Μιχάλης Καλογεράκης, ένας εφευρέτης και πολυμήχανος ηλεκτρολόγος μηχανικός και ηλεκτρονικός από την Κρήτη, μιλάει στον δημοσιογράφο Ιωσήφ Παπαδόπουλο για όσα έχει επιτύχει στους τομείς της αιολικής και ηλιακής ενέργειας και στις εναλλακτικές μορφές καυσίμου που παράγει, χρησιμοποιώντας σάπια φρούτα, σακχαροκάλαμο και νερό με την μορφή υδρογόνου.
Αναλυτικά τι ανέφερε ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος για τον Μιχάλη Καλογεράκη:
Ταξίδεψα μέχρι το Ηράκλειο της Κρήτης, για να συζητήσω μαζί του και να καταγράψω όσα έχει επινοήσει και κατασκευάσει, και δεν το μετάνοιωσα ούτε στιγμή! Μέχρι πριν από λίγες ημέρες τα λέγαμε, μέσω skype, ενώ είχα δει πολλά βιντεάκια στο youtube και στην ιστοσελίδα του : http://www.youtube.com/user/mikeerevna/videos.
Αυτά, ωστόσο, που είδαν τα μάτια μου και κατέγραψε ο φακός της βιντεοκάμεράς μου, ξεπέρασαν κάθε φαντασία! Ο λόγος για τον Μιχάλη Καλογεράκη, έναν εφευρετικό Κρητικό, ο οποίος, εδώ και 18 χρόνια, έχει πάρει διαζύγιο από την Δ.Ε.Η. και τα πρατήρια καυσίμων! Έναν ιδιοφυή εφευρέτη ηλεκτρονικό μηχανικό, που θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να ηγείται κάποιων επιδοτούμενων προγραμμάτων τεχνολογίας και έρευνας του Πολυτεχνείου αλλά, όπως κατά κανόνα συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ζει άνεργος και απομονωμένος με την οικογένειά του στο χωριό Χάνι Κοκκίνη, λίγο έξω απ’ το Ηράκλειο. Αυτό είναι, άλλωστε, το τίμημα που πληρώνουν σ’ αυτή τη χώρα όσοι ξεχωρίζουν και υπερβαίνουν τη μετριότητα…
Ομιλητικός, χειμαρρώδης, αποφασιστικός, ένας Κρητίκαρος με όλη τη σημασία της λέξης, που δεν μασάει τα λόγια του και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Αυτός είναι ο Μιχάλης Καλογεράκης. Μου μίλησε για όλα και για όλους και με ξενάγησε ακόμη και στο υπόγειο πυρηνικό καταφύγιο του σπιτιού του! “Τι φοβάσαι και έχεις προετοιμαστεί τόσο καλά“; τον ρώτησα. “Εδώ και καιρό έχω την πεποίθηση ότι κάτι κακό θα συμβεί, κάτι πολύ κακό. Θέλω λοιπόν να μας βρει προετοιμασμένους…”, απάντησε, και με έβαλε σε σκέψεις…
Μου έδειξε στη συνέχεια το δίτροχο “παπάκι” του, που δεν έχει πάει ποτέ στο βενζινάδικο, όπως λέει ο ίδιος με υπερηφάνεια, αλλά και ένα mountain bike που έχει μετατρέψει σε ένα δυνατό ηλεκτρικό μοτο-ποδήλατο, με ανωτάτη ταχύτητα 50 χλμ/ώρα, κίνηση και στους δύο τροχούς και τεράστια αυτονομία, αφού η μπατταρία του φορτίζει με τα πετάλια στις ευθείες και στις κατηφόρες!
Μένω με το στόμα ανοιχτό όταν βάζει μπροστά μια τεράστια γεννήτρια, αντικαθιστώντας το πετρέλαιο με παλιό ελαιόλαδο! “Αυτό είναι το Κρητικό… πετρέλαιο που εμείς καλλλιεργούμε στο έδαφος!”, λέει χαμογελώντας αφοπλιστικά, και συνεχίζει: “Δεν χρειάζεται να μπούμε στον κόπο να βγάλουμε το πετρέλαιο από τα βάθη της θάλασσας! Θα σου έλεγα μάλιστα να πας μέχρι το super market να αγοράσεις δέκα λίτρα ηλιέλαιο και να το βάλεις στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου σου! “, μου λέει κάποια στιγμή και με ξαφνιάζει! “Θάβουν χιλιάδες τόνους ροδάκινων στις χωματερές οι αγρότες της βόρειας Ελλάδας και μετά ζητούν από την κυβέρνηση ενίσχυση για την αγορά πετρελαίου, ενώ θα μπορούσαν να αποστάξουν τσάμπα το δικό τους καύσιμο με τα ροδάκινα, τα σταφύλια, τα αχλάδια ή τα καρπούζια που πετούν, έχοντας παράλληλα φροντίσει να παράγουν από τον αέρα και τον ήλιο την δική τους ενέργεια εντελώς δωρεάν”!
