Αγαπημένη μου κόρη,
Την μέρα που θα συνειδητοποιήσεις, ότι γερνάω, σου ζητώ να δείξεις υπομονή, αλλά πάνω από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.
Αν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα πολλές φορές μην με διακόπτεις, λέγοντας:
“Μόλις το είπες αυτό πριν από ένα λεπτό.”Απλά, άκουσε με, σε παρακαλώ. Προσπάθησε να θυμηθείς τις φορές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία ξανά και ξανά, μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δεν θέλω να κάνω μπάνιο, μην θυμώνεις μαζί μου και μην με κάνεις να αισθάνομαι άσχημα. Θυμάσαι, όταν εγώ έτρεχα από πίσω σου για να σε βάλω να κάνεις μπάνιο και εσύ δεν ήθελες;
Όταν βλέπεις πόσο άσχετη είμαι με την νέα τεχνολογία, δώσε μου τον χρόνο να μάθω και μην με κοιτάς περίεργα..
Θυμάσαι, μικρή μου, όταν ήσουν μικρή και σου έμαθα υπομονετικά πως να τρως και να ντύνεσαι σωστά, να φτιάχνεις τα μαλλιά σου και να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Την ημέρα που θα καταλάβεις, ότι γερνάω, σε παρακαλώ να δείξεις υπομονή, αλλά πάνω από όλα να καταλάβεις τι περνάω.
Και όταν τα πόδια μου γίνουν βαριά και δεν μπορώ να περπατάω όσο γρήγορα περπατούσα πριν, δώσε μου το χέρι σου, όπως σου έδωσα και εγώ το δικό μου, όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν έρθουν αυτές οι μέρες, μην λυπηθείς..απλά να είσαι δίπλα μου και να με καταλαβαίνεις, καθώς φτάνω στο τέλος της ζωής μου.
Θα σε λατρεύω και θα σε ευχαριστώ για το δώρο που μου έκανες και την χαρά που μοιραστήκαμε.
Με ένα μεγάλο χαμόγελο και την απεριόριστη αγάπη που σου έχω, θέλω απλά να σου πω, ότι σ’ αγαπώ..αγαπημένη μου κόρη.