Για πάνω από 120 χρόνια, το National Geographic φέρνει τον κόσμο στο σπίτι σας.
Μέσα από το περιοδικό, το τηλεοπτικό κανάλι και το διαδίκτυο μας φέρνει πιο κοντά στα ωραιότερα και πιο παράξενα μέρη του κόσμου. Κάθε μήνα στις γυαλιστερές σελίδες του περιοδικού δημοσιεύονται μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες του κόσμου!
Κάθε χρόνο το National Geographic διοργανώνει ένα διαγωνισμό φωτογραφίας για ερασιτέχνες αλλά και για φωτογράφους που δεν εργάζονται στον οργανισμό. Έναν διαγωνισμό που προσφέρει την ευκαιρία σε φωτογράφους από όλο τον κόσμο να παρουσιάσουν τον έργο τους.
Οι φετινοί νικητές ανακοινώθηκαν αυτό το μήνα. Οι φωτογραφίες τους, όπως φαντάζεστε, κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα!
Ο μεγάλος νικητής! «Καβαλάρης του Χειμώνα» του Anthony Lau (Μογγολία)
«Ο χειμώνας στα βάθη της Μογγολίας δεν συγχωρεί», γράφει ο φωτογράφος Anthony Lau. «Σε θερμοκρασίες κατάψυξης, με το θερμόμετρο να φτάνει τους μείον είκοσι και χαμηλότερα, με το χιόνι να πέφτει από όλες τις κατευθύνσεις, μου ήταν πολύ δύσκολο να πείσω τον εαυτό μου να βγει από το αυτοκίνητο και να τραβήξει φωτογραφίες».
Πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Φύση»: «Όπου κι αν πας, θα σε ακολουθήσω» από τον Hiroki Inoue (Ιαπωνία)
«Ήταν αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα. Άκουσα μια φωνή: «Όπου κι αν πας, εγώ θα σε ακολουθήσω», έλεγε».
Πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Πόλεις»: «Μπεν Γιουσέφ» του Takashi Nakagawa (Μαρόκο)
«Αν και υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στο Ben Youssef, ήταν και πάλι πιο ήσυχα και χαλαρωτικά σε σύγκριση με τους δρόμους του Μαρακές», έγραψε ο Takashi Nakagawa. «Περίμενα την τέλεια χρονική στιγμή για αυτή τη φωτογραφία».
Δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «Άνθρωποι»: «Όνειρα στις ταράτσες, Βαρανάσι» του Yasmin Mund (Ινδία)
«Έφτασα στον ξενώνα μου στο Βαρανάσι στις 5:30 π.μ.», έγραψε ο Yasmin Mund. «Ενστικτωδώς ανέβηκα τις σκάλες για τον τελευταίο όροφο του κτιρίου (που έτυχε να είναι το υψηλότερο στην περιοχή) για να δω την ανατολή του ηλίου πάνω από το διάσημο ποταμό Γάγγη. Καθώς ο ήλιος ανέβαινε, κοίταξα από το μπαλκόνι και μου έπεσε το σαγόνι από το θέαμα».
Δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «Φύση»: «Διπλή παγίδα» του Massimiliano Bencivenni (Βραζιλία)
«Ήμουν στο Pantanal της Βραζιλίας κατά μήκος του Ρίο Νεγκρίνχο», έγραψε ο Massimiliano Bencivenni. «Συνειδητοποίησα ότι στο ποτάμι, σε ορισμένα σημεία, υπήρχαν πολλά Καϊμάν Γιακαρέ. Εντόπισα ένα και έψαξα για την καλύτερη θέση για να το φωτογραφίσω μόλις ξαναβγεί στην επιφάνεια. Το όλο θέαμα κράτησε μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου».
Δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «Πόλεις»: «Σίγαση» του Wing Ka H. (Κίνα)
«Αυτή η φωτογραφία λήφθηκε στο τελευταίο ταξίδι μου στο Guangzhou της Κίνας», έγραψε ο φωτογράφος. «Αυτό το κτίριο είναι οι κοιτώνες του Πανεπιστημίου της Νότιας Κίνας. Εκείνη την ώρα τα περισσότερα παιδιά είχαν διάλειμμα. Μετά το μεσημέρι, επέστρεφαν στην μελέτη».
Τρίτο βραβείο στην κατηγορία «Άνθρωποι»: «Απομακρυσμένη ζωή» του Mattia Passarini (Ινδία)
«Αυτή η γυναίκα μεταφέρει ένα μεγάλο κούτσουρο για να ζεστάνει το σπίτι της που βρίσκεται στο απομακρυσμένο χωριό Himachal Pradesh».
Τρίτο βραβείο στην κατηγορία «Φύση»: «Lagunas Baltinache» του Βίκτορ Λίμα (Χιλή)
«Ξεκίνησα μόνος σε αυτή την περιπέτεια για να βρω εικόνες που δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί της πιο άνυδρης έρημου του κόσμου και να καταγράψω τις αντιθέσεις της», έγραψε ο φωτογράφος Βίκτορ Λίμα.
Τρίτο βραβείο στην κατηγορία «Πόλεις»: «Celestial Reverie» από τον Jeremy Tan (Μαλαισία)
«Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, μια αστραπή χτυπά φαινομενικά τον πύργο Komtar, το πιο χαρακτηριστικό ορόσημο της George Town, της πρωτεύουσας του κράτους Penang της Μαλαισίας».
Τιμητική βράβευση στην κατηγορία «Άνθρωποι»: «Muscle Beach Gym» του Dotan Saguy (ΗΠΑ)
Τιμητική βράβευση στην κατηγορία «Φύση»: «Αρκούδες στο Berg» του John Rollins (Καναδική Αρκτική)
Τιμητική βράβευση στην κατηγορία «Πόλεις»: «Χάσμα» από την Kathleen Dolmatch (ΗΠΑ)
«Από ένα ελικόπτερο χωρίς πόρτα έβλεπα το νότιο Central Park» έγραψε η Kathleen Dolmatch. «Η πτήση ήταν το δώρο γενεθλίων μου.»
Σε μια εποχή όπου οι άσχημες ειδήσεις μοιάζουν να μην σταματούν ποτέ, τείνεις να πιστέψεις ότι υπάρχει πολύ ασχήμια στον κόσμο μας.
Είναι ωραίο να υπάρχουν κάποιοι που καθημερινά μας παρουσιάζουν τις ομορφιές του πλανήτη μας. Γιατί υπάρχουν. Απλά τις περισσότερες φορές χρειάζεται ένα άρτια εκπαιδευμένο μάτι για να τις ανακαλύψει και να μας τις παρουσιάσει.