Η ελπίδα που «ουδέποτε καταισχύνει», τον συνόδευε σε όλη του την ζωή και περισσότερο στις δυσκολίες.
Μέσα στο σκότος και στην ομίχλη μιλούσε για ξαστεριά. «Όλα θα πάνε καλά, με την χάρι του Θεού», έλεγε σε απεγνωσμένες ψυχές.
Σε κάποιον που ανησυχούσε για τις εχθρικές επιβουλές εναντίον της Πατρίδος, έδωσε την εξής ελπιδοφόρο απάντηση: «Κι αν μου πουν ότι δεν υπάρχει κανείς Έλληνας, εγώ δεν ανησυχώ. Μπορεί ο Θεός να αναστήσει έναν Έλληνα. Φθάνει και ένας».
Ακόμη πίστευε: «Και ένας Χριστιανός να μείνει μόνο, ο Χριστός θα κάνει το σχέδιό Του».
Όταν άλλοι μιλούσαν για δυσάρεστες μελλοντικές εξελίξεις στο Έθνος και έσπερναν τον φόβο, ο Γέροντας μετέδιδε αισιοδοξία και ελπίδα, μιλούσε για αναστημένη Ελλάδα και για ανάκτηση της Αγια-Σοφιάς.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ιερομονάχου Ισαάκ: Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
romfea.gr
