Η ανατροφή του παιδιού με φροντίδα και αγάπη ήδη από τη βρεφική ηλικία μπορεί να το βοηθήσει να αναπτύξει μεγαλύτερο ιππόκαμπο στον εγκέφαλό του –ο λόγος για την περιοχή που είναι υπεύθυνη για τη μάθηση, τη μνήμη και τη διαχείριση του στρες, σύμφωνα με μελέτη.
Παλαιότερες έρευνες σε ζώα είχαν δείξει, ότι η φροντίδα της μάνας από νωρίς έχει σημαντικά οφέλη στον ιππόκαμπο των αρουραίων, ενώ για τα παιδιά είχε βρεθεί ότι συνδέονται οι πρώτες τους εμπειρίες με την αμυγδαλή (την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη και τις συναισθηματικές αντιδράσεις). Ωστόσο, επιβεβαιώνεται πλέον και από τη μελέτη του Washington University School of Medicine, ότι η αγάπη της μάνας συμβάλει με φυσικό τρόπο στο μέγεθος του ιππόκαμπου. Για την ακρίβεια, παιδιά που μεγαλώνουν με τρυφερές, γεμάτες αγάπη μαμάδες έχουν έως και 10 φορές μεγαλύτερο ιππόκαμπο από παιδιά με λιγότερο δοτικές μαμάδες.
«Μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι το ψυχοκοινωνικό περιβάλλον έχει άμεση επίδραση στον τρόπο που αναπτύσσεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος», λέει η επικεφαλής της έρευνας Dr. Joan Luby και προσθέτει πως «αυτό ενισχύει σημαντικά την πεποίθηση, ότι όσο περισσότερη φροντίδα λαμβάνει ένα μωρό, τόσο πιο θετικά θα επηρεαστεί η ανάπτυξή του.»
Η έρευνα διεξήχθη στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου project που σκοπό έχει να εντοπίσει πώς έγινε η αρχή σε παιδιά με πρόωρη κατάθλιψη. Ως μέρος του project η Luby και οι συνεργάτες της μέτρησαν τη μητρική στήριξη που είχαν παιδιά ηλικίας από 3 έως 6 ετών, τα οποία είτε είχαν συμπτώματα κατάθλιψης, είτε κάποια άλλη διαταραχή, είτε κανένα απολύτως ψυχολογικό πρόβλημα.
Στο πλαίσιο της έρευνας, μαμάδες και παιδιά κλήθηκαν να μπουν σε ένα δωμάτιο με ένα εντυπωσιακά τυλιγμένο δώρο μπροστά τους και ένα ερωτηματολόγιο που έπρεπε να συμπληρώσει η μαμά. Στα παιδιά είπαν ότι δεν πρέπει να ανοίξουν το δώρο, μέχρι να τελειώσουν οι μαμάδες το ερωτηματολόγιο. Μια ομάδα ψυχιάτρων που δεν είχαν ιδέα για την ψυχική κατάσταση των παιδιών ή τον τρόπο που μεγάλωναν, παρατηρούσαν, ωστόσο, την κατάσταση, αξιολογώντας την στήριξη που έδιναν οι μαμάδες στα παιδιά τους.
Μια πολύ υποστηρικτική μαμά, για παράδειγμα, θα παρηγορούσε το παιδί της, εξηγώντας του ότι θα χρειαζόταν να περιμένει μόνο μερικά λεπτά για να ανοίξει το δώρο, λέγοντάς του ότι καταλαβαίνει πόσο ανυπομονεί. «Η “άσκηση” αυτή αντιπροσωπεύει την καθημερινότητα», λέει η Luby, εξηγώντας ότι δίνει στους ερευνητές να καταλάβουν πόση στήριξη λαμβάνει ένα παιδί στο σπίτι.
Τέσσερα χρόνια μετά, τα ίδια παιδιά συμμετείχαν σε μία ακόμα εξέταση: Τα 92 από αυτά έκαναν μια μαγνητική τομογραφία. Σε σύγκριση με τα μη-καταθλιπτικά παιδιά που μεγάλωσαν με πολλή αγάπη από τις μαμάδες τους, τα μη-καταθλιπτικά που μεγάλωσαν με περιορισμένη στήριξη είχαν 9,2% μικρότερο ιππόκαμπο, ενώ τα καταθλιπτικά παιδιά με δοτικές μαμάδες ή μη δοτικές μαμάδες είχαν 6% και 10,6% μικρότερο ιππόκαμπο, αντίστοιχα.
Παρόλο που το 95% των γονιών στην έρευνα ήταν οι βιολογικές μαμάδες των παιδιών, οι ερευνητές λένε ότι οι επιπτώσεις της φροντίδας είναι ίδιες, ακόμα κι αν πρόκειται για μη βιολογικούς γονείς.
Μάλιστα, σύμφωνα με τη Luby, τα ίδια παιδιά θα συνεχίσουν να παρακολουθούνται από ειδικούς, ώστε να διαπιστωθεί ο ρόλος της μητρικής αγάπης και στη μετέπειτα ζωή τους. «Είναι πλέον σαφές ότι η αγάπη που λαμβάνει ένα παιδί όχι μόνο ωφελεί την ανάπτυξή του, αλλά προκαλεί και αξιοσημείωτες αλλαγές στον εγκέφαλό του», καταλήγει η ίδια.
Πηγή: mama365.gr