Γράφει ο Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Οι αισθηματικές σχέσεις βρίσκονται σε περίοπτη θέση στην θέση των ανθρώπινων σχέσεων. Όχι τυχαία και όχι άδικα θαρρώ. Πέρα από την αυτονόητη ανάγκη των ανθρώπων να αγαπάνε, να παθιάζονται, να ερωτεύονται, να δεσμεύονται με άλλους ανθρώπους, υπάρχει ακόμα ένα στοιχείο που τους προσδίδει γοητεία και ενδιαφέρον.
Αυτό το στοιχείο είναι η έλλειψη κανόνων, στερεοτύπων και δοσολογιών. Τα στοιχεία που συντελούν στην επιτυχία μιας σχέσης , οδηγούν στην αποτυχία μια άλλη. Δεν υπάρχουν χρυσοί κανόνες και μυστικά επιτυχίας σε μια σχέση. Αυτός είναι ο λόγος εξάλλου που μπορεί να διαβάσετε τόσες διαφορετικές απόψεις για τις σχέσεις, όσοι είναι και οι αρθογράφοι.Όλοι ψάχνουμε το μονοπάτι της ευτυχίας, μόνο που στο ενδιάμεσο σκοντάφτουμε σε λακκούβες, παγίδες και ανεπαρκείς συνοδοιπόρους. Λίγοι οι ευτυχείς που την γλίτωσαν, αλλά δεν ασχολούμαι με αριθμητικές εξαιρέσεις. Μ’ ενδιαφέρουν οι εμπειρίες, οι γνώμες, οι πληροφορίες αυτών που έχουν γευτεί ήττες και νίκες στην προσωπική τους ζωή, δεν θυματοποιούνται και δεν ψάχνουν για εξιλαστήρια θύματα να φορτώσουν αποτυχίες. Η πλειοψηφία εξ’ ημών έχουμε υπάρξει θύτες και θύματα, έχουμε δώσει και έχουμε πάρει λιγότερα και περισσότερα συναισθήματα απ’ όσα αξίζαμε, προσδοκούσαμε και θέλαμε.
Η έλλειψη αλάθητων κανόνων και προτύπων αναφορικά με τις αισθηματικές σχέσεις είναι απελευθερωτική για την διατύπωση της δικής μου γνώμης, ακόμα και αν δεν ακολουθεί την κοινή άποψη. Για παράδειγμα είμαι κάθετα αντίθετος στην ευεργετική επίδραση της ζήλιας και στην ανάγκη ύπαρξης της για την ευτυχία και την μακροημέρευση της σχέσης. Υπάρχει η άποψη ότι η ζήλεια είναι απόδειξη ενδιαφέροντος για το ταίρι μας και ότι χρειάζεται για να ζωντανεύει και να διατηρείται η σχέση. Με συγχωρείτε, αλλά για μένα η μαγκιά σου στην σχέση είναι να κάνεις να νιώθει το ταίρι σου μοναδικό και ασφαλές σε αυτήν την σχέση και όχι να το κάνεις να ζηλεύει διαρκώς.
Γιατί είσαι με κάποιον ή με κάποια ; Τι είναι αυτό που σε κάνει να θες να μοιράζεσαι την ζωή σου, το κρεβάτι σου, τα όνειρα σου, τα καλά σου και τα άσχημα με αυτόν τον άνθρωπο ; Η απάντηση σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι μόνο ο πόθος. Η κ@βλα και η ένταση χαρίζουν στιγμές, η ασφάλεια χτίζει σχέσεις. Πότε είσαι σύντροφος με κάποιον ; Όταν τον κατεβάσεις από το βάθρο του έpωτα και τον ρίξεις στο πεδίο μάχης της καθημερινότητας. Όταν η σύντροφος σου πάψει να είναι η τέλεια γkόμενα και γίνει το καθημερινό σου μεράκι και βάσανο. Όταν την αγαπήσεις και για τις ανασφάλειες της, τις γκρίνιες της, τις ρυτίδες της, για τα ωραία και τα άσχημα που περνάτε μαζί. Όταν εσύ είσαι δίπλα της στα σκοτάδια της, τα άγχη της, την μάχη της με τον χρόνο και τους πολλαπλούς ρόλους.
Η γυναίκα που είναι δίπλα σου θέλει να καμαρώνει για την επιλογή της. Ότι δεν διάλεξε ένα τυχαίο ωραιοπαθές κοκκοράκι αλλά έναν άνδρα να θαυμάζει και να σέβεται. Δεν κερδίζεις την αγάπη της γυναίκας κάνοντας την να ζηλεύει ή δείχνοντας της ότι θα μπορούσες να έχεις και άλλες επιλογές επειδή είσαι ωραίο γkομενάκι. Την κερδίζεις όταν της δείχνεις ότι σέβεσαι και τιμάς την επιλογή σου. Όταν την κοιτάς στα μάτια και αυτή ξέρει ότι θα είσαι μαζί της. Παντού και πάντα. Γιατί αυτό κάνουν οι σύντροφοι.
Τα σέβη μου.