Τα σπάργανα του Χριστού είναι οι φασκιές, δηλαδή οι μακριές και φαρδιές υφασμάτινες ταινίες, με τις οποίες τύλιγαν παλιά τα μωρά. Το έθιμο της σπαργάνωσης των νεογέννητων είναι πολύ παλιό, διήρκεσε επί χιλιετηρίδες και μόλις πρόσφατα σταμάτησε στην Ευρώπη (ίσως εδώ και σαράντα, πενήντα χρόνια).
Σύμφωνα με μια παράδοση, τα σπάργανα του Χριστού είχαν διασωθεί στα Ιεροσόλυμα και μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη από την Αγία Ευδοκία, σύζυγο του αυτοκράτορα Θεοδόσιου Β´.
Τα σπάργανα του Χριστού ήταν πολύ δημοφιλή ως χριστολογικό κειμήλιο στο Βυζάντιο και έχει διασωθεί μια μικρογραφία στο χειρόγραφο «Σκυλίτζης της Μαδρίτης» στην οποίαν παριστάνεται λιτανεία ιερών κειμηλίων, ανάμεσα στα οποία ήταν και τα σπάργανα του Χριστού, από το Μέγα Παλάτιο των Βυζ. αυτοκρατόρων ως την Παναγία των Βλαχερνών.