Ένα μοναδικό ζευγάρι χορευτών ενθουσιάζουν το κοινό με το χορό τους, το ταλέντο τους αλλά και την άνεση της χορεύτριας και του συνοδού της να χορεύουν σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Με τη μουσική υπόκρουση ενός αγαπημένου τραγουδιού, της Ishtar με τίτλο Horchat Hai Caliptus, για 5 λεπτά συγκινούν ένα ολόκληρο στάδιο. Το κοινό τους αποθεώνει στο τέλος και όχι άδικα.
Η ιστορία αυτή, γίνεται ένα υπέροχο παράδειγμα προς όλους μας, όχι μόνο λόγω της αναπηρίας της χορεύτριας. Αλλά πως τα όνειρα μας, ότι θέλουμε και αγαπάμε να κάνουμε στη ζωή μας, πρέπει να το κυνηγάμε! Θέλει δουλειά, σκληρή δουλειά συνήθως, μεγάλη υπομονή και επίμονη για τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε! Όμως η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας, θα είναι η επίτευξη του στόχου και η ολοκλήρωση ονείρων μας!
Η καθημερινή μου επαφή με Αμεα, μου έχει δώσει να κατανοήσω, πως κρύβουν περισσότερη δύναμη από όλους εμάς που δεν είμαστε ανάπηροι. Είτε οφείλεται στο χαρακτήρα που διαμορφώνουν λόγω της αναπηρίας τους, είτε στις συνθήκες που μεγαλώνουν και ωριμάζουν, χωρίς να χάνουν όμως τις ευαισθησίες τους οι περισσότεροι.
Γίνε αυτό που θες να είσαι, ζήσε όπως ονειρεύεσαι και μόνο τότε θα ξέρεις ότι πέρασες μια ευτυχισμένη ζωή!
[πηγή]
