Μια κυβέρνηση τα πηγαίνει χάλια και κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές. Μαζεύεται λοιπόν το υπουργικό συμβούλιο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
“Παιδιά δεν πάμε καλά, θα χάσουμε την εξουσία, θα τα χάσουμε όλα. Κάτι πρέπει να κάνουμε” λέει ο πρωθυπουργός.
Πετάγεται ένας υπουργός και λέει: “Θα κάνουμε ανακαίνιση! Θα αλλάξουμε τα γραφεία, τις καρέκλες, τους καναπέδες, τα πατώματα, τις κουρτίνες, όλα θα τα αλλάξουμε”.
Συμφωνούν και οι υπόλοιποι και ξεκινάνε να κάνουν σχέδια.
Κάποια στιγμή λοιπόν αργά, έρχεται η καθαρίστρια, τους βλέπει έτσι αναστατωμένους και με τα μούτρα στη δουλειά και λέει:
-“Τι γίνεται βρε παιδιά, τι πάθατε;”
“Δεν πάμε καλά σαν κυβέρνηση και αλλάζουμε τη διακόσμηση”, της απαντούν.
Σηκώνει τους ώμους η καθαρίστρια διστακτικά.
“Τι έχεις” της λένε, “γιατί αυτή η αντίδραση;”
-“Τι να σας πω βρε παιδιά” τους απαντάει αυτή. “Εγώ παλιά, πριν έρθω εδώ για δουλειά, δούλευα σε έναν οίκο ανοχής.
-Όταν δεν πηγαίνανε καλά οι δουλειές δεν αλλάζαμε τα έπιπλα, τις… ιερόδουλες αλλάζαμε”.