Είναι μια παρέα από τέσσερις Έλληνες φοιτητές, που σπουδάζουν Πληροφορική στη Σκωτία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Τα παιδιά είναι διαβαστερά και τα έχουνε πάει και πολύ καλά όλη τη χρονιά. Μια Παρασκευή δώσανε ένα μάθημα το πρωί και έσκισαν και μετά μαζεύτηκαν στο σπίτι του ενός και αραχτοί στους καναπέδες και στα κρεβάτια, το φιλοσοφούσαν κάνοντας το πολύ προσφιλές σπορ της ταβανοσκόπησης.
Αφού λοιπόν είπανε τα σχετικά με το διαγώνισμα, ότι τον έσκισαν τον καθηγητή και του γράψανε για A και είδανε ότι ξαναγράφαν τη Δευτέρα το πρωί ένα εύκολο μάθημα που ήθελε 2-3 ώρες διάβασμα μόνο, η συζήτηση γύρισε που αλλού στις γκόμενες. “Ρε παιδιά”, λέει ο ένας, “δεν πάμε στη Γλασκώβη το week-end να βρούμε εκείνη την έτσι που μας άφησε το τηλέφωνό της προχθές στην pub; Ξέκωλο φαινότανε, θα έχει και φίλες, καλά θα περάσουμε”.
Δεν ήθελαν και πολλά οι υπόλοιποι για να τ’ αποφασίσουν και σε μια ώρα είχανε γίνει όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκώβη. Τα πράματα στη Γλασκώβη ήτανε θεϊκά. Και να τα διπλά ουίσκι και να τα ματς μουτς, πήγε η ώρα 5 το πρωί και τα καμάρια μας είχανε πει το Δεσπότη Παναγιώτη.
Κατά το μεσημεράκι της Δευτέρας, ξύπνησαν κακήν κακώς και θυμήθηκαν με τρόμο το διαγώνισμα. Στο δρόμο για το Εδιμβούργο συζητούσαν πυρετωδώς τι να πούνε στον καθηγητή. Αποφασίσανε, στα πλαίσια της σωστής τακτικής κάθε ψέμα να περιέχει και μια δόση αλήθειας μέσα του, να πούνε ότι πήγανε στη Γλασκώβη σε κάτι συγγενείς και ότι ενώ ξεκίνησαν πρωί πρωί της Δευτέρας για το πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα…κλπ κλπ. Ο καθηγητής τους άκουσε με προσοχή και επειδή ήσαν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους το διαγώνισμα που είχανε χάσει, την Τρίτη το πρωϊ.
Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα, κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 ήσαν 4 μικρούτσικοι “άνδρες έτοιμοι για όλα”. Δεν υπήρχε διαθέσιμη αίθουσα και τους έβαλε σε 4 ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του. Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ήταν μόνο δύο. Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήτανε ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή που το ξέρανε και το απάντησαν γρήγορα και οι τέσσερις. Το δεύτερο θέμα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100 και ήτανε μια ερώτηση μόνο: ΠΟΙΟ ΛΑΣΤΙΧΟ;
BONUS ANEKDOTA
Η τσατσά άνοιξε την πόρτα του οίκου ανοχής και αντίκρισε έναν ηλικιωμένο Εβραίο. Τα ρούχα του ήταν ατημέλητα και φαινόταν πεινασμένος και ταλαιπωρημένος.
«Μπορώ να σας βοηθήσω;» ρώτησε η τσατσά.
«Θέλω την Νατάσα» αποκρίθηκε το χουφταλάκι.
«Καλέ μου κύριε, η Νατάσα είναι το πιο ακριβό μας κορίτσι, να προτείνω κάποια άλλη.»
«Όχι πρέπει οπωσδήποτε να συναντηθώ με την Νατάσα»
Τη στιγμή εκείνη εμφανίστηκε η Νατάσα και του ανακοίνωσε ότι χρεώνει $1000 την βίζιτα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο γέρος έβγαλε από την τσέπη του δέκα κολλαριστά χαρτονομίσματα των $100. Πήγαν λοιπόν στο δωμάτιο για μια ώρα, και στη συνέχεια ο μπάρμπας αποχώρησε ήρεμα.
Το επόμενο βράδυ ο γεροτσιφούτης επέστρεψε για την Νατάσα. Η Νατάσα του είπε ότι κανείς δεν έχει πάει μαζί της δύο βραδιές στη σειρά, και του διευκρίνισε ότι δεν δέχεται εκπτώσεις.η ταρίφα παραμένει $1000. Ο γέρος της έδωσε τα χρήματα και αποσύρθηκαν στο ιδιαίτερο δωμάτιο σε μια ώρα αποχώρησε ήρεμα.
Κανείς δεν πίστεψε τα μάτια του όταν ο κωλόγερος εμφανίστηκε για τρίτη συναπτή βραδιά. Της παρέδωσε πάλι $1000 και πήγαν στο δωμάτιο για τα σχετικά. Στο τέλος της επίσκεψης, η Νατάσα έπιασε κουβέντα με τον γέρο:
«Κανείς δεν με έχει επισκεφτεί για τρεις συνεχόμενες βραδιές, αλήθεια, από πού είσαι;»
«Από το Κίεβο» αποκρίθηκε.
«Σοβαρά; Η αδελφή μου η Όλγα μένει στο Κίεβο».
«Το ξέρω» είπε ο Εβραίος, «Μου έδωσε $3000 να σου δώσω».