Κάποια στιγμή η συζήτηση άρχισε να περιστρέφεται γύρω από τα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα, τα χαράτσια, τη ΔΕΗ και τον Στουρνάρα. Ο Μιχάλης είναι φανερά θυμωμένος, παρ’ όλο που έχει πάντοτε κρεμασμένο στα χείλη του ένα πλατύ χαμόγελο. “Έβγαλε στην αρχή ένα δικαστήριο την απόφαση πως το χαράτσι είναι παράνομο, αλλά πήγε στη συνέχεια ο Στουρνάρας στον Άρειο Πάγο και τους είπε : Ακούστε : εμείς προσδοκούμε έσοδα δύο δις από αυτό το χαράτσι. Αν εσείς το βγάλετε παράνομο, τότε θα πρέπει να πάρουμε από κάπου τα χρήματα αυτά. Τι περίμενες λοιπόν να γίνει; Να πουν οι δικαστές ότι το χαράτσι είναι παράνομο και να χάσουν τους μισθούς τους; Δυστυχώς, όπου κυβερνάει το χρήμα δεν υπάρχει Δικαιοσύνη!
Αλλά και με τα χωράφια των ανθρώπων, εδώ στην Κρήτη, δεν είδες τι έγινε; Ήρθαν τα ΜΑΤ και τους τα πήραν με το ζόρι, για να τα δώσουν στους ξένους, να τα κάνουν φωτοβολταϊκά πάρκα, χωρίς να δώσουν στους ιδιοκτήτες των χωραφιών ούτε ένα ευρώ! Και μας πουλάνε μετά οι ξένοι το ρεύμα που παίρνουν δωρεάν από τον αέρα και τον ήλιο μας! Αν γινόταν αυτό παλιά, θα τους έπαιρναν με τις πέτρες! Τώρα όμως οι άνθρωποι άλλαξαν και στήριξαν τις ελπίδες τους στη Δικαιοσύνη. Πάνε λοιπόν στα δικαστήρια, αλλά με τα λεφτά που διαθέτουν δεν μπορούν να δικαιωθούν. Οι άλλοι έχουν περισσότερα και έτσι κερδίζουν τις δίκες…”.
Έφυγα από το σπίτι των Καλογεράκηδων, με τον Μιχάλη να μου δίνει οδηγίες παρασκευής ξινόχονδρου, ρακής χωρίς δηλητήρια, κρασιού χωρίς… ξύδι και σωστής χρήσης της ηλεκτρικής κουβέρτας! Την ίδια στιγμή η κυρία Καλογεράκη παραπονείτο ότι αν είχαν τα χρήματα που έχει ξοδεύσει ο άντρας της για τα πειράματά του, θα είχαν αγοράσει ένα σπίτι! Δέκα οκτώ χρόνια χωρίς ΔΕΗ, όμως, σκέφτηκα, δεν είναι και μικρό πράγμα! Χωρίς να συνυπολογιστεί η ηδονή της δημιουργίας, που διαγράφεται κάθε στιγμή στο πρόσωπο του Μιχάλη, και είναι ανεκτίμητη…
Το βίντεο που ακολουθεί έχει διάρκεια 50 περίπου λεπτών της ώρας. Θα μπορούσε, βεβαίως, να είναι και τρίωρο! Σας συνιστώ πάντως να το δείτε μέχρι τέλους. Στο κάτω κάτω δεν είναι ένα συνηθισμένο βίντεο, αλλά ούτε και από αυτά που βλέπετε κάθε μέρα…
Ελάχιστοι μπορούν ίσως να συνειδητοποιήσουν ότι ο Καλογεράκης κρατά στα χέρια του τη λύση για το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη γενικότερα, που ακούει στο όνομα : δωρεάν πράσινη ενέργεια και καύσιμη ύλη από τον ήλιο, τον αέρα και την υγρασία της ατμόσφαιρας!
