Από το κανόνι του ανέμου στα σκυλιά καμικάζι και από τα μπαλόνια του πυρός στο πιστόλι-πόδι πάπιας. Περίτεχνα όπλα που υπόσχονταν πολλά αλλά έγιναν γνωστά για την αποτυχία τους (Pics+vid)
Όπλα που τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους υπόσχονταν να φέρουν την επανάσταση στα πεδία των μαχών και να λύσουν τα χέρια των στρατιωτών, όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν να προκαλέσουν περιττά προβλήματα στους χειριστές τους.
Επρόκειτο για μπαλόνια με που ήταν δεμένα σε βόμβες και ήταν γεμάτα με υδρογόνο. Στόχος της συγκεκριμένης εφεύρεσης ήταν να κάνουν πιο καταστροφικό το χτύπημα της βόμβας. Και μπορεί η ιδέα να ήταν καλή, η πράξη όμως, όπως και η αποτελεσματικότητά τους, διέφερε από τη θεωρία του δημιουργού.
Τα όπλα δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου από τους Γιαπωνέζους και αποτελούσαν τον πιο οικονομικό τρόπο για βομβιστικές επιθέσεις στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε τα όπλα δεν ήταν μόνο φθηνά αλλά ήταν και αναποτελεσματικά, καθώς από τα 9.300 μπαλόνια που απελευθερώθηκαν μόνο τα 357 βρήκαν το στόχο τους.
Ήταν μια χειροβομβίδα που στο εσωτερικό της ήταν περιλουσμένη με κόλλα. Αποτέλεσε Βρετανική εφεύρεση και στόχο είχε την καταστροφή των χερσαίων όπλων, όπως των τανκς. Η χειροβομβίδα υποτίθεται ότι θα κολλούσε πάνω στα τανκς ή σε άλλα εχθρικά οχήματα και θα τα ανατίναζε.
Ωστόσο, η αποτυχία της υπήρξε παταγώδης. Αν η κόλλα στο εξωτερικό μέρος της χειροβομβίδας μάζευε σκόνη, αυτή δεν κολλούσε ποτέ στον στον επιθυμητό στόχο.
Παρά την αποτυχία της, ο Τσόρτσιλ διέταξε τη συνέχιση της δημιουργίας τους. Μέχρι το τέλος του πολέμου, είχαν φτιαχτεί περισσότερες από 2,5 εκατομμύρια τέτοιες χειροβομβίδες.
Το Νovgorod ήταν το ρώσικο πολεμικό πλοίο που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των ρωσο-τουρκικών πολέμων. Στόχος του πλοίου ήταν να καταστρέψει τα παράλια της Τουρκίας με τον περιστρεφόμενο του μηχανισμό.
Ωστόσο, αυτός ο περίτεχνος περιστρεφόμενος κυκλικός μηχανισμός ήταν η αιτία το πλοίο να χάνει κάθε φορά, που πυροβολούσε τον προσανατολισμό του και να περιστρέφεται αντίθετα από την κίνηση των πυρών λόγω της φόρας του. Έτσι το πλοίο έκανε, κάθε φορά που άνοιγε πυρ, άσκοπους κύκλους.
Το γνωστό όπλο ως κανόνι του ανέμου ήταν ένα 10μέτρο κανόνι που είχε εφευρεθεί από τους Ναζί. Στόχος του όπλου ήταν να ρίχνει “βόμβες” αερίου, δηλαδή ένα συμπιεσμένο μείγμα από αμμωνία και υδρογόνο.
Επειδή όμως οι Ναζί δεν πολεμούσαν σε δάση, το όπλο κρίθηκε ακατάλληλο καθώς δεν μπορούσε βρει το στόχο του ή να προκαλέσει ζημιά στον αντίπαλο. Το όπλο αντί να τους βοηθήσει αποτέλεσε σημαντικό στόχο βομβιστικών επιθέσεων από τους αντιπάλους.
Το συγκεκριμένο πιστόλι διέθετε τρεις διαφορετικές κάννες και η μορφή του θύμιζε πόδι πάπιας, εξ’ ου και η ονομασία του.
