“Ενα κείμενο αφιερωμένο στη μάνα που μας πονάει πιο πολύ από όλους που θα μας αγαπάει πάντα και που ποτέ δεν θα μας γυρίσει την πλάτη ότι κ αν της κάνουμε, ότι και αν γίνουμε.
Όταν ήρθες στον κόσμο, σε κράτησε στα χέρια της.
την ευχαρίστησες με το να κλαις σαν τρελό
όταν ήσουν ενός χρονών σε τάιζε και σε έλουζε
την ευχαρίστησες με το να κλαις όλη νύχτα
όταν ήσουν 2 χρονών σε έμαθε να περπατάς.
την ευχαρίστησες με το να φεύγεις όταν σε καλούσε
όταν ήσουν 3 χρονών έφτιαχνε όλα τα γεύματά σου με αγάπη
την ευχαρίστησες με το να πετάς το πιάτο στο πάτωμα
όταν ήσουν 4 σου αγόρασε χρωματιστά μολύβια
την ευχαρίστησες με το να χρωματίσεις το τραπέζι της τραπεζαρίας
όταν ήσουν 5 σε έντυσε όμορφα για τις γιορτές
την ευχαρίστησες με το να παίζεις στην λάσπη
όταν ήσουν 6 σε πήγαινε στο σχολείο
την ευχαρίστησες με το να της φωνάζεις “ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ”
όταν ήσουν 7 σου αγόρασε μία μπάλα
την ευχαρίστησες με το να την ρίξεις στο παράθυρο του γείτονα
όταν ήσουν 8 σου αγόρασε παγωτό
την ευχαρίστησες με το να το στάξεις στα πόδια σου
όταν ήσουν 9 πλήρωσε για μαθήματα πιάνου
την ευχαρίστησες με το να μην κάνεις εξάσκηση
όταν ήσουν 10 σε πήγαινε με το αυτοκίνητο από το ποδόσφαιρο στην γυμναστική, από το ένα πάρτυ στο άλλο.
την ευχαρίστησες με το να πηδάς έξω από το αυτοκίνητο χωρίς να κοιτάς πίσω
όταν ήσουν 11 σε πήρε με τους φίλους σου κινηματογράφο
την ευχαρίστησες με το να της πεις να κάτσει σε άλλη σειρά
όταν ήσουν 12 σου είπε να μην βλέπεις μερικά προγράμματα στην τηλεόραση.
την ευχαρίστησες με το να τα βλέπεις όταν έλειπε.
Η Εφηβεία
όταν ήσουν 13 σου είπε να κουρευτείς.
την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι δεν είχε γούστο.
όταν ήσουν 14 σε έστειλε κατασκήνωση για ένα μήνα
την ευχαρίστησες με το να μην της στείλεις ούτε ένα γράμμα.
όταν ήσουν 15 ήρθε σπίτι από την δουλειά περιμένοντας μία αγκαλιά
την ευχαρίστησες με το να βρει την πόρτα σου κλειδωμένη.
όταν ήσουν 16 σε έμαθε να οδηγάς αυτοκίινητο
την ευχαρίστησες με το να το πιάνεις όποτε έβρισκες ευκαιρία
όταν ήσουν 17 περίμενε ένα πολύ σημαντικό τηλεφώνημα.
την ευχαρίστησες με το να μιλάς στο τηλέφωνο όλο το βράδυ.
όταν ήσουν 18 έκλαψε στην αποφοίτησή σου
την ευχαρίστησες με το να γιορτάζεις έξω μέχρι το πρωί.
Μεγαλώνοντας
όταν ήσουν 19 πλήρωσε για το κολλέγιο, σε πήρε στην πανεπιστημιούπολη, κουβάλησε τις βαλίτσες σου.
την ευχαρίστησες με το να την αποχαιρετίσεις έξω από την εστία για να μην σε ντροπιάσει μπροστά στους άλλους.
όταν ήσουν 20 σε ρώτησε αν έβλεπες κάποια κοπέλα.
την ευχαρίστησες με το να της πεις “δεν είναι από την δουλειά σου”
όταν ήσουν 21 σου πρότεινε μελλοντικές δουλειές
την ευχαρίστησες με το να της πεις “δεν θέλω να γίνω σαν εσένα”
όταν ήσουν 22 σε αγκάλιασε στην αποφοίτησή σου από το κολλέγιο.
την ευχαρίστησες με το να την ρωτήσεις αν μπορεί να σου πληρώσει εισιτήριο για την Ευρώπη
όταν ήσουν 23 σου αγόρασε έπιπλα για το πρώτο σου διαμέρισμα
την ευχαρίστησες με το να πεις στους φίλους σου ότι ήταν άσχημα
όταν ήσουν 24 γνώρισε την αρραβωνιαστικιά σου και την ρώτησε για τα σχέδιά σας
την ευχαρίστησες με το να της πεις “Μάνα, σε παρακαλώ”
όταν ήσουν 25 σε βοήθησε στο γάμο σου και έκλαψε και σου είπε πόσο πολύ σε αγαπά.
την ευχαρίστησες με το να ζεις στην άλλη άκρη της χώρας.
όταν ήσουν 30 σε πήρε τηλέφωνο για να σου δώσει συμβουλές για το μωρό σου
την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι άλλαξαν οι καιροί
όταν ήσουν 40 σου τηλεφώνησε για να σου θυμίσει τα γενέθλια κάποιου συγγενή
την ευχαρίστησες με το να της πεις ότι είσαι πολύ απασχολημένος
όταν ήσουν 50 αρρώστησε και σε χρειαζότανε να την φροντίσεις
την ευχαρίστησες με το να της διαβάσεις για το πόσο μεγάλο βάρος είναι οι γονείς στα παιδιά τους.
Και, κάποια μέρα πέθανε ήσυχα.
και ξαφνικά θυμήθηκες όλα όσα δεν έκανες.
“κούνα με μωρό μου, κούνα με όλη νύχτα.
το χέρι που κουνά την κούνια, μπορεί να κουνήσει τον κόσμο”.
Ας πάρουμε λίγο χρόνο και να αποθέσουμε φόρο τιμής και να δείξουμε την εκτίμησή μας στο άτομο που αποκαλείται ΜΑΜΑ, έστω κι αν δεν το λένε αρκετοί αυτό στην δικιά τους μητέρα.
είναι αναντικατάστατη. χαρείτε την κάθε στιγμή μαζί της.
ίσως κατά φάσεις να μην είναι η καλύτερή σας φίλη, να μην συμφωνεί με αυτά που σκέφτεστε, αλλά είναι ακόμα η μητέρα σας!!!
θα είναι εκεί για εσάς, να ακούσει τα παράπονά σας, τις καυχησιές σας, την αγανάκτησή σας, κτλ. ρωτήστε τον εαυτό σας… δώσατε λίγο από τον χρόνο σας για αυτήν;
για να ακούσετε τα δικά της παράπονα, την κούρασή της;
Nα είστε ευγενικοί, να είστε στοργικοί και να την σέβεστε, έστω και αν δεν συμφωνείτε μαζί της. επειδή όταν θα φύγει το μόνο που θα μείνει θα είναι αγαπημένες αναμνήσεις και τύψεις
ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΓΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ
ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ.
[via]