Είναι οξύμωρο, αλλά αυτό που χρειάζεται ο απίστευτος αυτός Κρητικός σήμερα, προκειμένου να αποθηκεύσει το υδρογόνο που παράγει (με δωρεάν ενέργεια από τον ήλιο και την υγρασία της ατμόσφαιρας) και να το χρησιμοποιήσει στη συνέχεια σαν καύσιμη ύλη για την θέρμανση των σπιτιών και την κίνηση των αυτοκινήτων, είναι μια δεξαμενή υψηλής πίεσης και ένας συμπιεστής (compressor) για την πλήρωση καταδυτικών φιαλών. Ίσως τα βρει, μέχρι να γεράσει, αν δεν διωχθεί πρώτα από την πολιτική και οικονομική μαφία που διαχειρίζεται τις τύχες του κόσμου και τα ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη…
Όταν στις αρχές Μαίου μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι σε λίγες ημέρες ολοκληρώνει τον κανούργιο αντιδραστήρα του, άρχισα να μετράω τις ώρες μέχρι να πάω και πάλι στο σπίτι του. Δύο μόλις ημέρες προτού εγκαταλείψω τον εκπληκτικό Αυστραλό Col Darling και το ιστιοπλοϊκό καταμαράν του, τηλεφώνησα στον Μιχάλη :
“Γεια σου Μιχαλιό, στο Ηράκλειο είμαι. Έλα να με πάρεις”.
Λίγες ώρες αργότερα βιντεοσκοπούσα αποχαυνωμένος όσα έχει καταφέρει ο απίστευτος αυτός Κρητικός, αντλώντας την αστείρευτη ενέργεια του ήλιου, διασπώντας το απιονισμένο νερό της ατμόσφαιρας και παράγοντας καθαρό υδρογόνο! Βιντεοσκόπησα τις δοκιμές του, όταν σ’ εκείνα τα πλαστικά μπουκάλια διοχέτευε υδρογόνο και οξυγόνο μαζί και τα ανατίναζε, αναγκάζοντας τη γυναίκα του να διαμαρτύρεται επειδή ανησυχεί τη γειτονιά με τα πειράματα και τις εκκωφαντικές εκρήξεις του!
Στη συνέχεια γέμισε και πάλι ένα πλαστικό μπουκάλι με καθαρό υδρογόνο. Θαυμάζω και πιστεύω τον Καλογεράκη αλλά, μεταξύ μας, διατηρούσα μέχρι εκείνη τη στιγμή τις αμφιβολίες μου.
“Έλα τώρα να δούμε τι καταφέραμε”, είπε ο Μιχάλης, καθώς προχωρούσε προς τον χώρο της δοκιμής κρατώντας στα χέρια του το πλαστικό μπουκάλι με το καθαρό υδρογόνο…
Τοποθέτησα τη βιντεοκάμερα σε μια καρέκλα, τη… σταύρωσα και κρυφτήκαμε, καλού κακού, στο διπλανό δωμάτιο όπου ο Καλογεράκης ενεργοποίησε τον παροχέα υψηλής τάσης με τηλεκοντρόλ, δημιουργώντας σπινθήρα στο εσωτερικό του μπουκαλιού, όπως ακριβώς είχε κάνει και στις προηγούμενες δοκιμές με τα μικτά αέρια. Περίμενα με έκδηλη την αγωνία στο πρόσωπό μου. Ο Μιχάλης δίπλα μου χαμογελούσε ήρεμος. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα απέραντης σιωπής χωρίς να ακουστεί ο εκκωφαντικός θόρυβος της έκρηξης.
“Τι έγινε ρε Μιχάλη, χάλασε το τηλεκοντρόλ;”.
“Δεν χάλασε το τηλεκοντρόλ ωρέ Ιωσήφ, απλώς το υδρογόνο δεν εκρήγνυται όταν είναι μόνο του!”, απάντησε ο Κρητίκαρος και άνοιξε αποφασιστικά την πόρτα συνεχίζοντας να πιέζει το κουμπί του τηλεκοντρόλ. Τον ακολούθησα διστακτικά…
Ο μωβ σπινθήρας λαμπύριζε μέσα στο πλαστικό μπουκάλι, αλλά το “επικίνδυνο” αέριο δεν έπαιρνε φωτιά! “Αυτό ήθελα να αποδείξω ωρέ Ιωσήφ!”, είπε ικανοποιηένος ο Μιχάλης, έχοντας απλώσει το πιο όμορφο χαμόγελο στο πρόσωπό του.
