Τό Τίμιο ξύλο τής Μονής Ξηροποτάμου τού Αγίου Όρους. Είναι το μεγαλύτερο τμήμα Τιμίου Ξύλου πού υπάρχει σ΄ όλο τόν κόσμο !
Στό κάτωθεν μέρος υπάρχει η χρυσή οπή απο το ένα καρφί του Σταυρού πού από μόνα τους θα ήταν…
όχι κοινά καρφιά όπως τα ξέρουμε σήμερα, αλλά μικροί ράβδοι μπετόβεργας τουλάχιστον 30 εκατοστά μήκος για να διαπεράσουν πόδια ή χέρια κρατώντας καί το βάρος κάθε εσταυρωμένου…
Πάνω σ΄αυτόν τον Σταυρό ύψους 4,5 μέτρων ξεπλήρωσε ο Χριστός με τον θάνατό τους τίς αμαρτίες όλων των αιώνων καί κάθε εποχής και φυλής ανθρώπων από τούς Πρωτόπλαστους μέχρι το “τετέλεσται” το δικό Του!
Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται από τούς Αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από σημεία με τα οποία ο μέγας Απόστολος εξαίρει τον ρόλο του Σταυρού στην διαδικασία της σωτηρίας του κόσμου.
Οι κατακόμβες είναι γεμάτες από χαραγμένους Σταυρούς. Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού φάνηκε στο θαυμαστό όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στα 312, ενώ βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου κοντά στη Ρώμη. Ο αυτοκράτορας είδε στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι, το σημείο του σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια, και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ », επίσης σχηματισμένη με αστέρια.
Ήταν η 28η Οκτωβρίου 312μχ.. ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ…
Από εκείνη την ώρα έδωσε διαταγή το σημείο αυτό να γίνει το σύμβολο του στρατού του. Χαράχτηκε παντού, στις ασπίδες των στρατιωτών, στα κράνη, στα λάβαρα, και αλλού. Κατάλαβε ο μεγάλος και διορατικός εκείνος άνδρας ότι το μέλλον της ανθρωπότητας ανήκε στον Χριστιανισμό, όπως και έγινε. Έτσι έδωσε αμέσως διαταγή να σταματήσουν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, καθώς και όλων όσων διώκονταν για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Με το γνωστό «Διάταγμα των Μεδιολάνων» κατοχυρώθηκε η ανεξιθρησκία στο κράτος. Παράλληλα υιοθέτησε τις ευαγγελικές αρχές για να γίνουν η βάση του δικαίου και της νομοθεσίας του (κατάργηση δουλείας, κοινωνική πρόνοια, αργία Κυριακής, κλπ).
Καί μάλιστα για να είναι δίκαιος με όλους τους υπηκόους του παρέμεινε προστάτης και της εθνικής θρησκείας (Μέγας Αρχιερεύς).
Η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς της πρωτοβυζαντινής περιόδου (Σωκράτης, Σωζόμενος Θεοδώρητος, Ρουφίνος και Αμβρόσιος).Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες, ο αυτοκράτωρ Αδριανός είχε οικοδομήσει επί του τάφου του Ιησού Χριστού ειδωλολατρικό ναό αφιερωμένο στην Αφροδίτη.
Η Αγία Ελένη γνωρίζοντας αυτήν την παράδοση κατεδάφισε τον ναό και κάτω από τα θεμέλιά του βρήκε τρεις σταυρούς.
Προκειμένου να διαπιστωθεί ποιός σταυρός ήταν εκείνος του Ιησού Χριστού ο τότε Επίσκοπος Ιεροσολύμων ακούμπησε το σώμα μίας ευσεβέστατης νεκρής γυναίκας διαδοχικά και με τους τρεις σταυρούς.
Μόλις το νεκρό σώμα της γυναίκας ακούμπησε τον Τίμιο Σταυρό αναστήθηκε.
Την επομένη, την 14η Σεπτεμβρίου του 335 έγινε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εντός του ναού και σε περιφανές μέρος για να μπορούν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι οι περιχαρείς πιστοί. Όμως την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε και την δεύτερη ύψωση.
Στα 613 οι Πέρσες κυρίεψαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφεραν στη χώρα τους. Η παράδοση αναφέρει ότι άπειρα θαύματα γινόταν εκεί. Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν το Τίμιο Ξύλο μαγικό και γι΄ αυτό το φύλασσαν και το προσκυνούσαν, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και ιδιότητα!
Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά την νίκη του εναντίον των Περσών παρέλαβε τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφερε στην Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου στο ναό της Αναστάσεως.
Ήταν πάλι 14 Σεπτεμβρίου του 626.Ο αρχαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας Παυλίνος αναφέρει στην 11η επιστολή του ότι η τοπική εκκλησία των Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε όλη την χριστιανοσύνη και γι΄ αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε όλη την Εκκλησία.
