Έγινε ιδιαίτερα γνωστός στην τηλεόραση ως «Μάνθος Φουστάνος», χαρακτήρας που δημιούργησε ο Χάρης Ρώμας στη σειρά «Κωνσταντίνου και Ελένης» αλλά και από την ερμηνεία του ως Βασίλης Παπαδόπουλος, δημιούργημα του Σπύρου Μεταλληνού στη σειρά «Εμείς κι εμείς».
Ο Βασίλης Κούκουρας όμως έχει παίξει και σε άλλες τηλεοπτικές σειρές με τελευταίο του ρόλο στη «Ζωή της Άλλης»…
Τώρα βέβαια, λόγω της κατάστασης, έχει επιδοθεί σε περιοδείες αφού συμμετέχει στην περιοδεία «Γίναμε Βουλή καλλιγραφία» με τους Στάθη Ψάλτη, Μάρθα Καραγιάννη, Σόφη Ζαννίνου και πλήθος άλλων ηθοποιών.
Σήμερα, όπως λέει μιλώντας στο newsbeast.gr, ταξιδεύουν στη Θεσσαλονίκη για μια σειρά παραστάσεων ενώ από τον Οκτώβρη μέχρι σήμερα έχουν παίξει σε 27 πόλεις. Στη συνέχεια θα πάνε στην Κρήτη, όπου θα μείνουν περίπου μία εβδομάδα και σε πολλά ακόμη μέρη.
«Όσο μπορώ να πω ότι έχουμε συνηθίσει στα ταξίδια, ναι. Είναι κουραστικές οι περιοδείες αλλά είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.
Έχουν τα καλά και τα κακά τους. Μου αρέσει η περιπέτεια και τα ταξίδια. Δεν θα επισκεπτόμουν υπό άλλες συνθήκες τόσες πολλές πόλεις τόσο σύντομα», λέει χαρακτηριστικά.
Και επισημαίνει ότι την τηλεόραση ελάχιστοι την σκέπτονται. «Λόγω της κατάστασης δεν τη σκέφτεται κανείς. Δεν περιμένουμε θαύματα, ούτε αλλαγές. Εξάλλου, δεν έχω λείψει και πάρα πολύ. Έχω συμμετάσχει σε σήριαλ που είχαν επιτυχίες», αναφέρει.
Υποστηρίζει πάντως ότι θα συμβούλευε τους νέους να ασχοληθούν με την υποκριτική με την προϋπόθεση ότι θα σπουδάσουν για να έχουν και μία δεύτερη ασχολία. «Θεωρώ ότι δεν έχω κάνει σωστά. Η πορεία μου απέδειξε ότι έχω κάνει σωστά αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Είχα αφήσει γυμναστική και φιλοσοφική», υποστηρίζει.
Του αρέσει ο κινηματογράφος σε πρώτη φάση καθώς και η σκηνοθέτηση κινηματογράφου. Λατρεύει επίσης τις μοτοσικλέτες αφού όπως λέει, «έχω εκπαιδευτεί, έχω κάνει δύο σχολές εκπαίδευσης» και μελετά την αρχιτεκτονική των κτηρίων με την οποία ασχολείται ερασιτεχνικά και παρακολουθεί όπερα.
Μιλά όμως και για την κρίση. «Η κρίση πέρα από το οικονομικό της σκέλος είναι πιο σοβαρή. Μιλάμε για κρίση ψυχολογική και συνείδησης. Αυτό για να αλλάξει δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη», λέει.
Επίσης αναφέρει ότι μπορεί να έχει μειωθεί η προσέλευση του κόσμου στα θέατρα (και όχι μόνο) αλλά δεν έχει μειωθεί η διάθεση για γέλιο.
«Ο κόσμος στις δύσκολες στιγμές θα καταφύγει σε πράγματα που τον κάνουν να νιώθει ευχάριστα. Εισπράττουμε πάνω στη σκηνή ότι ο κόσμος θέλει να γελάσει», καταλήγει.
