Από μεγάλες επιτυχίες που έσπασαν ταμεία μέχρι ανεξάρτητα διαμάντια που είδαμε στο σινεμά και μας συνεπήραν, κωμωδίες, δράματα, θρίλερ και δράση, ανθρώπινες ιστορίες, κοινωνική κριτική και υπαρξιακές αναζητήσεις που υπερβαίνουν την οθόνη, το μόνο βέβαιο είναι ότι φέτος είδαμε πολύ κινηματογράφο, μάθαμε νέες τεχνικές αλλά το κυριότερο, ενθουσιαστήκαμε με την προοπτική του.
Αφότου σας δείξαμε τι προτείνουν οι Αμερικανοί κριτικοί, επιτέλους έφτασε και η ώρα του Εξώστη να κάνει την δική του χρυσή δεκάδα για το 2014 με μία πολύ γενική σειρά προτεραιότητας. Η ομάδα του Θήτα φρόντισε να παρουσιάσει ένα πολυποίκιλο σύνολο από τα καλύτερα που είδαμε φέτος στις ελληνικές αίθουσες και Φεστιβάλ με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα, αλλά και προσωπικό ενθουσιασμό.
Boyhood του Richard Linklater
Η ταινία που γυριζόταν επί 12 χρόνια και πήρε συνολικά 13 για να ολοκληρωθεί προτάθηκε πρόσφατα για πέντε Χρυσές Σφαίρες και απονεμήθηκε μεταξύ άλλων με το βραβείο Ταινίας της Χρονιάς από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Το έργο ακολουθεί τον νεαρό Mason και την πορεία του στην ενηλικίωση από τα 5 έως τα 18 του χρόνια. Το γεγονός κλειδί του έργου είναι πως παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές παιδιά της ταινίας να μεγαλώνουν κυριολεκτικά μπροστά στην κάμερα, χωρίς αλλαγές διανομής. Ένα έργο που έγραψε κινηματογραφική ιστορία και συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του.
Leviathan του Andrey Zvyagintsev
Το είδαμε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά πρώτα κέρδισε το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Κανών και προτάθηκε πρόσφατα μεταξύ άλλων για την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Πρόκειται για την ενίοτε σκληρή, αλλά ανθρώπινη πολιτική κριτική που ασκεί ο σκηνοθέτης στο αποκαλυπτικά απολυταρχικό καθεστώς της σύγχρονης Ρωσίας. Σε μία μικρή πόλη, ο πρωταγωνιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με τις διεφθαρμένες αρχές για να σώσει το σπίτι του από την κατεδάφιση, ο φίλος και δικηγόρος του θα φέρει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες στην οικογένεια. Ένα έργο που ξεχωρίζει για την πολιτική του τόλμη.
Still Alice των Richard Glatzer και Wash Westmoreland
Είχει προταθεί για τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της Julianne Moore η οποία έχει ήδη κερδίσει χάρη αυτής της ερμηνείας ένα Βραβείο Gotham. Πρόκειται για την ιστορία μίας γυναίκας που ανακαλύπτει πως πάσχει από την νόσο Alzheimer, το γεγονός αυτό αναταράσσει αλλά και δένει τα δεσμά της οικογένειας που έχει χτίσει. Μία καθ’ όλα ανθρώπινη ιστορία που κεντρίζεται γύρο από την πολυδιαφημισμένη ερμηνεία της πρωταγωνίστριας του.
The Tribe του Miroslav Slaboshpitsky
Η ταινία που έκανε το κοινό να λιποθυμήσει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο οποίο του απονεμήθηκε το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας και κέρδισε τρία βραβεία από τις τέσσερις υποψηφιότητες που είχε στο Φεστιβάλ Κανών.
Πρόκειται για ένα έργο φαινόμενο από την Ουκρανία, γυρισμένο καθ’ ολοκλήρου στη νοηματική γλώσσα, χωρίς υπότιτλους και διάλογο. Με αυτή τη σκηνοθετική προσέγγιση ακολουθούμε την πορεία ενός κωφάλαλου αγοριού που προσπαθεί να ενταχθεί στην μικρή “κοινωνία” του νέου σχολείου για κωφάλαλους στο οποίο πηγαίνει. Θα ερωτευθεί, θα μισήσει, θα αλλάξει τον εαυτό του και θα επηρεάσει τους γύρο του σε ένα στενό πορτραίτο μιας κοινωνίας. Η ταινία δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει τον φεστιβαλικό της κύκλο καθώς αναμένεται να προβληθεί και στο φετινό φεστιβάλ του Sundance.
Winter Sleep του Nuri Bilge Ceylan
Το είδαμε επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο οποίο κατέφθασε αφότου κέρδισε τον κορυφαίο Χρυσό Φοίνικα στο περσινό Φεστιβάλ Κανών, αλλά και το βραβείο FIPRESCI.
To έργο περιστρέφεται γύρο από τον εγκλωβισμό από την υπερβολική χιονόπτωση ενός άνδρα, της γυναίκας του και της αδερφής του στο ξενοδοχείο τους στην Ανατολία. Το ξενοδοχείο αποτελεί το μοναδικό τους καταφύγιο, αλλά και η φυλακή που θα θρέψει την εχθροπάθεια μεταξύ τους. Μία διεισδυτική ψυχολογική αναζήτηση με επίκεντρο τον πρωταγωνιστή του που άφησε ενθουσιασμένους τους κριτικούς και οδήγησε στην επιτυχή κριτική πορεία του έργου.
