Στο ποτάμι που περνούσε δίπλα από το χωριό πλέναν όλες οι γυναίκες τα ρούχα.
Λίγο παρακάτω κάθεται ένας και ψαρεύει.
Δύο από τις γυναίκες που έχουνε σταματήσει και ξεκουράζονται βλέπουν τον ψαρά και απορούνε γιατί στο ένα χέρι κρατάει ένα καλάμι και στο άλλο ένα τούβλο.
Όλο περιέργεια σηκώνεται η μία, πάει κοντά του και τον ρωτάει:
– Συγνώμη, να ρωτήσω κάτι; Το καλάμι ξέρω, το έχεις για να ψαρεύεις. Με το τούβλο όμως τί κάνεις;
– Είναι μεγάλο μυστικό, λέει χαμογελαστός ο ψαράς. Για να σου το πω, θα έπρεπε να κάτσεις να σε πηδήξω!
Νευριάζει η γυναίκα και φεύγει.
Την άλλη μέρα η γυναίκα τον ξαναβλέπει να κάθεται και να ψαρεύει με το καλάμι και το τούβλο, τον ξαναπαρακαλάει η γυναίκα να της πει αλλά αυτός ανένδοτος: “Θα σου πω μόνο αν μου κάτσεις.”
Την τρίτη μέρα η γυναίκα το παίρνει απόφαση και του κάθεται για να μάθει το μυστικό.
– Το μυστικό είναι, λέει ο ψαράς μόλις τελείωσαν, ότι στο ψάρεμα δεν έχω πιάσει ούτε λέπι. Με αυτό το τούβλο όμως έχω ήδη πηδήξει το μισό χωριό!