Έχετε βρεθεί ποτέ στα ΙΚΕΑ, χωρίς να γνωρίζετε γιατί βρεθήκατε εκεί; Αυτή είναι η σκοτεινή μαγεία των καταστημάτων ΙΚΕΑ. Μας τραβάνε με τα αόρατα Σκανδιναβικά πλοκάμια τους και δεν μας αφήνει μέχρι να αγοράσουμε τουλάχιστον ένα πράγμα, το οποίο δεν μας χρειάζεται καν.
Ο άντρας της παρακάτω αστείας ιστορίας αναμφίβολα γνωρίζει αυτό το αίσθημα, καθώς πρόσφατα βρέθηκε στο γνωστό κατάστημα ΙΚΕΑ με τη σύζυγό του, χωρίς την παραμικρή ιδέα γιατί βρέθηκε εκεί. Για να βγάλει κάποιο νόημα από το ανεξήγητο ταξίδι του, αποφάσισε να καταγράψει τα πάντα και να τα δημοσιεύσει στο διαδίκτυο. Κατάφερε να βγει ζωντανός; Και το πιο σημαντικό, τα κατάφερε να βγει χωρίς να αγοράσει κάτι; Διαβάστε το αστείο φωτογραφικό ημερολόγιο για να μάθετε τη συνέχεια.
«Φτάσαμε. Το διαμέρισμά μας είναι επιπλωμένο. Δεν είμαι σίγουρος για το λόγο που επιστρέψαμε.»
«Ήρθαμε εν μέρη εδώ για μεσημεριανό φαγητό.»
«Μου έπεσε μωβ σάλτσα φρούτων στο παντελόνι. Κλασικά. Το πιο πιθανό είναι ότι θα αφήσει λεκέ. Στο Facebook, η θεία μου με συμβουλεύει να ρίξω καυτό νερό στο σημείο. Με συμβουλεύει να βγάλω το παντελόνι πριν το κάνω αυτό.»
«Δεν υπάρχουν οδηγίες για το που να αφήσω το καροτσάκι με το φαγητό, το άφησα εδώ. Ελπίζω να μη προκαλέσει πρόβλημα.»
«Ίσως είμαστε εδώ για να λύσουμε προβλήματα αποθήκευσης. Η γυναίκα μου λέει, “Ίσως όταν αποκτήσουμε 8 παιδιά.” Ακόμα δεν έχουμε κανένα. Προχωράμε.»
«Ψάχνουμε για κεριά. Έχουμε πολλά κεριά. Αγοράσαμε τα κεριά που έχουμε στα ΙΚΕΑ. Αυτά είναι ελαφρώς διαφορετικά.»
«Ζήτησε τη γνώμη μου για αυτή την αποθηκευτική λύση. Της είπα, “Δεν έχουμε χώρο γι’ αυτό.” Προφανώς ήταν λανθασμένη απάντηση. »
«Φαίνεται πως είμαστε εδώ για καθρέφτη. Αρχίζω να θυμάμαι μια συζήτηση όπου εξέφρασε αυτή την ανάγκη.»
«Αυτό δεν είναι καθρέφτης. Ο απώτερος σκοπός μας παραμένει ένα μυστήριο.»
«Η γυναίκα μου γοητεύτηκε από τους λούτρινους αρουραίους. Αυτό δε με εκπλήσσει, αν και εκπλήσσομαι που οι αρουραίοι εκτίθεται σε περίοπτη θέση. Είναι μια παράξενη επιλογή του μάρκετινγκ.»
«Και άλλοι αρουραίοι. Αρχίζω να εικάζω ότι είναι σημαντικοί για την Σουηδική κουλτούρα.»
«Σχολίασε πόσο ανθεκτικά είναι αυτά τα κουτάλια.»
«”Εδώ παίρνουμε χαρτοπετσέτες”, ισχυρίζεται η γυναίκα μου. Πρέπει να συμφωνήσω με αυτό, έχει δίκιο.»
«”Είσαι έτοιμος;”, με ρωτάει. Λέω ναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος σε τι αναφέρεται.»
«”Αυτό θα ήταν πολύ όμορφο,” λέει η γυναίκα μου. Εκφράζω διστακτικότητα να κρεμάσω μια εικόνα μιας τυχαίας γυναίκας στον τοίχο μου. Εκείνη μιλούσε για το κάδρο. Περπατάω σε λεπτό πάγο.»
«Ζούμε σε υπόγειο. Φοβάμαι για τις ζωές οποιωνδήποτε φυτών που θα φέρουμε.»
«”Τι είναι αυτό άραγε;” ρωτάει η γυναίκα μου. Η ταμπέλα δεν κρατάει απαντήσει.»
«Η γυναίκα μου λέει ότι αυτά της θυμίζουν τα μπαομπάμπ δέντρα. Της υπενθυμίζω ότι τα μπαομπάμπ δέντρα είναι δεκάδες μέτρα ψηλά. Θα αποκτήσει πρόβλημα όρασης, αν συνεχίσει να γυρνάει έτσι τα μάτια.»
«Με ‘πιασε.»
«Είμαστε στο ταμείο. Πήραμε ένα κάλυμμα φούρνου μικροκυμάτων, μπολ για ζάχαρη και ένα διαχωριστικό για συρτάρια. Δεν πήραμε καθρέφτη. “Θέλω παγωτό,” λέει η γυναίκα μου.»
«”Θα σε αγαπώ για πάντα, αν και ήδη είμαι υποχρεωμένη” λέει η γυναίκα μου. Την αγαπώ και εγώ.»
Credit: BoredPanda