Το όπλο δημιουργήθηκε για να πετυχαίνει τέσσερις στόχους ταυτόχρονα.
Μάλιστα, ήταν τόσο διάσημο κατά τον 19ο αιώνα που χρησιμοποιούνταν κυρίως από καπετάνιους για να προστατεύσουν τα πλοία τους από πειρατές. Ωστόσο επειδή καμία από τις κάννες δεν στόχευε ευθεία, σπάνια πετύχαινε το στόχο του.
Ήταν μια από τις περίτεχνες εφευρέσεις όσον αφορά τα όπλα. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια ασπίδα που όχι μόνο θα προστάτευσε από χτυπήματα άλλων όπλων, αλλά και θα πυροβολούσε. Ωστόσο απέτυχε και στα δύο.
Περίπου 100 τέτοιες ασπίδες και όπλα φτιάχτηκαν για τη προσωπική φρουρά του βασιλιά Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.
Το πρόβλημα με το όπλο ήταν το βαρύ υλικό από το οποίο ήταν κατασκευασμένο, το οποίο σε συνδυασμό με το όπλο, καθιστούσε αδύνατη τη μεταφορά του από τους φρουρούς. Το αποτέλεσμα ήταν η εφεύρεση να χαρακτηριστεί άχρηστη.
4. Το τανκ που κάνει καταδύσεις
Επρόκειτο για ένα τανκ που φτιάχτηκε, όταν οι Ναζί σχεδίαζαν να εισβάλλουν στη Μεγάλη Βρετανία χωρίς να γίνουν αντιληπτοί.
Τα σχέδια ήταν εντυπωσιακά ωστόσο στην πράξη η επιχείρηση στέφθηκε από αποτυχία. Για να σφραγιστούν τα ανοίγματα του του τανκ χρησιμοποιήθηκε μια ειδική- ανθεκτική ταινία σε περισσότερα από 254 τανκ. Ενώ, τοποθετήθηκαν ειδικοί σωλήνες στο εσωτερικό τους για να εξασφαλίσουν ότι τα μέλη της αποστολής θα μπορούσαν να αναπνεύσουν.
Παρόλα αυτά κατά τη διάρκεια των δοκιμών εντοπίστηκαν πολλά προβλήματα, το κυριότερο ήταν να ότι το τανκ δεν μπορούσε να περάσει πάνω από τα βράχια στο βυθό της θάλασσας.
To Who me? (ποιος εγώ;) ήταν ένα σπρέι βρώμας, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου από τις ΗΠΑ προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την Γαλλική αντίσταση.
Το συγκεκριμένο όπλο ήταν σχεδιασμένο ώστε οι Γάλλοι στρατιώτες να ψεκάζουν τους Γερμανούς σε μια προσπάθεια γελοιοποίησης τους.
Ωστόσο, η μυρωδιά που άφηνε πίσω του το σπρέι ήταν ίδια με αυτή του στόχου, με αποτέλεσμα το όπλο να χρησιμοποιηθεί για δυο μόλις εβδομάδες και στη συνέχεια έμεινε στα αζήτητα.
Επρόκειτο για ένα όπλο που η μόνη ζημιά που προκαλούσε ήταν ζαλάδα και μετά εμετό. Το όπλο είχε λέιζερ που στόχο είχαν να ζαλίσουν τον αντίπαλο και να τον αποσυντονίσουν.
Πάντως, για την τελειοποίηση του όπλου χρειάστηκαν 800.000 δολάρια. Χαρακτηρίστηκε άχρηστο από τον αμερικανικό στρατό, καθώς ο αντίπαλος μπορούσε απλά να κλείσει τα μάτια και να μην πάθει το παραμικρό.
Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου οι Σοβιετικοί προσπάθησαν να εκπαιδεύσουν σκυλιά, προκειμένου να μεταφέρουν εκρηκτικά στα οχήματα και τα τανκς των αντιπάλων.
Ωστόσο, το σχέδιο απέτυχε καθώς τα σκυλιά ήταν τρομαγμένα στο πεδίο των μαχών με αποτέλεσμα να το σκάνε και να πηγαίνουν στους δικούς τους στρατιώτες, προκαλώντας μεγαλύτερη ζημιά.
[via]