“Κατάφερα να διασπάσω το νερό και να απομονώσω το καθαρό υδρογόνο, χωρίς να χρησιμοποιήσω τα πανάκριβα εξωτικά φίλτρα παλλαδίου και την ηλεκτρική ενέργεια της Δ.Ε.Η. που χρησιμοποιούν στη βιομηχανία. Αρκεί ο ήλιος, φίλε, που μας χαρίζει άπειρη δωρεάν ενέργεια, και η υγρασία της ατμόσφαιρας για να παράξουμε υδρογόνο, να κινήσουμε τα αυτοκίνητά μας και να ζεστάνουμε τα σπίτια μας!”, είπε ο Καλογεράκης, ενώ εγώ βιντεοσκοπούσα και ζούσα, συγχρόνως, στιγμές ιστορικές.
“Δεν θέλω τίποτε άλλο τώρα, ωρέ Ιωσήφ, παρά μια δεξαμενή υψηλής πίεσης, σαν αυτές που περισσεύουν και πετούν στα χωράφια από τα έργα στο φράγμα του Αποσελέμη, και ένα κομπρεσέρ, σαν αυτά που γεμίζουν οι δύτες τις φιάλες τους. Μετά θα βρούμε ένα αυτοκίνητο, θα το φουλάρουμε καθαρό τσάμπα υδρογόνο και θα γυρίσουμε μ’ αυτό ολόκληρη την Ελλάδα! Όσο για την θέρμανση τον χειμώνα; Ξέχνα το πετρέλαιο!”.
Αυτά έλεγε ο Καλογεράκης κι’ εγώ δεν ήξερα αν έπρεπε να πανηγυρίσω ή να αρχίσω να κλαίω γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν. Ζούμε άλλωστε σε μια χώρα που την διοικούν προδότες πολιτικοί.Σε μια χώρα όπου την ενημέρωση έχουν αναλάβει τα παπαγαλάκια των μεγαλοεργολάβων. Σε μια χώρα όπου οι Δικαστές έχουν λησμονήσει τον όρκο τους. Σε μια χώρα όπου τα μεγάλα συμφέροντα των επτά αδελφών έχουν τον πρώτο λόγο…
Θεωρώ, και τελειώνω εδώ, ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα δημοσιογραφική επιτυχία μου. Υπήρξα πολύ τυχερός που γνώρισα τον Μιχάλη Καλογεράκη, που είχα τη μοναδική ευκαιρία να βιντεοσκοπήσω τα πειράματά του, την ικανοποίηση που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του και τη λάμψη που υπήρχε στο βλέμμα του. Θεωρώ ότι είναι μεγάλη επιτυχία, και τιμή μαζί, που δημοσιοποιώ πρώτος την παραγωγή καθαρού υδρογόνου με τη βοήθεια του ήλιου, χωρίς το ρεύμα της Δ.Ε.Η., χωρίς πανάκριβα φίλτρα. Ελπίζω να μην το μετανοιώσω, αν η εξέλιξη αυτής της δημοσιοποίησης στραφεί εναντίον του πανάξιου Κρητικού ερευνητή…
Δεν ξέρω ποια θα είναι η εξέλιξη και το τέλος αυτής της ιστορίας. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι αν ο Καλογεράκης ζούσε σε μια άλλη χώρα, ιδεατή ίσως, θα μπορούσε να δώσει τέλος στο ενεργειακό πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα αυτή και τον πλανήτη γενικότερα. Θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα που δημιουργεί πολέμους, κοινωνικές αναταραχές, φτώχεια, εκμετάλλευση, ρύπανση, τρύπα στο όζον της ατμόσφαιρας. Θα μπορούσε να απαντήσει με ηχηρό τρόπο στους κινδυνολόγους και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους που διαδίδουν πως αν επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα δεν θα έχουμε συνάλλαγμα να εισάγουμε καύσιμα…
Όνειρα θερινής νυκτός; Θα δείξει…