογενής και συναϊδιος Υιός του Πατρός και γι΄αυτό μπορεί να λέγει: «Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι΄ Εμού». (Ιωάν. 4,6).
Το όνομα Ιησούς σημαίνει Θεός Σωτήρας. Ως τέτοιο μπορεί να αποδοθεί στην Αγία Τριάδα. Είναι δυνατή η αναφορά του προς κάθε Υπόσταση ιδαιτέρως.
Στην προσευχή μας όμως το όνομα Ιησούς χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κύριο όνομα του Θεανθρώπου και η προσοχή του νου μας στρέφεται προς Αυτόν….
Προσευχόμενοι με το Όνομα του Ιησού Χριστού στεκόμαστε μπροστά στο απόλυτο πλήρωμα του Ακτίστου αλλά και του κτιστού Είναι.
Για να εισέλθουμε στην περιοχή αυτού του πληρώματος οφείλουμε να τον δεχτούμε μέσα μας τόσο ώστε η ζωή Του να γίνει και δική μας με την επίκληση του Ονόματός Του σύμφωνα με τους λόγους: Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλόν. «Ο δε κολλώμενος τω Κυρίω εν πνεύμα εστίν». (Α΄Κορινθ. 6,17).