Under the Skin του Jonathan Glazer
Η ταινία έκπληξη του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου με μία εξαιρετική ερμηνεία από την πανέμορφη Scarlett Johansson. Αφότου προτάθηκε για τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας, συνέχισε μία πολύ πετυχημένη πορεία κερδίζοντας κριτικούς και κοινό και συμπεριλήφθηκε στις 10 καλύτερες ταινίες της Διαδικτυακής Ένωσης Κριτικών της Βοστόνης, αλλά και προτάθηκε για το βραβείο καλύτερης ταινίας στα Βραβεία Gotham.
Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο και αφορά την πορεία μίας μυστηριώδους εξωγήινης ύπαρξης που “συλλέγει άνδρες” με το να τους αποπλανεί κατά τις βραδινές ώρες. Κάποια στιγμή όμως, αυτή η ύπαρξη βρίσκεται σε μία παράξενη κατάσταση εξερεύνησης του ανθρώπινου εαυτού της. Ένα έργο χαμηλού προϋπολογισμού με ευφυέστατες στιγμές σκηνοθεσίας ενός σκηνοθέτη που τώρα αφήνει το στίγμα του.
Deux Jours Une Nuit των Jean-Pierre Dardenne και Luc Dardenne
Άλλη μία ταινία που πέρασε από τις Κάνες με την γερή υποψηφιότητα για τον Χρυσό Φοίνικα, αλλά κέρδισε την χρυσή δεκάδα της Ένωσης Κριτικών της Βοστόνης αναμεταξύ άλλων βραβείων.
Το κοινωνικό δράμα των αδερφών Dardenne αφορά τον σύγχρονο αγώνα μίας γυναίκας που πολεμά να πείσει τους συναδέλφους της να την βοηθήσουν – παρά τις δελεάσεις των εργοδοτών τους, να κρατήσει τη δουλειά της μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Η ταινία προβλήθηκε στους κινηματογράφους Αθήνας και Θεσσαλονίκης, αλλά και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τον φεστιβαλικό της κύκλο και επίσης αναμένεται να προβληθεί στο φεστιβάλ του Sundance.
Ida του Pawel Pawlikowski
Μία ταινία που επίσης ανακηρύχτηκε “έκπληξη” κατέφθασε από την Πολωνία και κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες με τεράστια επιτυχία – όντας η ταινία με τα περισσότερα εισιτήρια την εβδομάδα που βγήκε. Είναι επίσης υποψήφια για την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αλλά έχει κερδίσει μεταξύ αρκετών άλλων, τέσσερα βραβεία, ανάμεσα τους το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ της Gijon, βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Λονδίνου, το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ του Toronto και το βραβείο Lux.
Η ταινία ακολουθεί την πρωταγωνίστρια, μία δόκιμη καλόγρια στην Πολωνία του 1960 που βγαίνοντας από το μοναστήρι στο οποίο πρόκειται να ορκιστεί ανακαλύπτει τα μυστικά της οικογένειας της, αλλά και κομμάτια της ελεύθερης ζωής.
The Grand Budapest Hotel του Wes Anderson
Θεωρείται η μεγάλη επιτυχία της χρονιάς, αφού έσπασε τα ταμεία παγκοσμίως. Ο Wes Anderson αν μη τι άλλο είναι συνηθισμένος σε επιτυχίες, το The Grand Budapest Hotel όμως με διαφορά αποτελεί το εμπορικά και καλλιτεχνικά κορυφαίο επίτευγμά του. Βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου, αλλά και το NYFCC του Κύκλου Κριτικών της Νέας Υόρκης για το καλύτερο σενάριο της χρονιάς. Η γεμάτη επιτυχίες πορεία του έργου έφτασε επίσης στις Χρυσές Σφαίρες με τέσσερις υποψηφιότητες – ανάμεσά τους και αυτή της καλύτερης ταινίας, αλλά και Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου για την απολαυστική ερμηνεία του Ralph Fiennes.
Το έργο πρόκειται για την περιπέτεια ενός περιβόητου θυρωρού στο φημισμένο ξενοδοχείο Grand Budapest και του νεαρού ακολούθου του μεταξύ του Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δυο τους προσπαθούν να ανακτήσουν ένα έργο αμύθητης αξίας που κληρονόμησε ο θυρωρός, ενώ η οικογένεια της γυναίκας που του τον έγραψε τους κυνηγάει. Το έργο παίχτηκε πριν από μήνες με μεγάλη επιτυχία στις ελληνικές αίθουσες.
Interstellar του Christopher Nolan
Δε θα περιμέναμε ποτέ ότι ο Nolan θα έφτανε τόσο ψηλά στην εκτίμηση του παγκόσμιου cinema κι όμως τα κατάφερε. Το έργο αποτελεί σκηνοθετική υπέρβαση τραβώντας το ελληνικό κοινό πίσω στη μεγάλη οθόνη. Κερδίζοντας το Βραβείο Ταινίας της Χρονιάς από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου για το 2015 και με μόλις μία υποψηφιότητα στις Χρυσές Σφαίρες για την μουσική του Hans Zimmer, είναι σαφές πως η εμπορική της επιτυχία ξεπερνά την κριτική, αφού κυκλοφόρησε κατευθείαν στις αίθουσες.
Το έργο αφορά μία ομάδα εξερευνητών στο όχι ιδιαίτερα μακρινό μέλλον που επιχειρεί ένα υπεργαλαξιακό ταξίδι με σκοπό να βρει έναν νέο πλανήτη για να κατοικίσει η ανθρωπότητα εφόσον η γη σιγά σιγά κρίνεται ακατάλληλη. Τα εξαιρετικά εφέ, η σκηνοθετική αισθητική, το πλούσιο και δουλεμένο σενάριο και η δουλειά που κρύβεται από πίσω, έθεσε το Interstellar στις κορυφαίες προτιμήσεις των συντακτών του Εξώστη.
[via]