Η φωτογράφος, Taylor Jones, έχει αναλάβει ένα τεράστιο έργο στο blog “Dear Photograph“. Άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο της έχουν στείλει φωτογραφίες τους από το παρελθόν. Επιλέγουν μια παλιά φωτογραφία και ταξιδεύουν πίσω στο μέρος όπου τραβήχτηκε. Στη συνέχεια βγάζουν μια νέα φωτογραφία κρατώντας την παλιά σε πρώτο πλάνο – το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.
Όλα αυτά τα χρόνια, εσύ και η αδερφή σου διασκεδάζατε στην ίδια αυλή που έπαιζαν όλα μας τα παιδιά. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήσουν ο πρώτος που θα έφευγε. Χρόνια πολλά Brandel! Σε χάσαμε σχεδόν πριν από 7 χρόνια και ακόμα μας λείπεις κάθε μέρα.
Πήραμε το πλοίο για να δείτε το Άγαλμα της Ελευθερίας και χάσαμε την επίσκεψη στους δίδυμους πύργους. Η επόμενη ημέρα χαράχθηκε για πάντα στις καρδιές μας…
Κληρονόμησα τις οικογενειακές φωτογραφίες της γιαγιάς μου πριν από μερικά χρόνια και τελικά έκανα μία μικρή έρευνα για να δω αν θα μπορούσα να βρω το παλιό σπίτι της οικογένειάς μου στο Ντιτρόιτ. Αυτή είναι μία φωτογραφία στη Λεωφόρο Μαρξ με τον πατέρα μου, στις αρχές του 1930.
Σε έκαψα κάποτε και λυπάμαι γι’ αυτό. Νόμιζα ότι ο συγκεκριμένος δρόμος θα είναι πάντα αυτός που ταξιδέψαμε μαζί. Μπορεί να μην ανακαλύψαμε την αιώνια αγάπη μαζί σε αυτό το μονοπάτι, αλλά ξέρω ότι ο χρόνος θα καλύψει τη διαφορά και ότι οι δρόμοι μας θα ξανασυναντηθούν… είναι μόνο θέμα χρόνου.
15 χρόνια έχουν περάσει από τότε που τράβηξα αυτή την φωτογραφία. Και τα δύο αγόρια μου έχουν μεγαλώσει και έχουν φτιάξει τις ζωές τους. Μου λείπουν και θυμάμαι με νοσταλγία τις ημέρες που περνούσαν περισσότερο χρόνο μαζί μου, αλλά τα πράγματα πάντα κινούνται και έχουμε πάντα ο ένας τον άλλον.
Ήμουν έκπληκτος, αλλά δεν είχα χρόνο να σκεφτώ τι ήταν αυτό που έβλεπα.
Μου φαίνεται σαν χθες όταν η κόρη μου Taylor αποφοίτησε από το λύκειο και τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία. Σήμερα, 4 χρόνια αργότερα, η Taylor εξακολουθεί να είναι στο σωστό δρόμο και τελειώνει τη σχολή της στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα.
Είτε το πιστεύεις είτε όχι, τα ματωμένα γόνατα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί…
Credits: Hefty