Είναι ένα πρεζόνι και κάθεται στο σαλόνι του σπιτιού του σκεπτικό…
Σκέφτεται μισή ώρα, μια ώρα…
Η μάνα του τον βλέπει αλλά δεν λέει τίποτα…
Σκέφτεται δύο τρείς ώρες και τότε η μάνα του απορημένη τον ρωτά…
– Καλά ρε Γιώργο.. Τι σκέφτεσαι τόσες ώρες;
– Μπράβο ρε μάνα….Γιώργος.. Γιώργος.
BONUS ANEKDOTA
Κάποιος πλασιέ μπαίνει στον κήπο ενός σπιτιού και βλέπει ένα
πεντάχρονο μπόμπιρα ανάμεσα σε κάτι θάμνους…
Ακολουθεί ο διάλογος:
Πλασιέ: Αγοράκι μου φώναξε τη μαμά σου.
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι απασχολημένη κύριε…
Πλασιέ: Τότε φώναξέ μου το μπαμπά σου.
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι και αυτός απασχολημένος κύριε…
Πλασιέ: Μήπως έχεις κανένα μεγαλύτερο αδελφάκι;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) ‘Εχω δυο αλλά είναι και αυτά πολύ απασχολημένα
κύριε…
Πλασιέ: Μήπως είναι μέσα ο παππούς ή η γιαγιά σου;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Ναί αλλά είναι και αυτοί απασχολημένοι.
Πλασιέ: (με φανερά σημάδια εκνευρισμού) Μα τέλος πάντων μήπως υπάρχει
κανείς άλλος μέσα στο σπίτι σας;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Είναι οι αστυνομικοί κύριε, αλλά είναι και
αυτοί πολύ απασχολημένοι…
Πλασιέ: (ξεσπώντας) Μα τί κανουν, τέλος πάντων, όλοι αυτοί οι
άνθρωποι ;;;
Μπόμπιρας: (Ψιθυριστά) Ψάχνουν από προχτές να με βρούν…
