Ήταν όλα τα εγγόνια μαζεμένα γύρω απ` τον παππού στην αυλή και του έκαναν παρέα. Εκείνος τα άκουγε αμίλητος κοιτώντας μακριά προς τον ορίζοντα. Κάποια στιγμή ξαφνικά χάνει την ισορροπία του και γέρνει προς τα δεξιά.
Όλα τα εγγόνια άρχισαν να φωνάζουν:
– ‘Ο παππούς, ο παππούς, ο παππούς.’
Οι πιο ψύχραιμοι το στήριξαν και τον έφεραν πάλι στα ίσα του. Τον ρώτησαν αν είναι καλά και κείνος έγνεψε καταφατικά.
Πέρασε λίγη ώρα και στα καλά καθούμενα ο παππούς γέρνει προς τα αριστερά. Το σκηνικό το ίδιο, οι μισοί ούρλιαζαν και οι άλλοι μισοί έτρεχαν να το στηρίξουν.
Aφού τα κατάφεραν και περνά στιγμιαία ο πανικός γυρίζει ο παππούς και τους λέει:
– ‘Τι θα γίνει ρε μαλακισμένα θα με αφήσετε να κλάσω με την ησυχία μου;
BONUS ANEKDOTAA
Κάποια στιγμή λοιπόν, εκεί που βρισκόταν με τον εραστή της στο κρεβάτι, ακούει τον ήχο από το κλειδί στην πόρτα!
– Ας γινόταν ένα θαύμα, σκέφτηκε, να εξαφανιζόταν ο εραστής μου από το κρεβάτι πριν προλάβει να μπει ο άντρας μου στο δωμάτιο!
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη σκέψη της και εμφανίζεται μπροστά της ένα τζίνι.
-Θα κάνω αυτό που ζητάς. Να ξέρεις μόνο ότι το αντίτιμο είναι βαρύ… Αν εξαφανίσω αυτόν τον άνθρωπο, σε τρία χρόνια από τώρα θα πρέπει να πεθάνεις !
Σκέφτεται στα γρήγορα η γυναίκα «κι αν δεν μου τον εξαφανίσεις, θα πεθάνω σε τρία λεπτά» και «σε τρία χρόνια ποιος ζει ποιος πεθαίνει» και του λέει ΕΝΤΑΞΕΙ!
Τσουπ! Εξαφανίζεται μεμιάς ο άντρας από το κρεβάτι, πριν μπει ο σύζυγος μέσα!
Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια κι ο καλός σύζυγος της έκανε δώρο-έκπληξη, μια κρουαζιέρα, να πάει μαζί με τις φίλες της στις Μπαχάμες!
– Πάρε το εισιτήριό σου και πήγαινε να διασκεδάσεις! Μόνο γυναίκες θα είναι στο καράβι και όλες σου οι φίλες. Θα διασκεδάσετε μια χαρά!
Την ημέρα που επιβιβαζόταν η κυρία στο κρουαζιερόπλοιο, έκλειναν τα τρία χρόνια της συμφωνίας της με το τζίνι. Ξεκίνησαν λοιπόν, και μεσοπέλαγα, ενώ ο καιρός ήταν γαλήνιος, πιάνει μια θάλασσα τρομερή! Τα κύματα χτυπούσαν λυσσασμένα ως τη γέφυρα του καραβιού και τότε εκείνη κατάλαβε ότι έφτασε το τέλος της…
– Καλό μου τζίνι, είπε. Καλά εγώ να πεθάνω, το είπαμε αυτό… Οι άλλες όμως οι κακομοίρες, τι φταίνε;
Και τότε ακούστηκε βροντερή η φωνή του τζίνι:
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΝΑ ΣΑΣ ΜΑΖΕΨΩ ΟΛΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ!