0
Όταν ετοιμάζετε κάθε πρωί τα παιδιά για το σχολείο, δεν νιώθετε σαν να επαναλαμβάνεται η δική σας ιστορία;
Το κουδούνι χτυπά πάντα στις 8.00 ακριβώς. Τρέχοντας μετα βίας προλαβαίνετε την προσευχή. (Στη δική μας προσευχή, τότε, ζητούσαμε να έχει αρρωστήσει ο δάσκαλος! Σήμερα προσευχόμαστε για το ακριβώς αντίθετο). Κοιτάζοντας τα παιδιά να μπαίνουν, σύροντας τα πόδια, στις τάξεις, αναπόφευκτα ανατρέχουμε στις δικές μας μνήμες, όταν πηγαίναμε εμείς σχολείο…
Τότε που τεχνολογία σήμαινε κασετίνες που ανοίγουν με μαγνήτες ή με κουμπιά!