«Το έτος 1994 επισκέφθηκα το Άγιον Όρος με τρία από τα αγόρια μου…
Στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, όπου φιλοξενηθήκαμε τις περισσότερες ημέρες της παραμονής μας, είδα την Υπεραγία Θεοτόκο να περπατά μέσα στη Μονή.
Το γεγονός συνέβη ως εξής: Καθόμουν έξω από την τράπεζα, όταν είδα μία μοναχή να περπατά στην αυλή της Μονής. Ερχόταν από την πλευρά του Καθολικού και κατευθύνθηκε προς το μαγειρείο όπου και εισήλθε.
Ήταν ψηλή με ρωμαλέα κορμοστασιά και πλήρες γυναικείο μοναχικό ένδυμα. Αφού πέρασαν μερικές στιγμές βγήκε από το μαγειρείο, περπάτησε κατά μήκος του κτιρίου, και κοντά στο Καθολικό, όπου είναι το παρεκκλήσιο της Παραμυθίας και εισήλθε ξανά στο κτίριο της Μονής.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν μεγάλη έκπληξη: «Βρίσκεται γυναίκα και μάλιστα μοναχή στη Μονή; Πώς γίνεται; Είναι κάπου κρυμμένη; Μετά σκέφτηκα ότι γνωρίζω τον Ηγούμενο και τους μοναχούς και αυτό είναι αδύνατον. Αρα τί βλέπω;»…
Πέρασαν περίπου έξι μήνες, όταν μία ημέρα παρακολούθησα στην τηλεόραση μία συνέντευξη του Ηγουμένου της Μονής Βατοπαιδίου πατρός Εφραίμ, στην οποία έλεγε ότι διάφοροι προσκυνητές, που επισκέφθηκαν την Μονή Βατοπαιδίου, είχαν δεί την Υπεραγία Θεοτόκο στην Μονή- και μερικοί από αυτούς σκανδαλίστηκαν νομίζοντας ότι ζούσε γυναίκα στη Μονή.
Αμέσως ήρθε στη μνήμη μου το συμβάν της δικής μου οράσεως και κατάλαβα ότι η γυναίκα που είδα ήταν η Υπεραγία Θεοτόκος.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα για την οικογένεια μου…Η εμπειρία που είχα ήταν μεγάλο στήριγμα στις δοκιμασίες που ακολούθησαν.
Οι κινήσεις της Παναγίας μας, όταν την είχα δεί στο Βατοπαίδι, έδειχναν μεγάλη μέριμνα και φροντίδα. Η συγκατάβασή της στην αμαρτωλότητά μου φανερώνει απέραντη μητρική αγάπη, και τέλος η εκρηκτική επιβεβαίωση της παρουσίας της ανάμεσά μας θα είναι πάντοτε πηγή ελπίδας και πίστεως για την σωτηρία μας…».
Η Παναγία με τις ευχές σας πάντοτε να μας στηρίζει.