Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια σχολικής θητείας και πορεύεσαι προς το τέλος. Ναι, το τέλος είναι πολύ κοντά κι έρχεται για να σε δικαιώσει. Έρχεται να σου δώσει στον υπέρτατο βαθμό όλα αυτά που πιθανόν στερήθηκες όλον αυτό τον καιρό που ξημεροβραδιαζόσουν πάνω από ένα βιβλίο. Έρχεται για να σου αποδείξει πως δε διάβαζες τζάμπα και πως όλες οι θυσίες κι οι κόποι σου θα ανταμειφθούν με το παραπάνω.
Πέρασες δύσκολα, ειδικά την τελευταία αυτή χρονιά. Η καθημερινότητά σου ήταν γεμάτη σχολείο, φροντιστήρια και διάβασμα. Άφησες στην άκρη τα χόμπι σου, τους φίλους σου, τους έρωτες, ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Τα θυσίασες όλα στο βωμό των Πανελληνίων με στόχο να περάσεις στη σχολή που θες.
Και ναι! Η στιγμή αυτή που περίμενες ήρθε. Και μαζί της ήρθαν κι ένα σωρό ακόμα δώρα. Ένα καλοκαίρι μες στην ξεγνοιασιά και την τρέλα που θα το περάσεις μαζί με τα φιλαράκια σου θα είναι άμεσα δικό σου. Θα είναι το δικό σου καλοκαίρι, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου. Θα αράζεις το κορμί σου στις παραλίες, θα πίνεις τα μοχίτο σου στα μπαράκια και θα κάνεις τις διακοπές που όλο το χρόνο σχεδίαζες κι έπαιρνες κουράγιο.
Θα ξενυχτάς μέχρι το πρωί και δε θα σε νοιάζει τίποτα, γιατί την επόμενη δε θα έχεις σχολείο παρά μόνο ηλιοθεραπεία και ξεκούραση. Θα κοιμάσαι και θα χαλαρώνεις χωρίς άγχος και πίεση. Ίσως τώρα, όμως, να μη θες εσύ να κοιμηθείς γιατί θα επιλέγεις να ζήσεις κάθε λεπτό της μέρας και της νύχτας όπως ακριβώς το φανταζόσουν. Κι αυτό να κάνεις!
Είναι μάλλον το μοναδικό καλοκαίρι που δε θα έχεις να ασχοληθείς με απολύτως τίποτα. Ούτε δουλειά ούτε εξεταστική. Αυτά μπορεί να ξεκινήσουν απ’ τον επόμενο χρόνο, αν τελικά καταφέρεις και μπεις στη σχολή που θες -στο εύχομαι ολόψυχα. Αυτό το καλοκαίρι θα σου φέρει την ανεξαρτησία σου, την ελευθερία σου! Είναι μεταβατικό. Το τέλος του καλοκαιριού ίσως συμπέσει με μια δική σου αρχή, την αρχή της φοιτητικής σου ζωής.
Στο εξής θα ζεις μόνος σου, θα φροντίζεις για όλα εσύ ο ίδιος, θα επιλέγεις με τα δικά σου κριτήρια, θα αποφασίζεις για τη δική σου ζωή. Καταστάσεις που στο άκουσμά τους σου έρχονται στο μυαλό όλες εκείνες οι στιγμές κατά τη διάρκεια των Πανελληνίων που διαμαρτυρόσουν στους γονείς σου για το πότε επιτέλους θα φύγεις, να κάνεις ό,τι θέλεις εσύ. Όλες οι γκρίνιες, τα κλάματα κι οι κατσουφιές θα δώσουν τη θέση τους σε χαμόγελα ανακούφισης, σε δάκρυα χαράς και συγκίνησης, σε αγκαλιές μεγάλες και ζεστές.
Ακόμη, όμως, κι αν δεν τα καταφέρεις θα ξέρεις πως προσπάθησες κι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο -που ίσως να μην ανακαλύψεις και ποτέ. Αυτό, παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να σε ρίχνει, αλλά να σε γεμίζει με πείσμα και δύναμη για να συνεχίσεις και να χαράξεις το δικό σου δρόμο, λίγο διαφορετικό απ’ αυτό που περίμενες και φανταζόσουν. Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται. Μην παραιτηθείς απ’ τη ζωή ποτέ!
Έρχεται το τέλος, λοιπόν… Κάνε λίγο ακόμα κουράγιο! Έχε λίγη παραπάνω πίστη κι υπομονή! Μπορείς να τα καταφέρεις και θα τα καταφέρεις. Όλα τα ωραία είναι εκεί έξω και σε περιμένουν να τελειώσεις για να τα ζήσεις. Τις πιο όμορφες μέρες σου δεν τις έζησες ακόμα, τώρα θα τις συναντήσεις και θα τις βιώσεις όπως σου πρέπει· νικητής!
Καλή επιτυχία και καλή ζωή!
Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή: pillowfights.gr