Η Αγία Ελένη έπειτα πήρε τον Τίμιο Σταυρό μαζί της στην Κωνσταντινούπολη, αφού όμως άφησε μέρος αυτού στα Ιεροσόλυμα, στον Πατριάρχη Μακάριο.
Ο Σταυρός του Κυρίου είχε 4,50 μέτρα ύψος, 2,40 μέτρα πλάτος, και αρκετά εκατοστά πάχος γι΄ αυτό κόπηκε στην Κωνσταντινούπολη από την Αγία Ελένη σε δύο κατά πάχος φέτες, βγάζοντας έτσι 2 Σταυρούς, κατά την Παράδοση.
Το μεγαλύτερο τμήμα του Τιμίου Σταυρού πού υπάρχει σήμερα στον κόσμο βρίσκεται στην Μονή Ξηροποτάμου, του Αγίου Όρους!
Στο κάτω μέρος διακρίνεται επιχρυσωμένη οπή στην οποία υπήρχε ένα από τα καρφιά της Σταυρώσεως ! Η γνησιότητα όμως και του πιο ελάχιστου τεμαχίου Τιμίου ξύλου ( έστω και μίας σκλήθρας ξύλου) φαίνεται και από το εξής:
Είναι το μόνο ξύλο πού δεν στέκεται στην επιφάνεια του νερού όπως όλα τα ξύλα πού ξέρουμε, αλλά πάει και βουλιάζει σάν μολύβι στόν πάτο ( πχ. μέσα σ΄ ένα ποτήρι νερό ), αντίθετα με τους Νόμους της βαρύτητας και του Ειδικού βάρους Στερεών σωμάτων!
Μικρή ιστορική αναδρομή…
Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού !
Ο ιστορικός Παυλίνος στην 11η επιστολή του αναφέρει ότι ενώ ο Σταυρός, από την ημέρα της εύρεσης του τεμαχιζότανε (σε απειροελάχιστα κομματάκια) και δινότανε στους πιστούς για ευλογία, έν τούτοις αυτός παρέμεινε ακέραιος και δεν μειωνόταν καθόλου!
Επίσης, όσον άφορά τα καρφιά του Κυρίου, καθώς αναφέρει η παράδοση, ξεχώρισαν από τα καρφιά των ληστών διότι δεν είχαν σκουριάσει από το πέρασμα των χρόνων, φαινόντουσαν σαν καινούργια, ενώ των ληστών ήταν σκουριασμένα. Έτσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα πολλά τεμάχια, τα οποία φυλάσσονται ως τα πολυτιμότερα κειμήλια, κυρίως στις ιερές μονές του Αγίου Όρους.
Μια εσχατολογική προφητεία λέγει πως ένα από τα συγκλονιστικά γεγονότα του τέλους του κόσμου θα είναι και η επανένωση του Τιμίου Σταυρού !
Κι΄ ακόμη, στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού για την Συντελεία του Κόσμου, το Σημείο του Σταυρού θα εμφανιστεί ερχόμενο «επί των νεφελών του Ουρανού» ταυτόχρονα, σε όλα τα ημισφαίρια και τις ατράκτους της Γής ως πανταχού παρών σκορπίζοντας την χαρά στους πιστούς πού θα ζούνε τα χρόνια εκείνα και θα περιμένουν τον ερχομό του Χριστού, αλλά και τον φόβο και τρόμο σε όσους δεν πίστεψαν στον Χριστό βλέποντας τώρα να λήγουν τα ψέματα και να πλησιάζει η αιώνια τιμωρία τους…
Μία χαρακτηριστική περίπτωση…
Ο Τίμιος Σταυρός σημάδεψε και σημαδεύει τη ζωή της Μονής της Πρέβελης στην Νότια Κρήτη και όσους με πίστη και ευλάβεια ζητούν τη βοήθειά του. Αναρίθμητα τα θαύματά του στη διαδρομή των αιώνων, μεγάλη και αποτελεσματική η επέμβασή του σ΄όσους προσφεύγουν και ζητούν την ίαση από την χάρη του.
Στην άτυχη μάχη που έγινε τον Αύγουστο του 1823 στις Αμουργέλες Ηρακλείου το Ιερό Σύμβολο έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Εκείνοι το πούλησαν σε Γενοβέζους τυχοδιώκτες.
Όταν το Νοέμβριο του ίδιου έτους παρέπλεαν στην θάλασσα του Μοναστηριού κατάλαβαν πως το πλοίο τους σταμάτησε απότομα παρά τον ούρειο άνεμο. Το πλοίο συνέχισε την πορεία του μετά από τρείς ημέρες στάσης και αφού ο Τίμιος Σταυρός παρεδόθη στους μοναχούς.
Επίσης, κατά την Γερμανική κατοχή, στις 28 Αυγούστου 1941 οι Ναζί αιχμαλώτισαν όλους τους μοναχούς και λεηλάτησαν τη Μονή. Φεύγοντας άρπαξαν και τον Τίμιο Σταυρό.
Επεστράφη στις 13 Σεπτεμβρίου, την παραμονή της εορτής του Τιμίου Σταυρού κατά τρόπο θαυμαστό, αφού το αεροπλάνο στο οποίο είχε τοποθετηθεί στο αεροδρόμιο του Μάλεμε δεν μπόρεσε να απογειωθεί για την Γερμανία.
Αυτό έγινε μόλις παρέδωσαν τον Τίμιο Σταυρό στην αστυνομική διεύθυνση των Χανίων, για να τον επιστρέψουν στο Μοναστήρι του……. ( εφημ. «Χανιώτικα Νέα»)
Θαύματα τού Τιμίου Ξύλου στήν Κρήτη…
Από μια χαρακτηριστική επιστολή στην εφημ. «Χανιώτικα Νέα»
«Κύριε διευθυντά, στο θέμα που αναφέρεται αναγνώστης σας σε μακροσκελή προηγούμενη επιστολή του επιτρέψατέ μου να καταθέσω εμπειρία για το θέμα των Σταυρών με Τίμιο Ξύλο.
Είναι λογικό να μην είναι αρμόδια η Αρχαιολογία να διαπιστώσει την γνησιότητα Σταυρών με Τίμιο Ξύλο, αλλά μόνο την άποψή της για το όποιο περίβλημα. Η επιβεβαίωση για τη γνησιότητα του Τιμίου Ξύλου καταμαρτυρείται με τη θαυματουργική επίδρασή του στους ανθρώπους και μόνον.
Ετσι πέρα από τα αναφερόμενα για «επίσημες αναγνωρίσεις Σταυρών», υπάρχουν και άλλοι που δεν χρειάζονται αυτή την αναγνώριση, αφού την έχουν με τα εκατοντάδες θαύματα που έχουν γίνει και γίνονται με τη θαυματουργική δύναμή των.
Εξάλλου, η Αγία Ελένη, όταν βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, ανάμεσα σε άλλους των ληστών, με αυτόν τον τρόπο εξακρίβωσε για το γνήσιο, με την κατά παράδοση θαυματουργική επίδραση σε νεκρό.
Εδώ, το προνόμιο δύο τέτοιων Τιμίων Ξύλων έχει το Ρέθυμνο. Τον ένα Σταυρό είχε η πραγματικά Αγία, την περίοδο που ζούσε, Φιλοθέη Τζαγκαράκη ή γνωστή στην Κρήτη μόνο ως Χατζίνα και που πολύ παλαιότερα διέμενε απέναντι από τον κινηματογράφο «Ρεγγίνα» και πού όταν εκοιμήθη, ετάφη στη Μονή του Τιμίου Σταυρού που είχε οικοδομήσει στα Ρούστικα Ρεθύμνης.
Σήμερα, έχει την ευλογία και από τον εκάστοτε Μητροπολίτη στο Ρέθυμνο να σταυρώνει ο γιος της, ήδη συνταξιούχος, πρωτοπρεσβύτερος, ο πατέρας Σταύρος, στο Ρέθυμνο, που είναι τόσο αφιλοχρήματος και δεν δέχεται ούτε το κερί που ανάβεις να πληρωθεί.
Η Χατζίνα είχε το θείο χάρισμα να προβαίνει σε διάγνωση κάποιας ασθένειας κ.λπ., όταν σταύρωνε κάποιον, πριν από τη διάγνωση των ιατρών και σε αυτό έχω προσωπική εμπειρία. ( Κολλούσε σαν βεντούζα επάνω σου ο Σταυρός στό σημείο πού είχες αρρώστια, και είτε θεραπευόσουνα, είτε σε έστελνε να κοιταχτείς σε γιατρούς για πάθηση πού ως τότε εσύ αγνοούσες αλλά πού θα μπορούσες και να πεθάνεις από αυτήν…).
Εκατοντάδες είναι οι ευεργετηθέντες, ακόμη και από την άλλη Ελλάδα, από τον Τίμιο Σταυρό αυτό, κι αυτό συμβαίνει και στις δύσκολες ημέρες μας ακόμη, και μάλιστα περιπτώσεις που έχουν μείνει κατάπληκτοι ακόμη και καθηγητές Ιατρικών Σχολών.
Επίσης, η από χρόνια εκλείψασα, γνωστή στο Ρέθυμνο ως Στεφάναινα (Βασιλάκη) είχε αφήσει κατάπληκτο το πανελλήνιο με την υπόθεση των δαιμονισμένων στο χωριό από τα Κεραμειά ( βλέπε βιβλίο «τά Κεραμειανά» ), αλλά και άλλων, και όσοι είχαν προσωπική επαφή τότε με τα γεγονότα, ίσως να μην πίστευαν τίποτα απ’ όλα αυτά αν δεν ήταν παρόντες.
kivotoshelp.gr