Ένας πολύ ντροπαλός τυπάκος μπαίνει σ ένα μπαρ και βλέπει μια πανέμορφη γυναίκα να πίνει μόνη της…
Αφού για μια ολόκληρη ώρα μαζεύει όσο κουράγιο του χρειάζεται, τελικά την πλησιάζει και της λέει πολύ προσεκτικά:…
– «Μμμ…Θα σε πείραζε αν μιλούσαμε για λίγο;»
Αυτή απαντάει με την πιο δυνατή φωνή που μπορεί να βγάλει:
– «Όχι. Δεν θα κοιμηθούμε μαζί απόψε!»
Τα μάτια όλων στρέφονται επάνω τους.
Και ο φιλαράκος μας, φυσικά, έχει γίνει κατακόκκινος από ντροπή και με το ζόρι σέρνεται πίσω στο τραπέζι του.
Μετά από λίγη ώρα, η γυναίκα τον πλησιάζει και λέει:
– «Συγνώμη εάν σε πρόσβαλα. Ξέρεις… είμαι φοιτήτρια της ψυχολογίας, στο πτυχίο, και κάνω μια έρευνα για το πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν έρχονται σε δύσκολη θέση, όταν εκτίθενται… ξέρεις, όταν βρεθούν σε καταστάσεις που τους ντροπιάζουν»
Και ο τυπάκος, με όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια του:
– «Τι εννοείς όταν λες… Με 300 ευρώ;»!!!
BONUS ANEKDOTA
Σε χρόνους παλιότερους που οι άνθρωποι δεν ταξίδευαν και πολύ ένας Κρητικός πήγε στην Αθήνα για πρώτη φορά και τον πήρε ο ύπνος μέσα στο ταξί. Όταν μισοξύπνησε, περνούσε πάνω από μια γέφυρα και βλέποντας άλλα αυτοκίνητα από κάτω σκέφτηκε:
“Ωχ τα ταξί εδώ πετάνε”!
Πήγε πίσω στο χωριό και αφηγήθηκε την εμπειρία του στο καφενείο. Όλοι γέλαγαν και τον κορόιδευαν. Όμως εκείνος επέμενε. Τότε του λέει ένας συγχωριανός του:
“Εγώ, κουμπάρε, θα πάω το Σάββατο στην Αθήνα για μια δουλειά, κι αν τα ταξί πράγματι πετάνε, θα κάτσω να με δείρεις, αν δεν πετάνε όμως θα σε κάνω ασήκωτο στο ξύλο εγώ”.
“Πάει το στοίχημα”, του λέει ο άλλος με σιγουριά.
Μπαίνει στο καράβι ο δεύτερος Κρητικός και το πρωί παίρνει ένα ταξί από τον Πειραιά. Τον ρωτάει ο ταξιτζής κοιτώντας τον από τον καθρέφτη:
“Φίλε, που να σε πετάξω?”
“Οοοοφου” λέει ο Κρητικός. “Πήγαινε με στη Βουλιαγμένης”
Τον ρωτάει ο ταξιτζής ξανά:
“Σε τι ύψος;”
Και λέει ο Κρητικός:
“Κουμπάρε, το ξύλο δεν το γλιτώνω που δεν το γλιτώνω, πέτα τουλάχιστον χαμηλά, να μην σκοτωθούμε κιόλας!”