Οι άνθρωποι που πλησιάζουν στο τέλος της διαδρομής τους, τείνουν να είναι πολύ πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς σχετικά με τη ζωή τους. Δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για προφάσεις ή να ανησυχίες για το πως τους βλέπουν οι άλλοι. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την θνησιμότητά μας, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, αλλάζει.
1. Λυπάμαι που δεν ήμουν πιστός/η στον εαυτό μου
Όλοι αντιμετωπίζουμε πίεση να γίνουμε ή να συμπεριφερόμαστε κάπως συγκεκριμένα. Πίεση από την κοινωνία, την οικογένεια, τους φίλους… Ακόμα και οι σύζυγοι ή οι εpαστές, συχνά θέλουν να δείχνουμε, να αισθανόμαστε ή να συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο. Πόσες φορές αυτές οι πιέσεις μας στέρησαν την αυθεντικότητά μας; Ενώ είναι καλό να λαμβάνουμε υπόψη τις επικρίσεις, είναι πιο σημαντικό να είμαστε αληθινοί για το ποιος νομίζουμε ότι πραγματικά είμαστε. Τιμήστε τον εαυτό σας.
2. Λυπάμαι που εργαζόμουν όλη την ώρα
Η σύγχρονη κοινωνία και η τεχνολογία μας παρέχουν πολλές ανέσεις, αλλά έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο επειδή έχουμε δουλέψει σκληρά.
Πάρα πολλοί άνθρωποι αυτές τις μέρες καταλήγουν να εργάζονται σχεδόν όλη την ημέρα, για όλη τους τη ζωή. Αν και είναι σημαντικό να έχουμε κάτι να κάνουμε και να είμαστε παραγωγικοί, συχνά επιβαρυνόμαστε με τόσες πολλές υποχρεώσεις και απαιτήσεις που έχουμε ελάχιστο χρόνο για τις δικές μας ανάγκες. Εάν εργάζεστε όλη την ώρα, προσπαθήστε να πάρετε κάποια μέτρα για να απλοποιήσετε τη ζωή σας. Βρείτε χώρο και χρόνο για να διασκεδάσετε και να κάνετε αυτό που αγαπάτε.
3. Λυπάμαι που δεν ήμουν πιο θαρραλέος/α
Ο φόβος είναι παραλυτικός, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μας κρατά από το να κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε, να επισκεφθούμε μέρη που θέλουμε να πάμε ή ακόμα και να εκφράσουμε το πως αισθανόμαστε πραγματικά. Είναι συνηθισμένο να φθάνουμε στο τέλος της γραμμής και να συνειδητοποιούμε ότι πραγματικά, δεν υπήρχε κανένας σημαντικός λόγος να φοβόμαστε. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον φόβο τελείως, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα που μας ανησυχούν και να μας τρομάζουν, αλλά μπορούμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να τον ξεπεράσουμε.
4. Λυπάμαι που παραμέλησα τις φιλίες μου
Είχατε ποτέ την εμπειρία του να αφήσετε έναν καλό φίλο να “σβήσει” σταδιακά από τη ζωή σας, μέχρι που τελικά δεν μπορούσατε καν να θυμηθείτε πως να τον βρείτε; Είναι εύκολο να χαθούμε στο άγχος και τις πιέσεις της καθημερινότητας. Είναι εύκολο να αγωνιούμε για τις απαιτήσεις της εργασίας μας ή το υψηλό κόστος ζωής, ταυτόχρονα όμως οι φιλίες μας ξεθωριάζουν. Βρείτε την ενέργεια για να κάνετε την επιπλέον προσπάθεια να μείνετε σε επαφή. Ποτέ δεν θα μετανιώσετε που έχετε πάρα πολλούς φίλους.
5. Λυπάμαι που δεν άφησα τον εαυτό μου να είναι απλά ευτυχισμένος
Μπορεί να ακούγεται πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη, αλλά είναι εφικτό, αρκεί να κυνηγήσουμε την ευτυχία και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αισθανθεί χαρά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε τα πράγματα όπως είναι.
Credits: Daily Vibes