Το να κρατάς το φανάρι… όλοι έχουμε βρεθεί στη θέση αυτή. Δεν είναι και το χειρότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά σίγουρα δεν είναι και το καλύτερο. Το να είσαι ο τρίτος είναι ένας αρκετά δύσκολος ρόλος. Όταν πηγαίνετε σε μία ταινία, κάθεστε στη μέση; Θα ήταν δίκαιο. Όταν πηγαίνετε κάπου με το αμάξι, κάθεστε στο πίσω κάθισμα;
Εάν το ζευγάρι πάει χέρι-χέρι, θα έπρεπε να κρατήσεις και εσύ ένα χέρι; Υπάρχουν πολλές ερωτήσεις που ο τύπος αυτός ήλπιζε να έχει απαντήσεις. Μετά από χρόνια καταγραφής της εμπειρίας του σαν το τρίτο άτομο με αυτό το ζευγάρι, έμαθε τις καλές και τις κακές πλευρές αυτού του ρόλου.
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς ένιωθε όσο είχε αυτό το ρόλο…
‘Κοιτάξτε αυτό το νέο ζευγάρι. Δεν είναι τέλειοι;’
‘Είμαι πολύ χαρούμενος που με κάλεσαν στην περιπέτειά τους.’
‘Είμαστε οι 3 καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσε κάποιος να έχει… Νομίζω…’
‘Νόμιζα ότι θα βλέπαμε τη δική μου σειρά…’
‘Παιδιά, είμαι ακόμα εδώ!’
‘Είμαστε σαν τους τρεις σωματοφύλακες… Ή μάλλον σαν τους δύο σωματοφύλακες και άλλος ένας…’
‘Ίσως θα έπρεπε να τους αφήσω να πάνε μόνοι τους αυτή τη φορά…’
‘Αλήθεια παιδιά, δεν χρειάζεται να ξαναέρθω. ‘
‘Ίσως θα έπρεπε να αγοράζαμε ασορτί βραχιόλια!’
‘Οπότε το βλέπετε σοβαρά φαίνεται. Πού πηγαίνει αυτή η σχέση;’
‘Αυτό ήταν το αποκορύφωμα.
Δεντο περίμενα, αλλά χαίρομαι που είδα όλο το ταξίδι! Ποιος θα το φανταζόταν πως το να είσαι ο τρίτος θα απέδιδε;’
Credit: diply.com