Ένας Ζακυνθινός, ένας Κερκυραίος κι ένας Κεφαλονίτης χαρτόπαιζαν στο καφενείο, ώσπου ένας δυνατός σεισμός μέσα σε δευτερόλεπτα ισοπεδώνει το κτίσμα.
Ύστερα από λίγα λεπτά, ως εκ θαύματος, βγαίνει από τα χαλάσματα ο Ζακυνθινός με κομμένο το χέρι αναφωνώντας:
«άγιε μου Διονύση, μεγάλη η χάρη σου, σε ευχαριστώ που ζω κι ας έχασα το χέρι μου!».
Αμέσως μετά βγαίνει ο Κερκυραίος και λέει:
«άγιε μου Σπυρίδωνα, μεγάλη η χάρη σου, σε ευχαριστώ που ζω και ας έχασα το ένα μου πόδι!».
Δεν περνάει λίγη ώρα και από το ισοπεδωμένο κτίσμα βγαίνει κατασκονισμένος και ο Κεφαλονίτης και καθώς τιναζόταν φωνάζει:
«Ρε διαλέμπα μέσα σου άη Γεράσιμε, όλη τη σκόνη πάνω μου βρήκες να τη ρίξεις;;;».