1. Ξεχάσαμε τη θέση μας στον φυσικό κόσμο
Τα τελευταία – εκατοντάδες – χρόνια, έχουμε αποσπαστεί από τη φύση. Την έχουμε λεηλατήσει, εκμεταλλευτεί και προσπαθήσαμε να την ελέγξουμε για να κατευνάσουμε την απληστία μας. Προσπαθήσαμε να αποστασιοποιηθούμε από τον φυσικό κύκλο της ζωής. Έχουμε ξεχάσει πως να ακούμε και να κατανοούμε τους φυσικούς ρυθμούς και κύκλους της γης. Ξεχάσαμε πως είναι να ακολουθούμε τον δρόμο της φύσης και να ζούμε σε ισορροπία με αυτήν.
2. Ξεχάσαμε τη σύνδεσή μας με τη ζωή και το σύμπαν
Αποσπώντας μας από τη φύση, έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε βαθιά συνδεδεμένοι με τους κύκλους του σύμπαντος. Ορισμένες φυλές στις παρυφές του “πολιτισμού” οι οποίες εξακολουθούν να τιμούν τις παραδόσεις των προγόνων τους, έχουν διατηρήσει αυτή τη σύνδεση με σεβασμό και ευλάβεια. Εμείς από την άλλη, έχουμε αναπτύξει μια αίσθηση διαχωρισμού που σταδιακά μας οδήγησε εκτός συμπαντικής ισορροπίας. Έχουμε ξεχάσει πως όλα διασυνδέονται σε έναν όμορφο χορό.
3. Έχουμε ξεχάσει την αρχαία σοφία μας
Έχουμε ξεχάσει την προγονική σοφία μας. Στην αναζήτηση για να την απόκτηση επιστημονικής γνώσης μέσα από τον εξορθολογισμό του μυαλού μας, έχουμε ξεχάσει τη σοφία της καρδιάς μας. Έχουμε ξεχάσει τις αρχαίες ιστορίες και τη λαϊκή σοφία που μας παραδόθηκε από μάντεις και σοφούς της αρχαιότητας που ζούσαν σε αρμονία με το σύμπαν.
4. Έχουμε ξεχάσει την πορεία και τα όνειρά μας
Πορευόμενοι μακριά από τον έμφυτο προορισμό μας, ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε… τη ζωή. Δεν μπορούμε να δούμε την αληθινή φύση μας ως συν-δημιουργοί της ζωής. Έχουμε ξεχάσει ότι έχουμε τη δύναμη να υφάνουμε όνειρα και να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμή μας για τα εκδηλώσουμε.
5. Έχουμε ξεχάσει το σκοπό μας
Με την υπερβολική φλυαρία, το θόρυβο και την απόσπαση της προσοχής σε αυτή την καθημερινότητα, έχουμε ξεχάσει τι ήρθαμε εδώ για να κάνουμε. Έχουμε ξεχάσει το σκοπό μας. Έχουμε χάσει την όραση της αυθεντικότητάς μας, την εσωτερική σπίθα που μας οδηγεί προς την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση. Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε εδώ ως πνευματικά όντα που ενσαρκώνονται σε φυσική μορφή και είναι μέρη του ΟΛΟΥ.
6. Έχουμε ξεχάσει ότι τα πάντα είναι Αγάπη
Αυτό είναι ίσως το βαθύτερο μυστήριο απ’ όλα, που μόνο μερικοί κατανόησαν ως συμπαντική αλήθεια. Αυτή η αλήθεια όμως κρύβεται κάπου βαθιά μέσα μας. Ξέρουμε σε ποιο σημείο, αλλά έχουμε χάσει την επαφή με αυτό. Έχουμε ξεχάσει ότι τα πάντα είναι τελικά ενέργεια και ότι η αγάπη είναι ο βασικός ιστός της ύπαρξης που διατρέχει όλη την ενέργεια και κάθε συνείδηση.
7. Έχουμε ξεχάσει να Συγχωρούμε
Με το να πιστεύουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί και αποσυνδεδεμένοι από τους άλλους, ξεχάσαμε να συγχωρούμε. Ως βαθύτερη έννοια, η συγχώρεση είναι η πράξη του να θυμηθούμε ότι είμαστε ένα με όλους και όλα και ότι δεν υπάρχει θύμα ή θύτης. Όλοι μαζί κινούμαστε σε μια δυναμική πραγματικότητα που ονομάζουμε ζωή.
8. Ξεχάσαμε να είμαστε Ελεύθεροι
Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε μια “πραγματικότητα” όπου η ελευθερία είναι μόνο μια έννοια. Είμαστε δεσμευμένοι από φοβίες, παρανοήσεις, ψεύτικες ιδεολογίες, υλικές ανταμοιβές και νόμους που θεσπίζονται για τη διασφάλιση των συμφερόντων των λίγων. Μας έκαναν να ξεχάσουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε αυτό που είμαστε χωρίς φόβο ή ενοχή.
9. Έχουμε ξεχάσει την πραγματική δύναμή μας
Ζώντας μέσα στο φόβο μας έκανε να ξεχάσουμε πόσο ισχυροί είμαστε. Έχουμε ξεχάσει την τεράστια δύναμη της θέλησης και την πρόθεσή μας να αλλάξουμε την πραγματικότητά μας. Έχουμε περάσει σε κατάσταση υπνοβασίας και αυτοματισμού.
10. Έχουμε ξεχάσει τα μαθήματά μας από την ιστορία
Αν υπάρχει κάτι που η ιστορία μας έχει διδάξει είναι το πόσο γρήγορα ξεχνάμε τα μαθήματα μας. Ξανά και ξανά επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη, κολλημένοι στα ίδια πρότυπα της απληστίας και της αυτοκαταστροφής. Δεν μπορούμε να μας κατηγορήσουμε ατομικά για τα λάθη που έκανε η ανθρωπότητα στο παρελθόν, αλλά είμαστε υπεύθυνοι ως άτομα να θυμηθούμε τα λάθη του παρελθόντος και να μην τα επαναλάβουμε.
11. Ξεχάσαμε να είμαστε απλοί
Η ανθρώπινη ζωή έγινε πιο σύνθετη και περίπλοκη. Έχουμε παρασυρθεί από την λάμψη των υλικών αγαθών. Ξεχάσαμε να είμαστε απλοί. Η ζωή είναι πραγματικά απλή. Απλότητα σημαίνει απόρριψη όλων των ασήμαντων πραγμάτων και ιδεών που μας κρύβουν τη θέα από το σκοπό της ζωής και τις άλλες αλήθειες που έχουμε ξεχάσει.
12. Έχουμε ξεχάσει να εμπιστευόμαστε, να πιστεύουμε και να αναρωτιόμαστε
Ο κόσμος μας έχασε τη γοητεία του. Ξεχάσαμε να αναρωτιόμαστε μπροστά στο θαύμα της ζωής. Δεν στεκόμαστε με δέος μπροστά στο μεγαλείο του ΟΛΟΥ. Ο σκεπτικισμός μας και οι κυνικές άποψεις για τον κόσμο μάς έκαναν να χάσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Έχουμε ξεχάσει πως να πιστέψουμε. Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη τραγωδία όλων. Αποδυνάμωσε το πνεύμα μας και την ψυχή μας.
Credits: The Mind Unleashed