Σε όλη μας τη ζωή μας ερωτευόμαστε και χωρίζουμε, μερικές φορές για να καταλήξουμε ξανά μαζί. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, περνάμε από σκαμπανεβάσματα, τα οποία ποτέ δε σκεφτόμαστε καν.
Αλλά οι ψυχολόγοι λένε ότι μπορούμε πραγματικά να ερωτευτούμε στη ζωή μας μονάχα τρεις φορές. Και κάθε φορά είναι διαφορετική, σημαντική ακόμη και αναγκαία.
Αγάπη βγαλμένη από παραμύθι
Η πρώτη αγάπη έρχεται συχνά όταν είμαστε ακόμη πολύ νέοι. Φαίνεται να είναι η ίδια ότι μοιάζει με τις αγάπες που διαβάζουμε στα παραμύθια. Την εξιδανικεύουμε και πιστεύουμε ότι θα διαρκέσει για μια ζωή.
Κάνουμε ό, τι αναμένει από μας η κοινωνία ή η οικογένεια. Δεν δίνουμε προσοχή σε μικρές διαταραχές και μπορεί να θυσιάσουμε τις δικές μας αρχές για το καλό της σχέσης, γιατί κατά βάθος, πιστεύουμε ότι έτσι είναι το σωστό.
Αυτό μοιάζει με τη σχέση μας με τα μέρη, πιο σημαντικό για εμάς να αισθανόμαστε πραγματικά.
Τέτοια αγάπη διδάσκει, είναι σημαντικό να εξετάσουμε όχι μόνο γύρω, αλλά και σε κάθε άλλο.
Μια τέτοιου είδους αγάπη μας διδάσκει ότι είναι σημαντικό όχι μόνο να κοιτάζουμε τριγύρω μας, αλλά να κοιτάζουμε και ο ένας τον άλλον.
Περίπλοκη αγάπη
Το δεύτερο είδος αγάπης στη ζωή μας είναι το πιο δύσκολο και πιο περίπλοκο. Θεωρούμε ότι έχουμε εμπειρίες και γνώσεις από την προηγούμενη αγάπη, και επιλέγουμε ένα σύντροφο που είναι εντελώς ένα διαφορετικό άτομο.
Μπορούν να μας χειραγωγήσουν, να μας πληγώσουν και να μας πουν ψέματα. Προσκολλώμαστε σε οποιαδήποτε ευκαιρία με σκοπό να βελτιώσουμε τη σχέση μας, αλλά κάθε προσπάθεια είναι μεγαλύτερη αποτυχία. Είναι ένα πραγματικό δράμα με σπάνιες στιγμές χαράς.
Μια τέτοια αγάπη μας διδάσκει ότι πρέπει να μας αγαπούν σε αντάλλαγμα.
Ώριμη αγάπη
Το τρίτο είδος αγάπης είναι αυτό που δεν περιμένουμε. Έρχεται στη ζωή μας από μόνη της και δεν ανταποκρίνεται στις ιδέες μας, δεν φαίνεται ιδανική. Αλλά αυτό είναι μια πραγματική σύνδεση, η οποία είναι εξαιρετικά εύκολη και ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί με λόγια.
Τώρα στερούμαστε από κάθε είδους προσδοκίες, δεν έχουμε αυταπάτες για το τι θα πρέπει να είναι το πρόσωπο που αγαπάμε, και το δέχομαι για αυτό που είναι. Και αυτό είναι σημαντικό, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που μας αντιμετωπίζει.
Μια τέτοια αγάπη μας διδάσκει να είμαστε παρόντες, δεν χρειάζεται να είναι όλα τέλεια.
Credit: Adme