Όταν το νέο αυτό μέσο πρωτοεμφανίστηκε το 1980, υπήρχε η απορία του γιατί είχε διάρκεια 74 λεπτά. Γιατί όχι 60 λεπτά, ή 70 λεπτά;
Από ότι φαίνεται ήταν όλα… “σφάλμα” ενός ανθρώπου που δεν άκουγε καλά. Ηθικός αυτουργός, ένας κουφός.
Έχετε ακούσει όλοι για τον κ. Herr Ludwig van Beethoven. Αυτός ήταν λοιπόν ο άντρας που δεν άκουγε καλά. Έχει μάλιστα καταγραφεί ότι προς το τέλος της ζωής του ήταν σχεδόν κουφός, παρόλα αυτά συνέθετε κανονικά.
Η τελευταία σύνθεσή του, η ενάτη του Beethoven (The Symphony no.9 in D minor, Op.125), ήταν και η μεγαλύτερη δουλειά του.
Η Ιστορία
Αλλά γιατί ακριβώς κατέληξε το CD να έχει διάρκεια 74 λεπτά; Η ιστορία έχει ως εξής:
Υπεύθυνος ήταν εν μέρη ο σύγχρονος Norio Ohga, ο οποίος ήταν τραγουδιστής της όπερας. Όταν ο Norio άκουσε τον ήχο από ένα μαγνητόφωνο της Sony, τους πρότεινε κάποια πράγματα σχετικά με τον ήχο, μιας και ο ήχος ήταν το πάθος του.
Η Sony τον προσέλαβε και μετά από κάποια χρόνια ο εν λόγο κύριος έφτασε να είναι ο πρόεδρος της.
Η δημιουργία του CD
Τότε λοιπόν το ’80, η Sony και η Philips δεν μπορούσαν να τα καταλήξουν σε ένα και μοναδικό φορμάτ για το καινούριο τεχνολογικό κατασκεύασμά τους, το CD. Η Philips ήθελε το δισκάκι να είναι 11.5 εκατοστά, η Sony το ήθελε 10 εκατοστά και ούτω καθεξής.
Τότε λοιπόν ο παραπάνω κύριος, ο Norio Ohga, έδωσε τη λύση λέγοντας ότι το νέο σύστημα δεν είναι δυνατόν να μην χωράει το μεγαλούργημα της κλασσικής μουσικής την ενάτη του Beethoven.
Και μαντέψτε πόσο κρατούσε: 74 λεπτά!