Μια ομάδα προσκυνητών αποτελούμενη από ένα κοριτσάκι 3-4 χρόνων, ντυμένο στα μαύρα, ένα νεαρό με μακριά μαλλιά και μάυρο χιτώνα, γύρω στα 25, μια κοπέλα, γύρω στα 20, επίσης με μαύρα, μια γυναίκα που κρατεί ένα μεγάλο δοχείο λάδι και δυο άνδρες κουβαλώντας χαλιά, ξοπίσω μια ολόκληρη «φαμίλια», φτάνουν στο Μοναστήρι.
Το θαύμα της Αγίας Μαρίνας
Ο νεαρός πατέρας παροτρύνει το κοριτσάκι. «Ναι, Μαρίνα-Μαλεβή, προχώρα», του λέει, κι εκείνο προχωρεί διστακτικά.
Η μητέρα φτάνει στην είσοδο του Μοναστηριού. Ξαπλώνει όλο της το σώμα κατάχαμα και κλαίγοντας μπαίνει στο ναό.
Εκείνη την ώρα μια ομάδα γυναικών έκανε παράκληση στην Αγία Μαρίνα. Η παράκληση σταμάτησε.
Όλη η φαμίλια, φανερά συγκινημένη και κουρασμένη μαζεύεται γύρω από την εικόνα της Αγίας. «Κάτι θα χρειάζονται αυτή τη στιγμή», σκέφτηκα.
Γέμισα το κανατάκι αγίασμα, που αστείρευτο ρέει κάτω από την Αγία Τράπεζα, και τους έδωσα να πιoυν.
Μια παράξενη σιωπή ακολούθησε για δυο-τρία λεπτά. Η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι προχώρησε μπροστά στην εικόνα της Αγίας.
Το τοποθέτησε με ευλάβεια και άρχισε με γοερά κλάματα να ευχαριστεί την Αγία για το θαύμα που έκανε στη Μαρίνα-Μαλεβή.
Την ευχαριστούσε στη γλώσσα της. Τα λόγια της έβγαιναν από τα βάθη της ψυχής της και ήταν τόσο δυνατά και συγκινητικά που όλοι οι παρευρισκόμενοι έκλαιγαν.
Λίγα λόγια καταλαβαίναμε. Στο τέλος η βασανισμένη αυτή γυναίκα τελείωσε με τα λόγια: «Σε ευχαριστώ Αγία μου Μαρίνα από τα βάθη της ψυχής μου για το θαύμα που έκανες στη Μαρίνα-Μαλεβή.
Σε ευχαριστώ και σου υπόσχομαι ότι θα σε υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή». Μετά, στην εικόνα της Αγίας έπεσε γονατιστή η νεαρή κοπέλα.
Με κλάματα ευχαριστούσε την Αγία Μαρίνα για το θαύμα που έκαμε στη μικρή Μαρίνα και υποσχέθηκε ότι αφιερώνει τη ζωή σε αυτήν και ότι θα την υπηρετεί σε όλη της τη ζωή.
Έβγαλε το μαύρο χιτώνας της και τον τοποθέτησε πάνω στην εικόνα. Ήρθε η σειρά του πατέρα. Κατασυγκινημένος γονατίζει στην εικόνα της Αγίας και κλαίγοντας ευχαριστούσε την Αγία για το θαύμα που έκαμε στην κορούλα του, τη Μαρίνα- Μαλεβή, όπως έλεγε. Υπόσχεται με τη σειρά του ότι θα την υπηρετεί και θα τη λατρεύει πάντα σαν προστάτιδα της οικογένειάς του.
Στη συνέχεια έσκυψε και η σύζυγός του έδεσε στα μακριά μαλλιά του μια κόκκινη κορδέλα. Το κοριτσάκι και η σύζυγος του κόβουν τα μαλλιά.
Δένει την κορδέλα με τα μαλλιά στη ράβδο με τα τάματα. Ο πατέρας βγάζει το μαύρο χιτώνα και τον τοποθετεί στην εικόνα.
Μαζί με το χιτώνα αφήνει την αγιορείτικη ράβδο του, τα κομποσκοίνια, μια χρυσή λίρα και ένα χρηματικό ποσό.
Τη λίρα μπροστά στα μάτια τους την τοποθετήσαμε μέσα στην εικόνα της Αγίας και το χρηματικό ποσό στο παγκάρι του ναού. Όλη η οικογένεια στη συνέχεια κλαίγοντας αγκαλιασμένοι βγήκαν από το ναό και κατευθύνθηκαν στην αυλή του Μοναστηριού. Η ομάδα των γυναικών συνέχισε να ψάλει την Παράκληση της Αγίας.
Άρχισε να φωτίζει. Σε λίγο θα χτυπούσε η καμπάνα. Θεώρησα ότι είχα υποχρέωση να μάθω από τους γονείς τι θαύμα είχε κάμει η Αγία Μαρίνα στο μικρό κοριτσάκι που έφερε και το όνομά της και όταν τους βρήκα μου είπαν. Το λόγο πήρε η γιαγιά η Ελένη 37 χρόνων. Ήταν η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι στην Αγία και που με την προσευχή της μας έκαμε όλους να κλάψουμε.
Μας είπε ότι το κοριτσάκι ήταν σοβαρά άρρωστο από τότε που γεννήθηκε. Το έταξε στην Αγία Μαρίνα. Τακτικά επισκεπτόταν το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη και έπαιρνε κουράγιο.
Το βάπτισαν Μαρίνα. Μωρό έκαμε δυο εγχειρίσεις στην καρδιά, αλλά πάντα η κατάστασή του ήταν κρίσιμη.
Όλη η οικογένεια για χάρη της μικρής «ετάχτηκε» να υπηρετεί την Αγία Μαρίνα και να την έχει σαν προστάτιδά τους.
Ο πατέρας έκαμε τάμα τρία χρόνια να μην κόψει τα μαλλιά του και να τα αφιερώσει στην Αγία Μαρίνα. Πέρσι, προπαραμονή της Αγίας Μαρίνας, η Μαρίνα σήκωσε υψηλό πυρετό.
Την πήγαν στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο και από κει την έστειλαν στο ΠΑ.Γ.Ν.Η. Όλοι οι γιατροί τους φέρθηκαν άψογα και πολύ ανθρώπινα αλλά δεν μπορούσαν να κάμουν παραπάνω από αυτό που η επιστήμη μπορεί.
Στο θάλαμο της μικρής έρχεται μια νοσοκόμα που τη λένε και αυτή Μαρίνα. Τους λέει να έχουν πίστη και το παιδί θα γίνει καλά.
Το ίδιο βράδυ στο Νοσοκομείο, ο Λεωνίδας 23 χρόνων, ο πατέρας του παιδιού, βλέπει όνειρο την Αγία Μαρίνα και του λέει να μη χάνει την πίστη του και να κάμει ό,τι ακριβώς του πει.
Του είπε το πρωί που θα ξημερώσει να δώσει κάτι στο παιδί να φάει και ότι μετά που θα γίνει το παιδί καλά να βάλει ένα ράσο μαύρο και κρατώντας ένα ραβδί να πάει στο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Βόνης. Εκεί να κόψει και τα μαλλιά του και όλα αυτά να τα αφήσει στο Μοναστήρι. Ο πατέρας ξύπνησε ταραγμένος και έφυγε να αγοράσει κάτι στο παιδί να φάει.
Το πρωί, μόλις η Μαρίνα ξύπνησε ο Λεωνίδας έκαμε όπως η Αγία τον ονείρεψε. Η μικρή έφαγε λίγο και κοιμήθηκε. Ο πυρετός άρχισε να πέφτει.
Σε μερικές μέρες το παιδί ήταν εντελώς καλά. Οι ίδιοι οι γιατροί επιβεβαιώνουν τους γονείς ότι έγινε θαύμα στη μικρή Μαρίνα.
Δεν περίμεναν τέτοια εξέλιξη. Και η Άννα 20 χρόνων, η μητέρα της μικρής, είδε στον ύπνο της ότι βρέθηκε σε ένα εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, κοντά στο χωριό της, παραμονή της Αγίας, αλλά ήταν κλειστό και της έκαμε εντύπωση. Την άλλη μέρα το συζήτησε και ξαναείδε όνειρο την Αγία και της είπε να μη ξεχάσει το τάμα της, όποιο και αν είναι αυτό.
Και η γιαγιά είδε όνειρο την Αγία που της επιβεβαιώνει τα λόγια της νοσοκόμας Μαρίνας.
Η μικρή Μαρίνα-Μαλεβή έγινε καλά και οι γονείς της με την οικογένειά τους εκπλήρωσαν το τάμα τους. Ξεκίνησαν από το Ηράκλειο.
Περπάτησαν 37 χιλιόμετρα και ήρθαν να ευχαριστήσουν την Αγία και προστάτιδα της οικογένειας τους Μαρίνα.
Άφησαν τα τάματα τους, έστρωσαν τα χαλιά στο μικρό ναό, παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και κοινώνησε όλη η οικογένεια.
Μας ευχαρίστησαν για τη φιλοξενία. Τους δώσαμε ευλογία μια εικόνα της Αγίας Μαρίνας και μας υποσχέθηκαν ότι θα επισκέπτονται συχνά την Αγία που έκαμε καλά την κορούλα τους.
Ευχαριστώ την Αγία Μαρίνα που μου επέτρεψε να παραβρεθώ εκείνη τη στιγμή σε όλα αυτά που διαδραματίστηκαν το πρωί ανήμερα της Χάρης της.