Ως φωτογράφος που εξειδικεύομαι στον τοκετό, συχνά μου ζητούν να απαθανατίσω τις πιο σημαντικές στιγμές της οικογενειακής ζωής.
Μπαίνω μέσα στην αίθουσα του τοκετού και καταγράφω με τον φακό μου, όλες τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές που ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μου. Με τις φωτογραφίες μου, λέω μία ιστορία για τον γιο ή την κόρη κάποιου που έρχεται στη ζωή. Τις δυσκολίες, τους φόβους, τον πόνο και τη χαρά.
Αυτές οι ιστορίες είναι πολύ όμορφες.
Στο κόσμο του τοκετού έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος τύπους γέννας που θεωρείται και ο ιδανικός και πολύ συχνά απαθανατίζω τέτοιους τοκετούς. Το «βραβείο για την καλύτερη γέννα» πηγαίνει σε όσες γυναίκες επιλέγουν να μην πάρουν φάρμακα, και να γεννήσουν με φυσικό τρόπο έχοντας στο πλευρό τους τον σύντροφό τους. Μόλις χτες το βράδυ διάβαζα για μία απίστευτη ιστορία τοκετού, όπου μία γυναίκα γέννησε άθελά της μέσα στην μπανιέρα της και ο σύζυγός της έπιασε το μωρό, επειδή κανείς άλλος δεν ήταν εκεί. Έπειτα κάθισαν στον σπίτι τους και απόλαυσαν όλες τις πρώτες στιγμές του νεογέννητου μωρού τους. Ήταν μια υπέροχη ιστορία και είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα την διαβάσουν και θα την ακούσουν.
Μπορεί να έχετε διαβάσει για την απίστευτη ιστορία μίας μητέρας οιυ την ώρα που την ετοίμαζαν για επείγουσα καισαρική τομή, ένιωσε τόσο μεγάλη ανάγκη να σπρώξει που τελικά η κόρη της βγήκε, βγάζοντας πρώτα το πόδι της, την ώρα που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι του χειρουργείου. Πρόκειται για μία ιστορία που ενέπνευσε πολλές γυναίκες.
Τελευταία σκέφτομαι όλες εκείνες τις γυναίκες που οι ιστορίες τους δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Όλες αυτές τις ιστορίες στις οποίες κανείς δεν δίνει συγχαρητήρια και like στο Facebook. Σκέφτομαι όλες εκείνες τις γενναίες γυναίκες που γεννούν με καισαρική τομή και δείχνουν τόσο μεγάλη δύναμη ψυχής.Ας γιορτάσουμε, λοιπόν, αυτές τις μανούλες αναφέροντας τρεις μεγάλες αλήθειες για τις γυναίκες που έχουν γεννήσει με καισαρική.
Οι μαμάδες που έχουν κάνει καισαρική είναι γενναίες
Το να προετοιμάζεσαι για καισαρική δεν είναι τόσο εύκολο. Πολλές φορές ο σύντροφος της μητέρας δεν μπορεί να μπει μέσα στο χειρουργείο, όχι τουλάχιστον πριν γίνει όλη η προετοιμασία. Αυτό σημαίνει ότι όσο ο γιατρός και οι νοσοκόμες περιμένουν να ξεκινήσει η εγχείριση και μετακινούνται συνεχώς μέσα και έξω από το χειρουργείο, η έγκυος είναι ξαπλωμένη σε ένα κρύο χειρουργικό τραπέζι και σκέφτεται τι θα γίνει, κυριευμένη από το αίσθημα του φόβου και της μοναξιάς.
Εκείνες τις στιγμές, η μαμά δεν έχει να κρατηθεί από τίποτε άλλο παρά από την αγάπη για το μωρό της. Ξέρει ότι εκείνη τη στιγμή, αυτό είναι το καλύτερο για το μωρό της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποχαιρετίσει το όνειρο της για έναν φυσιολογικό τοκετό.
Οι μαμάδες που έχουν κάνει καισαρική είναι δυνατές
Δεν υπάρχουν πολλές μαμάδες που μπορούν να πουν ότι το να κάνουν καισαρική ήταν το όνειρό τους. Στην καλύτερη περίπτωση η καισαρική είναι ιατρική ανάγκη και στην χειρότερη είναι λόγω επιθυμίας και ευκολίας του γιατρού.Κάποιες γυναίκες έχουν εβδομάδες να προετοιμαστούν πνευματικά για μία τέτοια επέμβαση, ενώ άλλες έχουν μόνο μέρες, ώρες ή λεπτά. Ξαφνικά, όλα όσα είχαν φανταστεί αλλάζουν και βρίσκονται αντιμέτωπες με μία εγχείρηση και δεν γνωρίζουν καν πότε θα μπορέσουν να κρατήσουν το παιδί τους στα χέρια τους. Μπορεί να ακούγεται ότι είναι κάτι απλό, αλλά είναι εγχείρηση. Σε κόβουν, σε ανοίγουν και χρειάζεται χρόνος για να αναρρώσεις. Μία γυναίκα χρειάζεται να είναι συναισθηματικά και σωματικά δυνατή και αυτή η δύναμη δεν είναι αναγκαία μόνο την ημέρα του τοκετού, αλλά και για καιρό αργότερα.
Η μητρότητα αφήνει πολλές πληγές. Μερικές είναι συναισθηματικές και άλλες είναι σωματικές. Οι μαμάδες που έχουν γεννήσει με καισαρική έχουν και των δύο ειδών τα τραύματα. Παρ’ ολ’ αυτά οι ουλές τους, τους υπενθυμίζουν τη δύναμη και τη γενναιότητα που επέδειξαν όταν έφεραν στον κόσμο τα παιδιά τους.
Πηγή: babyradio.gr